Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Stjórnmál og samfélag

Viðtal við hælisleitendann John

Þessi maður var sendur frá Íslandi í dag ásamt einum öðrum sem ég hef því miður engar upplýsingar um. Mér finnst mikilvægt að hugsa til þessa fólks sem hverfur bak við orð og tölur. Ég hitti hann aðeins þegar ég fór í heimsókn á Fit-hostel stuttu fyrir fallið okkar. Gleymum því ekki að fjölmargir Íslendingar munu fara til annarra landa sem efnahagslegir flóttamenn. Við skulum vona að þeir fái mannúðlegri meðferð en þeir sem hafa leitað til okkar mitt í góðærinu svokallaða. Hér er viðtal sem ég fékk í pósti í morgunn og myndin af John er eftir Leó Stefánsson. Viðtalið tók Bryndís Björgvinsdóttir.

john1.jpgJohn frá Líberíu

„How are you?“

„Fine...“
„Hvað hefur þú beðið lengi á Fit-hostel eftir svari frá Útlendingastofnun?“
„Svona... einn mánuð og tvær vikur.“
„Hvaðan komstu hingað til lands?“
„Í gegnum Ítalíu. Ég en ég vil ekki vera þar. Ítalía er ekki gott land fyrir Afríkumenn. Ég kom hingað því hérna eru meiri líkur á hjálp. Ég þurfti að bíða í 6 ár á Ítalíu eftir hæli, en ég þó unnið þar aðeins á meðan ég beið".
„Komstu hingað til lands með öll skjöl sem til þarf?“
„Ég er bara persónuskilríki á  mér núna en lögreglan á að vera með öll skjölin mín“.
„Veistu eitthvað um stöðu þína í kerfinu hér á landi?“
„Þeir töluðu um að ég þyrfti að bíða allavega í þrjá mánuði eftir að fá að vita eitthvað. Svo ég bíð bara“.
„Áttu fjölskyldu?“
„Já, það er vandamálið. Við erum flóttafólk. Kona mín hefur flúið Líberíu og dvelst núna í Ghana. Kona mín og börn eru þar núna. Og ég hef 40 daga til að reyna að hjálpa konunni minni. Hún hefur hringt í mig einu sinni og segist ekki þekkja neinn í Ghana, og að hún fái enga hjálp þar í landi. Ég þarf að finna einhver ráð. Börnin eiga að byrja í skóla og konan vill að ég reddi þeim pening til að borga skóla barnanna. En ég má ekki vinna hér á Íslandi.“
„En þú færð 2500 krónur á viku til að framfleyta þér, er það ekki?“
„Ég er búin að fá 2500 krónur einu sinni“
„Einu sinni! En þú átt að fá 2500 krónur vikulega og þú ert búin að vera hér í 6 vikur!“
„Nei hælisleitandi fær ekki 2500 krónurnar fyrr en hann er búin að vera hér í mánuð. Svo ég fékk fyrsta peninginn um daginn. En ég get ekki séð um fjölskylduna mína. Hvernig getur þú hugsað um fjölskyldu ef þú mátt ekki vinna? Og eftir þrjá mánuði veit ég ekki hvort ég fái Já eða Nei frá Útlendingastofnun, og börnin eru að byrja í skólanum í næstu viku“.
„Viltu fá fjölskylduna þína hingað og búa hér?“
„Já. Ef það er í lagi þá er það mjög gott. Og ef ég gæti unnið. Ég kom hingað til að reyna að fá að vinna svo ég geti fært fjölskyldu minni lifibrauð“.
„Hvenær yfirgafst þú heimaland þitt og byrjaðir á flótta?“
„Árið 2002 flúði ég fyrst frá Líberíu með fjölskyldu minni. En svo ákváðum við að ég færi til Ítalíu. Og þar var ég í sex ár, þangað til núna“.
„Hver er staða þín í heimalandi þínu?“
„Nei, nei. Ég get ekki farið þangað. Ekki að ræða það. Þar er hrikalegt ástand. Ég hef hvergi höfði mínu að halla þar, þar eru allar dyr luktar.“
„Ertu vongóður um að fá jákvætt svar“
„Ég á mér svo litla von, þess vegna vona ég að þeir leyfi mér að vera hér. Og að fjölskylda mín gæti komið hingað líka“
„Hversu mikinn pening þurfa börnin þín núna til að geta farið í skólann og borðað mat?“
„Í Evrum væri það um þrjú hundruð Evrur handa öðru þeirra, en hitt er yngra og það þarf að borga 175 Evrur. En auðvitað vantar mig meira fyrir mat og húsnæði og svona“.


