Þetta verður að kæfa í fæðingu

Ég vona að þjóðir heims hafi fengið nóg af þeim voðaverkum sem USA hefur staðið fyrir, sér í lagi í Írak. Stríð sem verður aldrei hægt að réttlæta. Ef það er réttlætanlegt af hverju er ekki búið að ryðja sér leið og taka út Mugabe úr sinni holu eða forseta alþýðulýðveldisins Kína?

Hér er afar sláandi myndband um frægðarverk USA í Írak. Ég missti eiginlega trúna á mannkynið eftir að sjá það, en við verðum að vita hvað er í gangi í okkar nafni. Við samþykktum þetta stríð og ég vona að við höfnum stríði gagnvart Íran án umhugsunar. Þetta stríð má aldrei gerast. Er ekki komið nóg af voðaverkum í heiminum okkar? Er hægt að réttlæta hvað sem er fyrir meiri hagvöxt? 

Ég vara við þessu myndbandi - það er ekki fyrir viðkvæmar sálir. 

Hernaður gegn Íran í undirbúningi?

Allt er þegar þrennt er:)

Ég vona svo sannarlega að þetta takist í þetta sinn hjá honum Benedikt. Falleg hugsun á bak við þetta hjá honum. Ef veðurguðirnir setja sig ekki á móti honum eins og í hin skiptin, þá held ég að hann nái að framkvæma þetta afrek léttilega.

Benedikt er einn af þessum sérkennilegu kvistum sem ég hef kynnst á lífsleiðinni, einstaklega hlý manneskja með drauma sem stundum er nokkrum númerum of stórir. En hann má eiga það að hann leggur allt sitt í að hrinda sínum draumum í framkvæmd. Mikið held ég að heimurinn okkar væri fátæklegri ef ekki væri til svona fólk eins og Benedikt. 

Benedikt lagður af stað

Ógleymanlegir tónleikar

Ég var svo heppin að standa beint fyrir framan hátalarna og tónlistinn nötraði á tíðum eins og alvöru jarðskjálfti í gegnum mig. Það er mikill frumkraftur í Björk og mér finnst hún alltaf frábær á sviði. Það var gaman að sjá svona mikið margmenni og ég vona að alla vega stórt hlutfalla þeirra sem mættu gerðu það fyrir náttúruna okkar sem á svo sannarlega undir högg að sækja. 

Ég kíkti á vefinn nattura.info og hann er mjög fróðlegur og alveg ótrúlega mikið af fallegum myndum af náttúrunni sem fórna á. Ég hvet fólk til að skoða vefinn og njóta þeirrar fræðslu sem þar er að finna.

Ég náði ekki að upplifa þrjú síðustu lögin, yngri sonurinn orðinn svo þreyttur að við laumuðumst heim áður en lagið sem ég var að bíða eftir alla tónleikana var spilað... Declare independence .... sá reyndar brot af því í beinni á national geographic webcastinu.... 

 

Óður til náttúrunnar í Laugardal

Til hvers að styðja Tíbet?

Yfirleitt fæ ég afar jákvæð viðbrögð við baráttu minni um að upplýsa þjóðina mína um ástand mála í Tíbet. Stundum fæ ég þau viðbrögð að það sé áþekkar hörmungar í gangi um heimsbyggð alla. Það séu aðrar þjóðir sem þjást jafnvel enn meira en Tíbetar eða af hverju beini ég ekki kröftum mínum að mannréttindabrotum sem eiga sér stað hérlendis?

Auðvitað væri það frábært ef ég væri til í mörgum eintökum og gæti aðstoðað við sem flest málefni. En málið er það að allir sem finna hjá sér þörf á að kvarta yfir einhverjum málefnum ættu endilega að gera eitthvað í því. Allir geta haft einhver áhrif á gang mála í okkar stóra heimi. Upplýsingar eru til dæmis eitthvað sem krefst ekki mikils en þörf er á betra aðgengi að upplýsingum um flest málefni sem brenna á fólki.

