Fasistalandið mitt

Samkvæmt skilgreiningum á fasisma - þá er næsta ljóst að við búum ekki við lýðræði heldur fasisma. Það sem er kannski ömurlegast við þetta alltsaman að það tókst að koma honum á, án þess að beina byssum að þjóðinni. Við létum plata okkur svo rækilega að við samþykktum skilyrðislaust vef sifjaspella á milli ríkisvalds og atvinnulífs sem er svo þéttriðinn og náin að útkoman er eitthver sá versti óskapnaður sem sögur fara af í hinum vestræna heimi.

Fólk saurgar nafn lýðræðis með því að halda því fram að við búum við slíkt stjórnarfar.

Merkilegt nokk þá er DV eina blaðið sem er að stunda rannsóknar og skúbb blaðamennsku sem snúast um eitthvað er varðar þjóðarhagsmuni og upplýsir almenning um hvað leynist handan við málskrúðið. Það er virðingavert.

ef þið googlið define:Fascism er þetta fyrsta línan sem kemur upp: A philosophy or system of government that is marked by stringent social and economic control, a strong, centralized government usually ...

DV birtir yfirlýsingu stjórnvalda til IMF

Lygahringrás

Það er góð og gild regla að ljúga ekki, það getur verið snúið að ljúga mikið, því það er erfitt að halda utan um alla lygaþræðina og muna hverjum maður laug að. Nú er búið að ljúga svo mikið af þjóðinni að ráðamenn eru komnir í margfalda lygahringi. Það er nánast ómögulegt fyrir almenning að fylgjast með þessum lygaþráðum án þess að missa augun af rauða þræðinum sem mætti kalla almannahagsmuni.

Ég sé eiginlega bara sérhagsmunagæslu og valdasjúkt fólk sem hefur framið landráð. Af hverju var ICESAVE málið ekki tekið fyrir á alþingi. Ég mæli með því að alþingismenn labbi út í dag í mótmælaskyni. Mér finnst ansi innantómt hjá þingmönnum að kvarta og kveina yfir því að fá ekki að taka þátt í lýðræðinu en vera svo ekki tilbúið að gera eitthvað róttækt til að breyta ástandinu. Ef þið hafið ekkert að gera - leggið þá niður vinnu, farið í verkfall, hættið að kóa með ástandinu. 

Það verður aftur borgarafundir haldinn og hann verður á Nasa í kvöld klukkan 20. Þá fær maður kannski tækifæri að spyrja eða fá einhver skýrari svör. Hér er fréttatilkynningin: 

OPINN BORGARAFUNDUR #3 á NASA við Austurvöll, mánudaginn 17. nóvember klukkan 20:00.

Í pallborði verða ritstjórar og fréttastjórar helstu fjölmiðla landsins, auk fulltrúa frá Blaðamannafélagi Íslands.

Hvetjum ríkisstjórn Íslands og alla alþingismenn til að mæta á svæðið, hlusta á sína kjósendur og vera með í umræðunni. Hvetjum ennfremur alla fjölmiðlamenn og konur til að mæta og taka þátt.
 
Til hvers?
- Til að hinn almenni borgari geti komið hugmyndum sínum og skoðunum á framfæri á óvissutímum.

- Öllum stjórnmálamönnum, seðlabankastjórum, bankastjórum, fréttastjórum og öðru fjölmiðlafólki er boðið að mæta til að svara spurningum Íslendinga, milliliðalaust.
 
- Til að almenningur fái skýr skilaboð og sé ekki hafður útundan í umræðunni.
 
- Til að leita spurninga og svara um efnahagsástandið.
 
Fyrirkomulag:
Fjórir frummælendur hefja umræðuna (5 mínútur hver):

Irma Erlingsdóttir, bókmenntafræðingur
Eggert Briem, stærðfræðingur
Björg Eva Erlendsdóttir, blaðamaður
Davíð A. Stefánsson, bókmenntafræðingur

Þegar frummælendur hafa lokið máli sínu er orðið gefið laust og hver sem vill fær tvær mínútur til að tjá sig úr sal eða spyrja þátttakendur í pallborði spurninga.
 