Enn herðist sultarólin

Ég skil vel að fólk gerir sér almennt ekki grein fyrir hve alvarlegt ástandið á eftir að verða hér.

Ég skil vel að margir kjósa að horfast ekki í augu við þann veruleika sem við stöndum frammi fyrir.

Ég skil vel að margir afneita undirrótum vandans og neita að axla ábyrgð.

Ég skil vel ótta og óvissu - ég skil vel að fólk víðsvegar í samfélaginu láti eins og þetta komi þeim ekki við. 

Ég skil vel að sumir tala tæpitungulaust gegn því að trufla björgunarleiðangurinn þó svo þeir sjái að skipstjórinn er blindur og vanfær um að sjá skerin sem hann er að stefna björgunarskipinu í.

Ég er því miður því marki brennd að ef ég veit um óréttlæti - þá finnst mér, að mér beri að gera eitthvað í því. 

Ég veit að við sem einstaklingar getum breytt heiminum - sérstaklega ef nógu margir einstaklingar standa saman gegn órétti og spillingu. 

Ég ætla að standa vörð um lýðræðið í dag klukkan 12 við alþingishúsið  OKKAR - þar ætla ég að hitta annað fólk sem finnur sig knúið til að sýna samstöðu á þessum erfiðu tímum - það er það sem sálartetrið mitt þarf - að finna samstöðu og að við getum gert eitthvað. Það er óþægilegt fyrir ráðamenn að vera í návígi við okkur og þurfa að horfast í augu við að fjöldi fólks vill spillinguna burt - að alþingi okkar verði hreinsað af þeirri óværu sem hreiðrað hefur um sig þar: óheiðarleika og vanhæfni til að sjá sinn þátt í óreiðunni sem dynur yfir þjóðina. 


mbl.is Verðbólgan nú 17,1%
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvað er að vera pólitískur hælisleitandi

Það hefur vantað mikið upp á að fólk sem tjáir sig hér á moggablogginu sé almennt meðvitað um hvað það er að vera pólitískur flóttamaður. Ég skal útskýra það í fáum orðum: viðkomandi hefur flúið land því lífi hans er ógnað - hann á ekki afturkvæmt heim til sín - ef hann er sendur til baka þá erum við tæknilega séð með þá vitneskju sem við höfum eða þeir sem um mál hans fjalla að senda hann út í opinn dauðann.

Ég þekki aðeins sögu annars af þessum tveimur sem hafa verið í hungurverkfalli - sá maður er eftirlýstur af fyrrum vinnustað sínum - þeas leynisþjónustunni í Íran. Ef fólk veit ekki hvað það þýðir þá er hægt að útskýra það með einu orði: dauðadæmdur. Ég hef aðeins kynnt mér meðferð á pólitískum föngum í Íran og það er ástæða fyrir því að blessaður maðurinn vill frekar deyja í rúmi sínu á hælinu Fit en að þurfa að sæta þær pyntingar sem þar fara fram áður en þeir drepa fangann.

Að vera pólískur hælisleitandi hérlendis er auðvitað vonlaus staða því við höfum ekki séð sóma okkar í því að veita fólki sem bankar á hurðina okkar í dauðans angist tækifæri á að lifa - nei frekar sendum við það með tímasprengju um sig miðja út í opinn dauðann. En hér er ekki fylgst með þeim sem við sendum til baka enda ekki hægt - en mikið væri áhugavert að vita hve margir þeirra sem við sendum til baka séu enn á lífi.

Auðvitað eru mál sérhvers hælisleitanda einstök og svartir sauðir þar á meðal sem og annarsstaðar - en höfum við virkilega efni á að setja út á aðrar þjóðir? Erum við ekki aðhlátursefni út um víða veröld og viljum við að þegar við biðjum um hæli sem efnahagsflóttamenn að við okkur verði komið fram eins og þá sem sækja hér um hæli því lífi þeirra er ógnað?