Ég lít á aðgerðir mínar leynt og ljóst þannig að ég sé að sá fræjum. Ég trúi því að einstaklingar geti breytt heiminum, svo framarlega sem við hættum að láta undan hinni fremur algildu sjálfshyggju. Það er þessi sjálfshyggja sem er að ganga frá heiminum okkar. Því hún blindar okkur fyrir því að við erum öll saman í þessu, að allt er tengt á einn eða annan máta. 

Ég styð Tíbet vegna þess að enginn var að gera nokkurn skapaðan hlut hérlendis til að skapa vettvang eða umræðu um ástandið í Tíbet þegar ég byrjaði á mínum einkamótmælum fyrir utan kínverska sendiráðið. Á þessum fremur stutta tíma síðan ég byrjaði að gera eitthvað hefur mjög margt jákvætt gerst og félagið Vinir Tíbets orðið að veruleika. Ég hélt satt best að segja að slíkt félag væri starfandi hérlendis áður en við stofnuðum það.

Mér finnst það mikill heiður að fá að leiða saman þessi lönd. Bæði eiga þau sér ríka menningararfleifð sem hefur haft mikil áhrif á þjóðarsálina. Við vorum bara svo einstaklega lánsöm að fá okkar sjálfstæði án þess að þurfa að líða mikið fyrir það á meðan allir tilburðir Tíbeta til að öðlast sitt frelsi hefur aðeins þýtt meiri eyðileggingu og meira niðurbrot.  Það sem gefur mér ef til vill mest af öllu er að finna það þakklæti sem mér hefur verið sýnt frá þessum sárafáu Tíbetum sem búa hér. Það hlýtur að vera afar erfitt að sjá þjóð sína brotna á bak aftur af slíku offorsi eins og gerðist eftir mótmælin í mars í Tíbet. Það hlýtur að vera erfitt að heyra stöðugt um blóðsúthellingar og geta ekkert gert. Því er það þeim kærkominn léttir að fá tækifæri á að sýna sínum samlöndum stuðning með því að mæta fyrir utan kínverska sendiráðið á laugardögum. Ég er ekki síst að sýna þeim minn stuðning með því að búa til þennan vettvang, í staðinn hef ég fengið að kynnast fólki sem ég get lært svo mikið af. 

Ef eitthvað fólk á einskonar rétt á gremju og reiði, þá er það fólk sem hefur þurft að upplifa að horfa upp á menningarlegt þjóðarmorð á þjóð sinni, fólk sem fær ekki að kalla sig Tíbeta í vegabréfum sínum, þau verða að vera skráð sem Kínverjar. Þjóð sem fær ekki að segja að þau séu flóttamenn frá Tíbet heldur Kína. Þjóð sem verið er leynt og ljóst að stela þjóðerninu frá. En þau eru ekki reið eða stýrast áfram að þörf til hefnda. Ég hef aldrei heyrt þau krefjast hefnda eða hallmæla kínversku stjórninni. Þau líta á kínversku þjóðina sem þjáninga bræður og systur sem búa undir sama járnhæl ómennskrar stjórnar. 

Nú hef ég verið að lesa merkilega bók sem heitir "The search for Panchen Lama". Mæli eindregið með þessari bók fyrir þá sem hafa áhuga á að kynna sér sögu landsins og þeirra pólitísku afla sem hafa komið landinu í svona mikið óefni. 

Ég mun mæta fyrir utan kínverska sendiráðið uns ég sé einhvern árangur af þessum aðgerðum. En þær skila sér í það minnsta alltaf inn á borð hjá kínverskum stjórnvöldum sem hin vikulega staða fyrir utan sendiráðið, því sendiherranum ber skilda að tilkynna öll mótmæli til yfirmanna sinna.