Fundarstjórn og tímavarsla verður sem fyrr tekin föstum tökum í nafni lýðræðislegrar umræðu.

Sýnum stuðning með þátttöku – spyrjum og heimtum svör – látum í okkur heyra.
 

 

Icesave-deilan leyst

Töfralausnir ekki til

Ég hef tekið eftir því að nánast sama við hvern ég tala, að það er alltaf sama viðkvæðið: við treystum ekki núverandi flokkakerfi og það á jafnt við það gamla sem og hið nýja flokka sem munu vafalaust spretta upp eins og gorkúlur á næstu misserum. Það er bara þannig að núverandi kerfi er handónýtt og við ættum að taka það eins og aðrar gatslitnar tuskur og henda því í ruslið. Byrja að vefa nýjan klút og kalla hann íslensku leiðina og þora að horfast í augu við, að þetta bananalýðræði, sem við búum við, bjuggum við sjálf til með sofandahætti og einskærri leti. En rétt eins og við bjuggum til þennan óskapnað getum við tekið hann í sundur, enda úldinn og fúinn og morandi í bakteríum spillingar. 

Ég hef verið þessarar skoðunar á mörg ár og hlotið nokkra vandlætingu fyrir, en það er aukaatriði. Ef maður leyfir sér að hlusta á þann merkilega hlut sem oft er kenndur við innsæi, kemur í ljós að maður hefur yfirleitt rétt fyrir sér. Því ætti maður kannski að vera duglegri að þora að láta í sér heyra ef maður sér að eitthvað er meira en lítið skringilegt og rangátt,  þó svo að það kalli á tilraunir til mannorðsmorðs eða aðhláturs: litli fávitinn: betra er að vera fáviti en í náhirðinni.

Þær raddir gerast sífellt háværari um að ríkistjórnin segi af sér og sú aðstoð sem við erum ekki að fá og bíðum eftir komi, mun ekki koma, nema að einhver sæti ábyrgð í stjórnsýslunni. Mér finnst ekkert vit í því að láta bara einn eða tvo hverfa, það væri heiðarlegast og stórmannlegast ef fólkið sem nú er við völd sýni okkur í verki að við búum við lýðræði en ekki einræði og segi af sér. 

Reynt hefur verið að hræða fólk um að ofan á allt saman þolum við ekki stjórnarkreppu? Ég get ekki betur séð en að hér ríki stjórnarkreppa. 

Mér sýnist ISG vera komin með ESB jafn mikið á heilann og hún var með öryggisráðið á heilanum. Það kemst ekkert annað að. Eðlilegast væri að við fengjum að kjósa um hvort að við förum í aðildarviðræður. Kosningar um slíkar ákvarðanir kalla eftir opinni umræðu og fræðslu. Ég veit ekki hvort að ég vilji eða vilji ekki fara í ESB. Ég hef hreinlega ekki nægilega þekkingu á þessu, veit ekki nægilega vel hverjir kostir þess og gallar eru. Ég kalla því eftir kosningu um það svo ég geti fengið vonandi á mannamáli þessar upplýsingar til að vega og meta með innsæi mínu. 

Ég hef heimildir fyrir því, að þegar við gengum í EES, frá prentsmiðjunni sem sá um að prenta allar upplýsingarnar sem útskýrðu í þaula kosti og galla og hvað það allt innibar, að enginn náði sér í allt lesefnið nema Hjörleifur Guttormsson. Þannig að gengið var til þeirrar aðildar án þess að þingheimur upplýsti sig eða þjóðina. Það er afar alvarlegt mál. Það er EKKI lýðræðislegt. Ég kýs ekki til að láta taka frá mér valdið sem felst í því að vera upplýstur. En við höfum verið deyfð og týnd í góðæri sem aldrei var raunverulegt, því góðæri á ekki að snúast um að fá meira veð í vinnu okkar, lán kalla á veð í framtíðarvinnu okkar. Góðærið byggðist á myntkörfulánum og verðtryggðum lánum.