Ég frábið mér komment frá fólki sem lítur á okkur æðri öðru fólki í heiminum. En ég kalla eftir aðgerðum - hér er enn enginn að deyja út af efnahagsástandinu - en þessir menn eru að deyja - horfum ekki upp á það þegjandi og hljóðalaust - svona mál leysa sig ekki að sjálfu sér.

Ég ætla að gera eitthvað - fyrsta skrefið var að skrifa þennan litla pistil - næsta er að fara og hitta þá og þar næsta að óska eftir aðstoð ykkar - okkur tókst að knýja það í gegn að Paul Ramses fékk í það minnsta tækifæri á að sameinast fjölskyldu sinni hér og að um hans mál yrði fjallað.

Að vera pólitískur flóttamaður á Íslandi þýðir: bið oft til margra ára eftir að málið sé afgreitt - málið afgreitt og viðkomandi er sendur aftur heim - eða annað til að bíða áfram í fangelsum sem kölluð búðir... Annar þessara manna hefur verið hér í 4 ár og ekki fengið leyfi til að vinna - hann er því búinn í 4 ár að bíða í óvissu og ótta - ekki ósvipað og við sem þjóð erum að upplifa núna: vitum að framtíðin verður kröpp en ekki hvernig - vitum ekki hvort að við missum allt eða ekkert - en munurinn á honum og okkur er að hann bíður þess að fá svar við hvort að hann fái að lifa eða deyja.


mbl.is Enn í hungurverkfalli
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Að mótmæla - að mótmæla ekki

Ég hef alvarlega ígrundað það hvort að það sé einhver tilgangur að vera að standa í endalausum grasrótarfundum þar sem rædd er einhver framtíðarsýn og stefna fyrir landið. Ég hef alvarlega ígrundað það hvort að það sé einhver tilgangur að mæta á nánast öll mótmæli sem hér fara fram. Ég er í þeirri stöðu eins og þúsundir aðrir landar mínir að hafa misst vinnu vegna "ástandsins" og hef því nægan tíma á mínum höndum til að gera eitthvað uppbyggilegt við tíma minn á meðan á atvinnuleit stendur.

Til hvers að mótmæla og reyna að knýja fram réttlæti fyrir þjóð sem virðist standa á sama. Hef heyrt fólk fara stórum í bloggheimum og víðar sem talar um að 98% þjóðarinnar vilji óbreytt ástand. Ef svo er rétt, til hvers að reyna að gera eitthvað - það hlýtur að vera algerlega gegn vilja þjóðarinnar. Þjóðin vill greinilega halda áfram að láta kúga sig og ætti maður þá ekki að leyfa henni það í friði. 

Fólk hefur sagt ég sé best geymd bak við lás og slá svo að ráðamenn þjóðarinnar fái nú ráðrúm til að bjarga skútunni sem virðist eiginlega vera komin á bólakaf. Þetta fólk var kosið af miklum meiri hluta þjóðarinnar og hvað með það þó alræðistilburðir séu í gangi - þau eru búin að standa sig svo vel að sigla henni í strand - af hverju ættu þau ekki að geta komið henni aftur á flot?

Til hvers að reyna að gera eitthvað til að bjarga ærulausri þjóð með því að sýna umheiminum að það sé til fólk hér sem stendur ekki á sama hvernig málum er háttað hér? Skiptir þessi æra nokkru máli? Getum við ekki bara keypt hana eins og lífshamingju okkar? Við vorum jú hamingjusamasta þjóð í heimi áður en við misstum nánast allt. Sumir gera grín að mótmælendum en fleiri eru þeir þó sem níða mótmælendur og það er svo sem ekki neitt nýtt. Versta skammaryrði sem hægt var að fá á sig var að vera atvinnumótmælandi og ég er víst talin til þess hóps. Ég hef reyndar aldrei haft neinar tekjur af því að gera neitt sem ég hélt í einfeldni minni að gæti gert samfélag okkar að betra, réttlátara og heilbrigðara samfélagi manna. 

