SjálfsElska

 

Ég er ekki einmanna

mér finnst gott að vera ein

alveg jafn gott og að vera með einhverjum

 

Sambönd eru vinna, vinna, vinna

í manni sjálfum

Þar fær maður spegilinn í andlitið

þegar maður síst vill það

 

Lífið er vinna vinna vinna

að uppljómun

 

Skref fyrir skref í vægðarlausum heiðarleika gagnvart sjálfum sér

gagnvart þeim sem vilja hlusta

 

Í dag gekk ég um í fallandi snjó

allt var svo bjart og hljótt

einskonar himnaríki 

Og ég fann fyrir óumræðanlegri hamingju

hamingju sem kemur frá þeim stað sem kallast

að vera ástfanginn af andartakinu

af öllu sem ég legg augu mín á

og langa ekkert frekar en að vera til í þessu andartaki

 

Og ég veit að lykillinn að hamingjunni liggur ekki í manni, konu, húsi, bíl

hann er þessi tilfinning sem maður fær þegar

maður segir Takk

þessi tilfinning að geta horfst í augu við sig

án ótta, skammar eða vanlíðunar og hrópað inn í þögnina

 

ég elska mig

Eitt ár í lífi Birgittu er eins og sjö ár hjá öðrum

sagði eitt sinn spök eldri kona við mig. Og það er margt til í þessu. Þegar ég lít yfir eitt ár frá og með nú hefur ótrúlega margt gerst og ég ætti með sanni að vera í viðstöðulausu taugaáfalli. Því lífið svo sannarlega gefur og lífið svo sannarlega tekur. 

Ég nenni ekki að fara í smáatriði yfir þessi áföll á svona opinberum vettvangi en segja má að draumur minn hafi verið byggður á lygum, þá sér í lagi lygum er snúa að mér sjálfri. Ég hef víst erft það frá henni móður minni að vera allt of hrekklaus og trúa öllu sem mér er sagt. Í ofan á lag er ég algerlega vonlaus í því að ljúga. Það sést langar leiðir ef ég reyni að svara beinskeyttri spurningu með hvítri eða svartri lygi.

En alltaf þegar eitthvað tekur enda, þá þýðir það nýtt upphaf. Hver einasta reynsla er tækifæri á að verða fullnuma í sérhverjum kringumstæðum. Ég hef fengið nokkur hressileg áföll á þessu ári í miðjum deadlinum og á einhvern undraverðan máta tekist að halda fókus og sjá mitt í þessum krísum jákvæða pólinn á þeim. Fyrir það er ég þakklát. Segja má að þátttaka mín í samtökum sem eiga sér slagorðið "eymd er valkostur" hafi gefið mér þann styrk að þora að velja eitthvað annað en eymd og sjálfsvorkunn.

Ég er búin að vinna eins og brjáluð manneskja við að setja upp 64 síðna bækling sem fylgja á heildarútgáfu á tónlistinni hennar mömmu. Ég þurfti að fara aftur og aftur í gegnum fjöll af ljósmyndum til að gæða hann myndrænu lífi og það í sjálfu sér var frekar erfitt. Það eru svo margir draugar í þessum myndahrúgum. Frekar óþægilegt að vera alltaf minntur á að maður man ekki einu sinni lengur hvernig röddin þeirra hljómaði eða blik augna þeirra. Þess vegna er ég svo þakklát að eiga tónlistina hennar mömmu og sjónvarpsþættina.

Annars þá er ég mjög stolt af útliti og áferð á heildarútgáfunni. Það var algert kraftaverk að ná að láta þetta allt smella í fyrirfram gefna stærð. Að treysta innsæi er eiginleiki sem ég er þakklát fyrir að kunna að láta mig flæða áfram í lífsins ólgusjó eins og dropi sem ekki er ofaukið og hafa gaman að í leiðinni. Það hefur verið gefandi að vinna með fornvini mömmu, honum Aðalsteini Ásberg. Ég er mjög ánægð með að þetta er gefið undir hans útgáfu, mamma hefði verið mjög ánægð með það. 

Framundan er að vera innan handar við tónleika undirbúning og byrja á að taka viðtöl fyrir æviminningabókina. Þetta ár verður árið sem ég helga ævistarfi mömmu. Hlakka ég bæði til að upplifa það og þegar það tekur enda:)

Frábær ræða 13 ára gamallar stúlku

sem hún flutti fyrir fulltrúa UN árið 1992. Hún á jafn mikið erindi við okkur í dag og þá. Ágætt veganesti inn í nýtt ár. Megi hver dagur þessa nýja árs verða tilefni til þakklætis kæra samferðafólk í netheimum. 