Það eru engar töfralausnir til á þeim vandamálum sem við stöndum frammi fyrir. En það er einlæg krafa að fá að vita nákvæmlega hvað við stöndum frammi fyrir. Það er almenningur ekki að fá og þess vegna er almenningur reiður og óttasleginn.

Að þurfa að hlusta á einræðisherra og kvendi halda því fram að það sjái ekki ástæðu til þess að hér verði efnt til kosninga sýnir fádæma valdahroka og almenningur upplifir það þannig að enginn leið er að losna við skemmdarvargana nema með handafli. Það er hættuleg og óþörf staða. 

ISG og Geir sýnið nú í verki að þið metið þjóðarhag ofar ykkar hagsmunum og meitluðu skoðunum. Látið okkur fá lýðræðið til baka annars er næsta ljóst að við verðum að taka það til baka.

Við erum valdið - ekki þið

Við erum ríkið - ekki þið

Við erum fólkið 

Ást og virðing

Birgitta

Framfaraflokkurinn stofnaður á næstu dögum

Skjaldborg um Alþingishús OKKAR!

Ég ætla að taka þátt í þessari aðgerð - þurfum að láta þingheim vita að við erum ekki sátt við þá þögn og spillingu sem þar ræður ríkjum...

Friðsamleg Mótmæli við Alþingishúsið klukkan á morgun !

"Sláum skjaldborg utan um Alþingishús okkar Íslendinga"

Tökum höndum saman og myndum SKJALDBORG utan um Alþingishúsið

klukkan 12:00 á morgun, miðvikudag - 12. nóvember

Ríkisstjórnin víki Nú Þegar!

Fékk eftirfarandi í pósthólfið mitt í morgunn:

"Nú rétt í þessu voru að berast ábendingar frá OECD að ef að Ríkisstjórnin víki ekki frá nú þegar sé staða okkar sú skelfilegasta sem menn hafa séð gerast í vestrænu ríki síðan í seinni heimstyrjöldinni!

Núna sem aldrei fyrr verðum við að standa saman og láta allan heiminn vita af því að við íslendingar látum ekki bjóða okkur meir en komið er af skelfilegum atburðum sem einkennast af spillingu, valdagræðgi og hroka yfirvalda sem hafa sett okkur út á kaldan klaka og er nú mest umhugað að bjarga eigin skinni en ekki hagsmunum hins almenna íslendings. Viljum við leyfa þeim að halda þessu ÁFRAM? Er ekki komið nóg? Erlend stjórnvöld og stofnanir vilja ekki lána okkur peninga þar sem þeir treysta ekki núverandi Ríkisstjórn. Þetta kostar okkur gífurlegar fjárhæðir með hverri mínútu sem líður og menn vilja ekki víkja vegna ótta við að upp komist um spillinguna sem þeir halda utan um. Hverju höfum við að tapa? Erum ekki nú þegar rúin trausti og orðin gjaldþrota, er það ekki nóg? Eftir hverju erum við að bíða?"

 

Óvanalegt að þingmenn segi af sér

Hvað með alla hina?

Það sem bent er á í bréfinu sem Bjarni skrifaði þó ekki, er það sem fjölmiðlar ættu að einbeita sér að. Að sjálfsögðu er það fréttnæmt að Bjarni segi af sér, enda eitthvað sem margir munu virða við hann um langa hríð. Þetta eru stórfréttir í íslenskri pólitík. Hér sitja menn og konur sem fastast burtséð hve stór brot þeirra eru.

Margir hafa talað um landráð forsætisráðherra, en hann brosir bara og heldur fyrir eyrun og segist ekki ætla að hlusta á okkur sem hann vinnur fyrir. Hér verður ekki kosið. Þó er það augljóst að við erum búin að segja honum upp fyrir löngu, því að landið mun ekki fá neina aðstoð að utan nema við losum okkur við toppana. Hver vill lána brennuvörgum?

Svo veruleikafirrt er þetta sjónspil að dregnar eru upp eldgamlar skoðanakannanir sem eiga að segja okkur að hann njóti 50 og eitthvað % fylgis. 