Ég viðurkenni að oft vildi ég óska þess að mín lífshamingja yrði tryggð með því að eiga nógu andskoti mikið af efnislegum gæðum og það gæti verið helsta takmark mitt í lífinu. Ég vildi óska þess að ég hefði aldrei fengið þá vitneskju sem ég hef um spillinguna og ójöfnuðinn, um eyðilegginguna og ofbeldið sem viðgengst hér sem og annarsstaðar í heiminum okkar. Ég vildi óska þess að ég gæti látið mér standa á sama um allt nema sjálfa mig. En ég bara get það ekki, sama hvað ég reyni, þá get ég ekki horft fram hjá því sem er að gerast hér. Ég get ekki hægt að hugsa um allt það fólk sem er að missa húsin sín, sem er búið að glata ævisparnaði sínum, sem hefur misst vinnuna sína, sem hefur misst vonina. Ég get ekki hægt að hugsa um afleiðingar kreppu á börn og þá sem standa ekki traustum fótum fyrir í góðærinu svokallaða. Ég get ekki hægt að hugsa um einhverjar leiðir til að breyta þessu ástandi svika og pretta í ástand þar sem við fáum loks að rísa upp á ný í samfélagi þar sem aðrar áherslur eru og önnur gildi en þau gildi að hver hugsi aðeins um sig, að hamingjan felist í veraldlegum hlutum, sem geta eins og þjóðin hefur upplifað, horfið eins og dögg fyrir sólu. 

Get ég leyft mér að horfa framhjá og leyft að þeir sem eru krosstengdir inn í heim fjárglæframanna, sjái um að rannsaka spillingu og hreint og klárt arðrán á þjóðinni? Kannski ég ætti bara að setja sjálfa mig í stofufangelsi, kannski ætti ég að halda kjafti, það myndi gleðja marga. Ég get alveg talið mér í trú um að ég sem einstaklingur geti ekki gert neitt til að breyta því sem hér er í gangi. Það væri auðveld leið - ég á heilt bókasafn af bókum sem bíða þess að ég lesi þær, ég er með stafla að bókum sem væri gaman að þýða. Já Birgitta, hvernig væri nú bara að vera þæg og láta sér fátt um finnast þó allt fari á kaf - að vera afstöðulaus er eitthvað sem er þjóðareinkenni Íslendinga og það er nánast þjóðarsvik að voga sér að vera öðruvísi en fjöldinn, sér í lagi ef maður hefur óþægilegar skoðanir, eins og að vilja vernda landið okkar, taka ekki þátt í stríði við aðrar þjóðir, vilja efla og styrkja heilbrigðiskerfið og menntakerfið, treysta ekki bönkunum og finnast allar manneskjur vera jafn mikilvægar.


mbl.is Sagt frá mótmælunum erlendis
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég var gösuð

Ég fór eins og fjöldi annarra upp að lögreglustöð til að mótmæla handtöku Hauks. Það var mikil reiði í fólki enda vissu allir að aðgerðin sem slík væri næsta gagnslaus þegar kæmi að því að fá pólitískan fanga lausan. Því það má ekki gleymast í öllum fordæmingunum sem ég hef séð hér að Haukur hafði ekkert annað brotið af sér en að stunda borgaraleg mótmæli gegn Kárahnjúkavirkjun. Handtaka hans var bara til að kveikja eld í báli reiðinnar sem þegar er til staðar í samfélaginu.

Vil taka það skírt fram að Hörður Torfason hafði ekkert með þessi mótmæli að gera og fáránlegt að vera að kenna honum um að tilkynna að fyrirhugað væri að mótmæla þarna eftir hin. Hann tilkynnti fullt af öðrum mótmælum á fundinum sem fyrirhuguð eru. 

Hópur fólks ætlaði að þrýsta sér inn á lögreglustöðina og fá að tala við einhvern og reyna að frelsa Hauk. Við vorum alveg pökkuð í litla anddyrinu og það var ekki möguleiki á að komast út. Skyndilega var komið með stóra spýtu og átti að nota hana til að brjóta leið inn - þegar ég sá það - ætlaði ég að forða mér sem og aðrir í kringum mig en það var ekki hægt að komast út vegna mannfjölda. Þá tók löggan upp á því að piparúða okkur fyrirvaralaust í þessu litla rými - þannig að fólk fékk þetta nánast beint í augun og þetta var eins og þeir væru með vatnsbyssur - þvílíkur var krafturinn í þessu.