 

This is an amazing message by Severin Suzuki, daughter of Dr David Suzuki, at the age of 13, at the UN

Birtuhátíð heldur áfram

Ég hef átt vægast sagt stórkostlega birtuhátíð fram til þessa og hygg að ég muni halda áfram að njóta hennar uns yfir líkur. Fyrir mér eru allir dagar jólin og jólaskapið er ekki eitthvað spari. Það sem mætti ef til vill spara er stressið sem maður finnur hjá fólki í kringum árstíma sem allir ættu að fara sér hægar, rétt eins og múmínálfarnir sem hafa vit á því að fara í hýði þegar veturinn gengur í garð:)

Ég er afar hamingjusöm, fékk frábæra og óvænta jólagjöf frá lífinu. Í pósthólfið mitt datt tölvupóstur á aðfangadag. Boð um að taka þátt í alþjóðlegri skáldahátíð í Venesúela. Þeir sem þekkja mig vita hve mjög ég er heilluð af þessum heimshluta. Dett í hressilegt hamingjukast þegar ég er þarna suðurfrá. Elskaði að vera í Kólumbíu og Níkaragva, ekki síst út af því hve fólkið þar er einstaklega hjartastórt og lifandi. Bónusinn er að sjálfsögðu að ljóð eiga sér allt annan sess í suður- og mið Ameríku. Þau eru hluti af hinu daglega lífi alþýðu manna og þar hafa skáldin ennþá hlutverk en eru ekki eitthvað lúxus fyrirbæri fyrir menntafólk og sérvitringa.  

Kæru bloggvinir - Gleðilega birtuhátíð

Megi líf ykkar vera litað gleði og friði á komandi ári og innilegar þakkir fyrir hlýhug í kringum andlátið hennar mömmu og aðra lífsins gjörninga. Einhver sagði eittsinn, "Hver er sinnar gæfu smiður." Því mun nýtt ár verða án efa hamrað í eldi þinnar eigin gæfu sem er í þínum eigin höndum.

Læt æðruleysisbænina fylgja ykkur inn í nýtt ár.

Guð, gefði mér æðruleysi

til þess að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt.

Kjark til að breyta því sem ég get breytt.

Og vit til að greina þar á milli. 

Takk, takk, takk, fyrir að vera til kæru vinir, þetta ár hefur verið miklu mun áhugaverðara vegna tilveru ykkar.  

 

Af furðulegum dekkjaævintýrum og brotinni rúðu

Þegar veðrið var vitlaust þá brotnaði bílrúða á jazzinum mínum. Ég fékk alveg frábæra þjónustu hjá Honda umboðinu og þurfti lítið að vesenast í kringum þetta og var sem betur fer tryggð allan hringinn. Kosturinn við brotnu rúðuna var að það kom í ljós að afturhjólin voru gjörsamlega ónýt. Ég varð afar hissa enda fékk ég að heyra þetta í vor þegar ég fór með bílinn í dekkjastillingu og fyrir vikið keypti ég splúnkuný dekk allan hringinn. Skildi reyndar ekki að mér fannst bíllinn aldrei neitt miklu betri í keyrslu eftir að hafa fengið ný dekk. Sennilega gölluð dekk var niðurstaða þeirra sem ég talaði við í gær. Fer með hann í skoðun á dekkjaverkstæðið sem ég fékk dekkin hjá og kemur þá í ljós að gleymst hafði að setja ný dekk aftan á bílinn á sínum tíma, þrátt fyrir að ég keypti 4 stykki. Alger heppni að ekki skildi fara eitthvað úrskeiðið á öllum mínum keyrslum á milli borgar og Grímsness í haust, því dekkin voru algerlega í henglum, með bólgukýli og vírana lafandi út úr sér. Fékk að sjálfsögðu dekkin mín undir án endurgjalds þó nýr eigandi væri kominn með dekkjaverkstæðið. Merkilegt nokk þá fann ég kvittunina þegar ég var að fara í gegnum blaðahrúgu í vikunni og rétt gat bjargað henni úr endurvinnslunni:)

Enn og aftur sannaðist gildi fjölskyldumottósins, "fátt er svo með öllu illt að ekki boði nokkuð gott."

Annars þá er þetta heimili algerlega frjálst frá jólastressi. Maður eyðir pínuponsu um efni fram en ég ekki með visa kort þannig að ég þarf ekki að fara á febrúarbömmer:) Skemmtilegast finnst mér að fá að vera 13 jólasveinar og taka þátt í gleði og spenning barna minna. Hér er mikið étið af kökudeigi og eitthvað bakað af smákökum. En fyrst og fremst þá er þetta góður tími til að styrkja sinn innri mann og athuga hvort að maður hafi nú staðið við eitthvað af öllum fyrirheitum sínum gagnvart lífinu og tilverunni.

Tígrisdýr við stjórn hjá Creations

Loksins komin með nýtt stýrikerfi á fartölvuna mína. Hún var orðin skammarlega hæg og þung. Ég hef ekkert verið að sinna hennar þörf á að verða ekki algerlega úrelt. Öll forrit að hrynja eins og spilaborgir og ég í gremjukasti gagnvart vesalings vannærðu tölvunni. EN núna get ég loksins bloggað með grafískum ham. Í gamla safarí var slíkt ekki hægt, hvað þá að skella myndum með færslum án mikilla tilfæringa. Stundum var ég að nota þrjár tegundir af vöfrunum til að skítamixa öllu saman sem ég vildi setja inn. En ekki lengur. Ekkert að bögga mig og engar afsakanir til að vera ekki aðeins duglegri að tjá mig. 