Ég hef vitað lengi hve undarlegar áherslur eru hér í fjölmiðlaumfjöllun og aðeins við ritstjóra að sakast. Af hverju skrifuðu þeir ekki í fyrirsagnir: "Úreltar skoðanakannanir sýna stuðning við Geir" í stað "Ríflega helmingur ánægður með Geir"? 

 

 

Bjarni segir af sér

Fyllum bæinn í dag!

Fékk eftirfarandi bréf í póstinum áðan og hvet ALLA til að lesa það og láta ekki sitt eftir liggja. Þeir sem ekki komast ættu að eyða deginum í að fræða sig um hið raunverulega ástand sem við stöndum frammi fyrir og horfa á Zeitgeist Addendum, Greed Game, End of Money. Elsku besta þjóðin mín - rísið upp úr doðanum og gerið eitthvað - að gera ekki neitt er ekki í boði - þögn og aðgerðaleysi er sama og samþykki. Klukkan 13 verður Borgarafundur í Iðnó - klukkan 15 byrja mótmælin.

En hér er bréfið frá henni Cillu:

Kæru landsmenn!
 
Erlendir fjölmiðlar og stjórnvöld bíða eftir því að Íslendingar rísi upp og taka ábyrgð á því óhugnanlega ástandi sem hefur skapast - mótmæli af krafti og þá eru þeir tilbúnir til að leggja okkur lið en ekki fyrr - Því doði og áhugaleysi landsmanna er þeim algerlega óskiljanlegt fyrirbæri !
 
Norðmenn, Svíar og fleiri hafa lýst því yfir að þeir hafi takamarkaðan áhuga á að hjálpa heilli þjóð sem kýs það að hjálpa sér ekki sjálf.
 
Því verða allir þeir sem ekki eru samþykkir því að þessi hörmungarsaga fái að halda áfram - að sýna samstöðu og mótmæla því ástandi sem er að jarða íslensku þjóðina - núna !
 
En að þeirra mati gildir þögn sama og samþykki !
 
Mótmælin á morgun fara fram á Austurvelli klukkan 15:00 þar sem allir taka saman höndum og slá skjaldborg utan um alþingishús okkar Íslendinga,  hlusta á ræðuhöld og láta umheiminn vita að nú sé okkur virkilega nóg boðið !
 
Oft var þörf en nú en það dauðans alvara að berjast gegn þessu ástandi !
 
Til að láta allan heiminn sjá hvað í okkur býr og hverjir skulu svara til saka fyrir að koma þjóð okkar hálfa leið í gröfina!
 
Ef þjóðin getur fyllt bæinn á menningarnótt þá getur hún það vel núna!
 
Annað er ekki í boði!
 
Baráttukveðja
Sigurlaug Ragnarsdóttir
F.h nýrra tíma - allra landsmanna!

Sameinast gegn Kaupþingi

Opinn borgarafundur á laugardaginn

OPINN BORGARAFUNDUR - um stöðu þjóðarinnar - í Iðnó, laugardaginn 8.nóvember frá 13.00-14.30
 
Til hvers?
- Til að hinn almenni borgari geti komið hugmyndum sínum og skoðunum á framfæri á óvissutímum.
 
- Á síðustu vikum hefur almennum borgurum hvergi gefist kostur á að tjá sig eða spyrja ráðamenn beinna spurninga.
 
- Öllum stjórnmálamönnum, seðlabankastjórum og bankastjórum verður boðið að mæta til að svara spurningum Íslendinga, milliliðalaust.
 
- Til að almenningur fái skýr skilaboð og sé ekki hafður útundan í umræðunni.
 
- Til að leita spurninga og svara um hvað framtíðin ber í skauti sér.
 