Ég var svo heppin að það voru nokkrir stæðilegir karlmenn fyrir framan mig og ég náði að beygja mig niður þegar ég hljóp út - ég fékk þetta samt í andlitið en augun mín sluppu nánast. En mikið rosalega er þetta andstyggilegt tæki til að dreifa fólki. Það hefði náðst sami árangur með því að notast við vatn. Eða bara hreinlega vara fólk við að þeir væru að fara að úða. Þessi aðgerð lögreglunnar var algerlega tilhæfulaus. Ég aðstoðaði ungan strák við að finna vatn en hann fékk mikinn piparúða í augun og var viðþolslaus af kvöldum. 

Hringt var í 911 til að biðja um sjúkrabíl en konunni sem hringdi var tjáð að það kæmi ekki sjúkrabíll því að löggan hafði sagt að þeir hefði bara spúlað vatni á mótmælendur - löngu seinna kom svo loks sjúkrabíll - en maður sá fólk liggja kvalið í götunni - en sem betur fer var þarna fólk með vatn til að hjálpa við að skola úr augum og taka mesta sviðann úr andlitum. En það sem gerist er að þetta fer mjög illa í slímhúð í nefi og munni. Þessu er best líst sem miklum bruna og sviða í húðinni. 

Ég er orðin góð núna - fór í sjúkrabílinn þegar ég frétti að hann var kominn og fékk þá til að skola á mér ennið því piparúðinn var farinn að leka í augun á mér út af rigningunni. Ég var bara mjög heppin að fá þetta ekki full on í augun. 

Ég skil reiði fólksins mjög vel - ég var alveg logandi reið eftir að vera gösuð án viðvörunar. Ég reyndi að tala við lögguna - spyrja þá hvort að þeir væru ekki að fara eins illa út úr þessu og við. Í löndum þar sem mikil spilling hefur leitt til slíks þjóðargjaldþrots þá eru mörg dæmi þess að lögreglan snúist með mótmælendum. Mér finnst að lögreglan ætti að hugleiða það - að það er verið að troða á þeirra réttindum rétt eins mikið og á okkar. Það er verið að veðsetja þeirra vinnu rétt eins og okkar langt inn í framtíðina fyrir skuldir manna sem brutu á þjóðinni án þess að blikna og eru enn að kasta bolta ábyrgðar sín á milli eins og í einhverjum leik - og boltinn er fjöregg þjóðarinnar. 

Ég hrópaði að þeim: skamm: því þeir ráðast á sitt eigið fólk á meðan glæpamennirnir ganga lausir og halda áfram að valda óbætanlegum skaða gagnvart þjóðinni. Af hverju er í lagi að handtaka mótmælenda fyrirvaralaust án þess að fara eftir landslögum við slíka handtöku? Af hverju er í lagi að ljúga aftur og aftur eins og lögreglustjórinn gerði og af hverju ganga fjölmiðlamenn ekki harðar að þessu fólki sem þeir vita að ljúga upp í opið geðið á þeim og alþjóð?

Ég er búin að fá svo mikið upp í kok að ég er tilbúin að segja að ég vil byltingu - ég vil þetta fólk í burt og ef það er ekki tilbúið að fara þá ber okkur að bera það út eins og þeir þúsundir íslendinga sem munu missa heimili sín vegna þess að valdhafar eru vanhæfir til að huga að þjóðarheillum - til þess er þetta fólk bara of tengt inn í valdaklíkur fjárglæframannanna. 

 


mbl.is Mótmæli við lögreglustöðina
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvar er þessi frétt?

Ég hef bara ekki séð neina umfjöllun um dæmalausa handtöku á mótmælanda sem fór fram í gærkvöld. Það er aðeins DV og Nei sem fjalla um það. Ekkert á visir.is ekkert á eyjan.is, ruv.is eða mbl.is

Eru þessir fjölmiðlar að bíða eftir tilkynningu frá löggunni sem þeir geta copy peistað inn á miðla sína? Það er reyndar ekki neitt fjallað um þetta í dagbókum sem kenndar eru við lögregluna. Það þykir alltaf svo fréttnæmt að stútar séu teknir. 