Það er mikil blessun að sonur minn eldri hafi tekið við af mér varðandi tölvunördisma. Það fer aðeins í egóið mitt að hann sé orðinn klárari en ég, en það er líka gaman að sjá sama áhugann og ég hafði á þessu í upphafi netdaga.

Annars þá fæ ég aldrei nóg af því að hugsa til þess hve lánsöm ég er með krakkana mína. Algerir gullmolar.  

 

Ég elska snjó

Síðan það snjóaði hefur allt verið svo hljótt og bjart. Mér er sama um slabbið og hálkuna. Snjórinn dempar og róar allt. Enda held ég að þessi helgi hafi verið ein sú rólegasta sem ég man eftir þegar kemur að hinum klassíska helgarhávaða. Sá frábæra mynd í gærkvöldi, frekar grunn en ákaflega fyndin. Mæli með henni ef fólk þarf á því að halda að hlæja sig máttlaust. Hún heitir Evan Almighty.

Fullt af litlum kraftaverkum í gangi í mínum veruleika og hjá vinum og vandamönnum. Ég held að þrátt fyrir nokkur áföll sem eru þó frekar smávægileg þá sé þetta besti desember sem ég man eftir. Ég fór í smá uppskurð á föstudaginn í munninum og var afar upptekin af sauminum sem stöðugt nuddaðist við tunguna og gerði á henni sár. Vaknaði svo í gær og þá hafði blessaður saumurinn lagst niður og tungan fékk að jafna sig. Hef reyndar ekki getað borðað neitt að ráði en það er allt í lagi. Ágætt að fá smá hlé á slíku svona í jólamánuðinum. Ég hef reyndar aldrei bætt á mig í desember. Held að það sé vegna þess að ég missi lystina þegar stöðugt er verið að flagga mat framan í mig hvert sem ég lít. Kannski er það líka vegna þess að ég borða ekki kjöt. Fæ þar af leiðandi ekki hinn löngum gleymda kjötsvima og þörf til að liggja á meltunni. Ég er ekki kominn í neitt sérstakt jólaskap enda er það viðverandi skap hjá mér. Reyni að temja mér að gera hvern dag sem hátíðlegastan og haga mér eins og manneskja við fólkið í kringum mig:) Finnst gaman að sjá borgina fyllast af ljósum en held mig fjarri búðarklösum. Næstu helgi verða bakaðar skringilegar piparkökur og þá fer líka Neptúnus til USA og verður hjá afa sínum yfir jól og áramót.

Leitin mikla!

Nú fer að líða að því að lokahönd verði lögð á heildarútgáfu af tónlist mömmu, Bergþóru Árnadóttur. Vil biðja þá sem lesa þetta blogg og þekktu mömmu að hjálpa mér í leitinni að týndu efni eftir hana. Ef einhver hefur tekið upp tónleika með henni á myndband eða tekið ljósmyndir af henni á tónleikum þá bið ég þá hina sömu um að hafa samband við mig. Hægt er að senda mér skeyti í tölvupósti: [e-mail] eða slá á þráðinn: 692 8884. Við teljum okkur hafa fundið flest löginn hennar en hún samdi ekki mikið eftir að hún lenti í bílslysinu 1993 en þó hafa nokkur lög komið í leitirnar sem ég vissi ekki af. Frétti meira að segja af lagi í dag sem hann Hjörleifur Vals man í huga sér sem er við danskan texta.

Vísað í grein eftir mig á forsíðu In the Fray

Skrifaði grein sem tengdist Maríuhænunni og öskunni og dauðanum fyrir alþjóðlega netritið In the Fray. Greinin og myndasýninginn átti að birtast í nóvember en segja má að draugurinn sem kenndur við mömmu hafi gert harla margt til að stríða þeim sem að þessu unnu þannig að greinin var kynnt en í raun var hún ekki tilbúinn. Eins og þau orðuðu það, "mamma þín er búin að eignast marga vini hérna á ritstjórninni vegna þess hve margt hefur farið úrskeiðis í þessu verkefni." Ég er bara sátt við uppsetninguna á þessu. Hér er forsíðan og hér er slóðin í myndasýninguna. Maður þarf eiginlega að ýta á pásu fyrir hverja mynd til að lesa myndatextann og smella á caption sem er í hægra horninu.

Annars þá er sem allt sem komi eftir mig á prenti eða netheimum undir þeim álögum að verða fyrir alls konar hnjaski. Ég er með tilvitnum í þessari líka flottu dagbókarbók sem Salka er nybúin að gefa út nema að mín tilvísun er eins vitlaus og hún getur orðið. Leiðréttingin sem ég sendi misskildist og hljómar sem alger steypa. Í bókinni stendur:

Fyrirmynd mín er fólk sem hefur yfirstigið hið ómögulega og breitt meðali í gull. Alkemistar sálarinnar.

Á að standa Fyrirmynd mín er fólk sem hefur yfirstigið hið ómögulega og breitt eitri í meðal. Alkemistar sálarinnar.

Veit að hægt er að gera mistök og hef alveg fyrirgefið þau en þetta er ekki einleikið þessa dagana... arg