Fyrirkomulag
Fundarstjóri verður Gunnar Sigurðsson, leikstjóri.
Fjórir frummælendur hefja umræðuna (5-10 mín hver):

Lilja Mósesdóttir hagfræðingur, Pétur Tyrfingsson sálfræðingur, Ingólfur H. Ingólfsson fjármálaráðgjafi og Halla Gunnarsdóttir blaðamaður

Þegar frummælendur hafa lokið máli sínu er orðið gefið laust og hver sem vill fær tvær mínútur til að tjá sig úr sal eða spyrja spurninga. Svarendum eru gefnar tvær mínútur til þess að svara.
 
Hverjum stjórnmálaflokki verður boðið að hafa einn fulltrúa á sviði til að svara spurningum. Við boðum formenn eða varaformenn eða að þeir sendi sinn fulltrúa og hvetjum sem flesta þingmenn að mæta .

Fundurinn verður festur á myndband til sýninga á netmiðlum og fyrir sjónvarp.Settir verða upp hátalar bæði í forsal og fyrir utan Iðnó

Fundurinn verður tekinn upp af RUV og sendur út Þriðjudaginn 11. nóv kl. 21.00  á Rás 1 í þættinum Í heyranda hljóði sem er í umsjón Ævars Kjartansonar
 
Settur verður fundarritari og tekin saman ályktun í lok fundar ef þurfa þykir.
 
Takmarkaður sætafjöldi – sýnum stuðning með þátttöku – spyrjum og heimtum svör – látum í okkur heyra.
 
F.h. undirbúningshóps: Gunnar Sigurðsson leikstjóri ([e-mail] - s: 897 7694) og Davíð A. Stefánsson bókmenntafræðingur ([e-mail] - s: 864 7200).

Þeir sem vilja skrá sig á póstlista borgarafunda og taka þátt í undirbúningsstarfi geta skráð sig á [e-mail]

Nýbúið er að opna gagnlegan vef fyrir borgarafundina á vefsvæðinu: http://borgarafundur.org þar er hægt að m.a. skrá sig á póstlista, sjá myndskeið frá fyrsta fundinum og leggja inn hugmyndir í hugmyndabankann.

 

	„Það er enga vinnu að hafa“
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Neyslufráhvörf þjóðarinnar

Vikan sem var að líða var afar viðburðarík sem og lærdómsrík fyrir mig og mína. Það er allt of mikið að gera hjá mér og þess vegna hafði ég ekki tök né orku til að blogga neitt. Þrátt fyrir að klæja í puttana út af mörgu fréttaefni sem um mbl.is flæddi. Ég er nefnilega háð þeim ósköpum að þurfa að hafa skoðun á öllu og það er engum manni hollt. 

Merkilegt hve logandi illdeilur og grimmd er vinsælt lesefni hér í heimi. Allir eru að rífast, Björn B og Jóhann, flestir í FF við aðra í FF. Mér finnst póltíkin vera oft á tíðum eins og Leiðarljós og ég hef aldrei nennt að horfa á sápuóperur þrátt fyrir tilraunir til slíks í veikindum.

Mikið er talað um kreppu. Ég kýs að kalla þetta eitthvað annað og leyfi mér að vera frekar ánægð með að neyslugeðveikin sé að brá af fólki. Það er ekki til neitt sem heitir endalaust góðæri sér í lagi ef fólk tekur alltaf meira en það getur torgað.

Ég hef tamið mér það alla tíð að lifa frekar spart. Hef ekki þörf á að kaupa mér eitthvað eins og tískuvarning eða skemmtun. Hef ekki þörf á að vera í samkeppni við nágranna eða vini um flottara heimili eða bíl. Hef ekki þörf á að fá handsnyrtingu eða strípur. Hef ekki þörf á að liggja á sólarströnd eða ferðast á fyrsta farrými. Hef ekki þörf á að eiga eitthvað, vegna þess að allir eiga það eða upplifa eitthvað út af því að allir eru að upplifa það. 