Ég veit ekki með ykkur, en ég er búin að fá upp í kok af fréttamennsku sem viðgengst hér á landi - kalla eftir minna stýrðum umfjöllunum hjá helstu fréttaveitum landans. Hvet ykkur til að lesa bloggið hennar Evu og svo er afar góð umfjöllun um undarlegar áherslur í meðferð "glæpamanna" hjá Láru Hönnu sem tekst alltaf að setja hlutina í vitrænt samhengi.

Ungi maðurinn sem handtekinn var í gær er sá sem flaggaði Bónusfána á flaggstöng alþingishússins við mikinn fögnuð þeirra þúsunda mótmælenda sem voru á staðnum og annarra sem ekki upplifðu gjörninginn. En ætlun gjörningsins var að sýna fram á hin nánu tengsl ráðherra og þeirra sem eiga allt hérlendis. Miðað við hve seint gengur að klófesta þá er stolið hafa milljörðum frá þjóðinni - þá virðist þessi gjörningur vera algerlega réttlætanlegur en vafalaust hefur hann komið við einhverja dulda kennd í brjóstum ráðamanna og því brýnt að koma stráknum á bak við lás og slá svo hann taki ekki upp á því að mótmæla meira, eins og til dæmis í dag.

Mætti kalla gjörning lögreglu og yfirvalds gerræðislegan? Allir út að mótmæla klukkan 15. Við höfum engu að tapa.

 


mbl.is Hætti að greiða af lánum sínum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Efla skal rannsóknir á spillingu

Hér er eitthvað fyrir þig að skoða Björn minn - sem ráðherra dóms og laga:

 

Útrásarvíkingar
 
Smella þarf á myndina til að geta lesið þetta almennilega...
Merkileg tengsl sem koma þarna fram. Mér skilst að þessar upplýsingar hafi komið fram fyrir í það minnsta einu ári. Er Dómsdagsmálaráðuneyðið búið að skoða þessi tengsl? Ef eitthvað ætti að efla Björn minn - þá er það að skoða tengsl ráðamanna við útrásarvíkinga sem eiga víst að hafa eitthvað meiriháttar gruggugt í pokahorninu. Eru kannski tengsl þín of mikil við Landsbankavænginn og Novator til þess að þú og þínir samráðherrar gætu talist hæfir til að stjórna því? Sé að ef maður flettir upp símanúmeri Novator í símaskránni að það er hið sama og fyrir Samson... athyglisvert.
 
Samson og Novator

 


mbl.is Telur vantrauststillögu efla samstarf ríkisstjórnarinnar
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hroki Geirs Haard (e)

Óklippt upptaka af Geir í hrokakasti - útskýrir kannski af hverju fjölmiðlafólk forðaðist að lenda í rökræðum við karlinn - hann er mátturinn og enginn má spyrja spurninga sem honum finnst óþægilegar án þess að fá að upplifa HaardGeir.
 
Nánar um tildrög og atburðarás á bloggi fréttamannsins G. Péturs.
 
 
Allir sem vettlingi geta valdið á mótmæli í dag klukkan 15 á Austurvelli
 

mbl.is Óska eftir launalækkun
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hlátur á gapastokkum

Ég er búin að vera frekar þung á brún undanfarið en ég er ekki þannig í eðli mínu og langaði bara að deila með ykkur einhverju sem fékk mig til að velkjast um af hlátri og nettri nostalgíu rétt í þessu:)
 

Allir þræðir liggja til ...

Afar áhugavert viðtal frá Óháðu fréttaveitunni. Viðtal við rannsóknablaðamann frá Danmörku. Hann fjallar um hvert þræðirnir frá íslensku pappírs/stórfyrirtækjunum liggja sem og undarlega hringrás fjármagnsins. Hann kallar útrásarvíkingana bleyður - því enginn þeirra þorði að svara eða veita upplýsingar þó þeirra væri óskað með góðum fyrirvara -Frábært að það séu svona margar nýjar fréttaveitur að spretta upp. Lifi byltingin!
 

mbl.is Saga Sterling öll
Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Birgitta Jónsdóttir
Birgitta Jónsdóttir

Ég vil gjarnan láta eitthvað gott af mér leiða í samfélagi manna. Ég mun einbeita mér að því að því að búa til vettvang fyrir þjóðina að vinna að þeim lýðræðisumbótum sem hún krefst og vill leggja sína krafta í. Ég starfa sem þingmaður og þingflokksformaður fyrir Hreyfinguna - fyrir fólkið í landinu. Ég er formaður vina Tíbets.