Ég hef tamið mér að elda flestan mat frá grunni og fer nánast aldrei út að borða. Fer sjaldan í bíó eða á dýra tónleika. Ég nota bílinn stundum ekki dögum saman og valdi mér sparneytinn bíl. Því er þessi svokallaða kreppa ekki endilega að koma eins hart niður á mér og mörgum. Auðvitað finn ég fyrir því að matvara er orðin dýrari og hver poki af mat er dýrari en síðast. En ég er svo lánsöm að líta á það sem tækifæri til að einfalda líf mitt og læra eitthvað nýtt. Sá að risadósin af salsa sem ég keypti oft á góðu verði og nota til matargerðar var kominn upp í meira en 700 krónur. Finnst ekki réttlætanlegt að kaupa slíkt aftur og ætla því að búa til mitt eigið salsa sem er hvort er eð miklu betra en dósasalsa. 

Það er ekki til nóg af hráefnum handa öllum á jörðinni ef við slökum ekki á neyslunni. Það er hrikaleg pressa að þurfa að taka þátt í þessu og fyrir vikið nýtur maður ekki þessarar einstöku stundar sem andartakið er. Maður er alltaf með hugann við hvað maður á eftir að gera, upplifa, kaupa. 

Ég er að vona að með þessari "kreppu" að fólk endurskoði verðmætamat sitt. Við vinnum óhóflega mikið og oft án tilefnis. Við þurfum ekki svona mikið, við hendum og sóum og réttlætum vinnuálagið með meiri neyslu. Hrikalegur vítahringur. Á sama tíma og við neytum eins og fíklar eru burðarstoðir samfélags okkar að fúna og hafa ekki fengið nauðsynlega endurnýjun. Skólakerfið er sprungið og ekki í stakk búið að sinna námskrá og miklum fjölda barna með sérþarfir. Miklir biðlistar á sjúkrahús í lífsnauðsynlegar aðgerðir til að eiga möguleika á grunn lífsgæðum segja sína sögu. 

Enginn mun breyta þessu ástandi nema við. Ef við erum ekki til í að endurskoða hvað raunveruleg lífsgæði eru, hvað ætti að vera í forgrunni þá mun ekkert breytast og fólk mun þjást mikið vegna þess að það lét hafa sig út í þetta mynstur sem í raun og veru læddi sér inn í líf okkar án þess að við værum endilega þess vör. Ég hef ekki tölu á hve oft ég heyri fólk segja að það sé brjálað að gera hjá þeim. Ég gerist oft sek um hið sama og ef ég ætti að segja frá mínum helsta lesti þá er það án efa stöðug þörf á að gera meira og meira og meira. Veruleikaflótti í gegnum vinnu hefur svo sannarlega sett sitt mark á mitt líf. Ég hef bara verið afar lánsöm að hafa búið svo í haginn að flest mín vinna fer fram hér heima fyrir framan tölvufressið mitt og því hef ég sveigjanlegri tíma en flestir. 

Ég valdi þetta fyrir mörgum árum síðan, þess vegna heillaðist ég af netvinnu og annarri vinnu sem hægt er að gera í fjarvinnu. Ég sá fram að það að vera sjálfstætt foreldri, þyrfti ég að vera sjálfstæðari í því hvernig ég haga vinnustundum mínum. Nú lifum við í þannig veruleika að miklu fleiri ættu að hafa tök á að vinna á þennan hátt. Það að vera á vinnustað og sitja fyrir framan tölvu eða við síma er alger óþarfi, maður gæti hæglega gert þetta heima. Þegar maður vinnur heima, þá eru engir starfsfélagar sem maður freistast til að fara að spjalla við. Maður kemur miklu meira í verk og á meiri tíma til að vera með börnum sínum eða sinna áhugamálum sínum.

Það virðist vera tregða hjá yfirmönnum að sjá gildi þess að fólk vinni meira á heimilum sínum. Þó er þetta miklu skilvirkari vinnuaðferð en að sitja í opnum rýmum eins og er nýjasta tíska hérlendis. Ég þoli ekki opin rými. Hávaðinn og erillinn allt í kring er afar truflandi til lengdar. 

Ég sá fyrir mér í árdaga netbólunnar að miklu fleiri tölvutengd störf myndu verða flutt út á land en raunin hefur verið. Skil ekki af hverju áherslan hefur verið eingöngu á að skapa láglaunastörf út á landi þegar svo miklir möguleikar felast í því að skapa atvinnutækifæri fyrir fólk sem hefur sótt í stærri samfélög til að mennta sig. 

Við þurfum meiri nýsköpun í úrlausn vandamála en að sama skapi er heilmargt sem við getum lært af þeim kynslóðum sem kunnu að fara með hráefni og voru dugleg að búa til eitthvað úr nánast engu. 

Það er talað um mikið álag á börnum og foreldrum. Börn eru oft í meira en 9 tíma á dag í leikskólum. Það er bara ekki ásættanleg. En ef foreldrar láta það yfir sig ganga og gera ekkert til að knýja á breytingar á þessum ósköpum þá mun lítið gerast.  Okkur hefur verið talið í trú um að börn verði nánast félagsleg afstyrmi ef þau eru ekki sett ung að aldri í leikskóla. Ef sú er raunin þá eru ansi margar kynslóðir af félagslega vanhæfu fólki til um allan heim. 

Við þurfum að endurlæra að hlusta á innsæi okkar og ekki taka öllu sem rétt er að okkur sem einhverjum algildum sannleik.  Allt sem ég hef dælt út úr mér hér er auðvitað byggt á mínum veruleika og á kannski alls ekki við aðra. En ég ákvað að deila þessum með ykkur - því satt best að segja þá er ég bara nokkuð hamingjusöm mannvera og þarf ekki mikið til að gera mig glaða, þrátt fyrir dynjandi kreppudans allt í kring.

Þetta er orðið miklu lengra en ég ætlaði mér:) Ég vona að innan þessa dags leynist tilefni gleði og brosa í ykkar veruleika. Tek mér svo vikuhlé frá bloggi en fæ að fylgjast með þeim bloggvinum sem gjarnan fá mig til að hlæja eða hugsa:)

Höldum upp á friðardaginn

Þó ekki væri nema með því að tendra á kerti og heita því að gera eitthvað fallegt fyrir þá sem á vegi okkar verða í dag. Upplagt að finna fyrir fyrirgefningu í hjarta okkar. Sagði ekki einhver að allar byltingar hefjast í hjarta okkar? Bylting er ekki neikvætt fyrirbæri heldur má líta svo á að til sé eitthvað sem heitir manneskjubylting. Umbylting gamalla hugmynda, að breyta eitri í meðal, að auðsýna þakklæti fyrir það sem við höfum, að brosa framan í heiminn. Það kostar ekki neitt.

Hvet ykkur til að kíkja á myndbandið sem ég setti hér í fyrri færsluna mína í dag. Þar er markmið þessa dags útskýrð betur. Hér er svo slóð í síðuna Peace One Day og bros handa þér frá mér:)

Friðardagurinn haldinn í Afganistan

Heima - Heiman

Kíkti í gær á ljósmyndasýningu sem ber yfirskriftina Heima - Heiman. Hún er haldin á Ljósmyndasafni Reykjavíkur. Ég átti erindi í Borgarbókasafnið og sá að angar sýningarinnar teigðu sig þangað inn, finnst þau sem starfa á Borgarbókasafninu alveg einstaklega hugmyndarík þegar kemur að því að vekja athygli á mismunandi bókaflokkum. Það eru svo margir dýrgripir sem maður hreinlega gleymir að til eru í bókasöfnum landsins.

Það var allavega, mjög heppilegt fyrir mig að það fyrsta sem mér mætti á bókasafninu var rekki með bókum um flóttamenn, því ég er á þessari stundu að kynna mér þau málefni betur. Ákvað að taka mér að láni bókina "Lost on earth - nomands of the new world" eftir Mark Fritz. Í anddyri bókasafnsins voru líka fjölmargir sjónvarpsskjáir í gangi þar sem rúlluðu viðtöl við flóttamenn, ég hafði ekki tök á að staldra við það vegna þess að ég var með yngri soninn með, en ég kíkti upp á fimmtu hæð á ljósmyndirnar og það lesefni sem blasti við á veggjunum. Það var ekki annað hægt en að verða snortin. Afar falleg sýning sem sýnir jafnframt í örmynd brot af sögu þessa fólks sem finna má í orðum og augum og dýrmætasta hlutnum sem þeim tókst að taka með sér. Sumir tóku ekkert með sér nema fötin utan af sér.