Ég vil hafa athugasemdakerfið opið - bið fólk samt um að tjá sig eins og það myndi gera ef við stæðum augnlitis til augnlitis. Ég mun því miður ekki alltaf hafa tíma til að svara kommentum eða tölvupósti en ég reyni að lesa allt með opnum huga. Vil gjarnan nota þetta sem vettvang fyrir fólk að koma með hugmyndir um hvað mætti betur fara í samfélginu okkar.

Ég aðhyllist engin sérstök trúarbrögð, ég tilheyri engu sérstöku flokkakerfi, ég tilheyri engu sérstöku nema þessu stórmerkilega mannkyni og þessari yndislegu jörð. Ég er þakklát fyrir að lifa á sögulegum tímum þar sem allt getur gerst. 

Netfang: birgitta@this.is

Bækur

Bækurnar mínar

  • Bók: Tuttugasta öldin og lærdómar hennar
    Mikhail Gorbatsjov og Daisaku Ikeda : Tuttugasta öldin og lærdómar hennar (ISBN: 9979-772-77-8 )
    Þýddi þessa ásamt Jóni Karli Stefánssyni
  • Bók: Lífsreglurnar fjórar - the Four Agreements
    don Miguel Ruiz: Lífsreglurnar fjórar - the Four Agreements (ISBN: 9979768835)
    Lífsreglurnar fjórar er ævaforn indjánaspeki sem hefur farið sigurför um heiminn. Bókin er byggð á fornri visku Tolteka-indjána og útskýrir sannindi sem er að finna í helgum dulspekihefðum víðsvegar um heim. Lesanda eru kynntar fjórar einfaldar en magnaðar lífsreglur sem vísa leiðina að frelsi og sjálfstæði einstaklingsins. Höfundurinn, don Miguel Ruiz, er af ætt græðara og seiðmanna sem hafa iðkað Toltekafræðin frá aldaöðli. Hann er heimsþekktur fyrir bækur sínar og fyrirlestra.
  • Bók: Dagbók kameljónsins
    Birgitta Jónsdóttir: Dagbók kameljónsins (ISBN: 9979973307)
    Dagbók kameljónsins er þroskasaga stúlku sem hefur þurft að berjast við að sogast ekki inn í geðveiki ættmenna sinna, en sjálfsvíg þeirrar manneskju sem hún leit á sem klettinn í lífi sínu verður til þess að hún gerir sér ljóst hve dýrmætt lífið er. Með því að þvinga sig til að muna fortíðina skapar hún möguleika á að eiga sér einhverja framtíð. Alkóhólismi móður hennar vegur jafnframt þungt í þessu verki og hefur afgerandi áhrif á sjálfmeðvitund söguhetjunnar sem á endanum öðlast þroska til að sjá manneskjuna handan sjúkdómsins sem brýst oft út í mikilli sjálfhverfu þess sem er haldin honum og skilur aðra fjölskyldumeðlimi eftir með því sem næst ósýnilegan geðrænan sjúkdóm sem jafnan er kenndur við meðvirkni. En þetta er engin venjuleg bók, hún er brimfull af von og lausnum, ævintýrum og einlægni og fellur aldrei inn í pytt sjálfsvorunnar. Bókin er tilraun til að brúa bilið á milli þess myndræna sem oft fyrirfinnst í dagbókum, en formið bíður upp á vægðarlausan heiðarleika og gefur lesandanum tækifæri á að nota sitt eigið hugarflug.

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (16.8.): 0
  • Sl. sólarhring: 6
  • Sl. viku: 41
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 39
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Nýjustu myndir

  • ...011-02-25_l
  • ...unknown
  • ...581_1050977
  • ...x-_28-of-81
  • ...490581
Ágúst 2025
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.