Sá þarna mynd af einum flóttamönnunum frá Afganistan, sem ég spjallaði aðeins við, þegar ég fór til Njarðvíkur um daginn. Veit um fólk sem hefur starfað með flóttafólki í gegnum tíðina sem sjálft hefur brotnað saman við það eitt að heyra sögurnar og ekki getað haldið áfram í starfi. 

Ég kynntist fjölskyldu frá Íran sem bjó í litla þorpinu hennar mömmu í Danaveldi, þau voru hluti af bylgju flóttamanna sem reyndi að flýja Íran þegar það var í tísku þar að senda kornunga drengi í stríðið með lykil að paradís um hálsinn og voru þeir nánast notaðir sem mennskir skyldir. Þau flúðu rétt áður en sonur þeirra hafði náð aldri til að vera lyklabarn af öllu hryllilegri toga en okkar lyklabörn.

Það hafði mikil áhrif á mig að kynnast þeim þegar ég var rétt um tvítugt. Þau voru vel menntuð og áttu eignir sem þau urðu að skilja eftir. Það sem er oftast erfiðast fyrir flóttamenn er að þurfa að skilja eftir ættingja sína og ekki vita um afdrif þeirra. Það er til óhugnanlegur fjöldi fólks sem gufar upp og enginn veit nokkru sinni hvað verður um það. Ég hef fengið að upplifa það í þrígang að vita ekki um afdrif fólks sem hefur verið mér afar nákomið. Það sem ég fékk að læra af því var hve óvissa getur verið lamandi tilfinning og ég þráði ekkert meira en að fá að vita um örlög þessa fólks míns. Því þá var hægt að bregðast við því sem hafði gerst. 

Fólkið sem geymt er í Njarðvík býr við þessa óvissu stundum árum saman, ekki bara varðandi afdrif ættingja sinna og ástvina, heldur varðandi sín eigin örlög. Í stað þess að sýna þeim hlýju, virðist þjóðin mín frekar kjósa að snúa baki við þeim og hugsa um hversu mikið þau kosta okkur. Það er ekki þeirra val, þegar þau biðja um möguleikann að lifa án ógnar, að vera gerð ólögleg, að mega ekkert gera nema bíða. Kerfi ætti alltaf að snúast um að þjóna þörfum ekki hefta fólk. Auðvitað hljóta að vera til aðrar lausnir en að hneppa þau í enn strangari fangelsi. Það er nú ekki svo auðvelt að hverfa hér á landi. Kannski væri hægt að gefa þeim tækifæri á að vinna fyrir sér, eða að gera eitthvað annað en að bíða.

Ég ætlaði nú ekki að hafa þetta svona langt - mæli með því að fólk kíki á Heima - Heiman, frábærar ljósmyndir - frábær úrvinnsla á efninu. Hér gríp ég aðeins niður í sýningarskránna: "Á sýningunni heima - heiman hittum við fyrir ólíka einstaklinga sem eiga það sameiginlegt að hafa þurft að flýja heimkynni sín. Flest hafa þau neyðst til að yfirgefa heimaland sitt vegna stríðsátaka. Sum hafa leitað skjóls í flóttamannabúðum, önnur hafa flúið land úr landi, en öll hafa þau að lokum komið hingað til Íslands og búið sér hér nýtt heimili. Á ljósmyndum Katrínar Elvarsdóttur horfast þau í augu við okkur. Við fáum að sjá hver þau eru - og við fáum vísbendingar um þá sögu sem þau hafa að geyma. Þau sýna okkur hluti  sem skipa sérstakan sess í lífi þeirra. Hlutir sem tengja þau við gamla heimalandið og kalla fram sterkar tilfinningar." (Sigrún Sigurðardóttir)