Ég veit að sumir hræðast mótmæli og finnst þau til óþurftar. Mótmælin okkar gætu allt eins verið kölluð samstöðufundur eða PROTEST eða Pro Tibet aðgerð. Hvað við köllum þetta skiptir litlu máli. Það sem skiptir öllu máli er að við komum saman og sýnum Tíbetum að okkur stendur ekki sama um örlög þeirra og við erum að taka þátt í alþjóða vitundarvakningu um málefni Tíbets.

Alvöru vitundarvakning

Með því að sameina krafta sína hefur þeim tekist það sem ráðamenn vilja síst af öllu: að beina augum heimsins að þeirri eyðileggingu sem á sér stað hérlendis. Þetta er tvíeggja sverð fyrir ráðamenn. Samkvæmt skýrslu sem forsætisráðherra lét gera fyrir sig og ber yfirskriftina Ímynd Íslands á að gera út á náttúru, kraft þjóðarinnar og frið. Við getum varla gert út á náttúru sem á sífellt meira undir högg að sækja og varla getum við gert út á kraft sem fer allur í að halda uppi alþjóða risafyrirtækjum sem þekkt eru fyrir glæpsamlega hegðun gagnvart fólki og náttúru. Ber þar helst að nefna Rio Tinto Alcan og Alcoa. 

Það að SÞ hafi ákveðið að hefja samtarf við Björk og Sigur Rós er mikil og góð tíðindi fyrir þá sem hafa hve mest barist til að vekja almenning til vitundar um ástand mála hérlendis. Því það þýðir einfaldlega það að auðveldara verður að miðla upplýsingum til almennings. En augljóst er á því sem maður les að fólk er illa upplýst og án efa mun verða fyrir alvöru vitundarvakningu um mikilvægi þessa að axla ábyrgð gagnvart umhverfi sínu ef það fær réttar upplýsingar til að melta. Ég hef alltaf haldið því fram að besta leiðin til að breyta ástandi mála er að réttar upplýsingar séu til taks. Það hefur verið afar erfitt fyrir grasrótina að keppa að því, vegna þess að flest erum við að gera þetta í frítíma okkar og borga með þessu starfi og fæst okkar eiga mikla peninga til að leggja í púkkið.

Ríkisfyrirtækið Landsvirkjun hefur haft greiðan aðgang að peningum til að búa til sitt áróðursefni og haft fólk í fullu starfi við að miðla upplýsingum sem oftast eru afar vafasamar og einhliða. Þá hefur ríkisstjórnin sjálf eytt töluverðum fjármunum í að búa til ímyndarskýrslur um hvernig megi selja land og þjóð á sem ódýrastan máta til alþjóða álrisa. Ég hef mikla trú á því að fólk muni geta tekið betur upplýstar ákvarðanir ef við getum komið réttum upplýsingum í neytendavændar umbúðir. 

Þessi vika sem er að líða er annars hálf furðuleg. Álverið á Bakka fékk sína mikilvægu undirskrift frá Össuri á meðan mörg af hans flokkssystkinum eru meira en lítið súr yfir því. Enda stangast það verulega á við Fagra Ísland og það sem var kynnt fyrir þjóðinni sem framtíðarsýn og stefna flokksins. Ég styð umhverfisráðherra sem og Dofra ásamt ungliðahreyfingunni í þeirra baráttu að hindra að af þessu verði. Ef almenningur fengi að vita nákvæmlega hvað er í húfi, held ég að þetta háa hlutfall sem nú þegar er á móti frekari stóriðju muni vaxa enn frekar.  

SÞ, Björk og Sigur Rós taka upp samstarf

Er Ólafur danskur eða íslenskur?

Sá frétt um þetta á BBC þar sem hann er sagður Dani, en hér er talað um hann sem Íslending. Það hljóta að hafa verið sendar út tilkynningar í USA þar sem hann er sagður Dani, því erum við þá alltaf að tala um hann sem Íslending? Varla eru sendar út tilkynningar um verk eftir manninn sem hann veit ekkert um?

Mér finnst Ólafur frábær listamaður, en finnst svolítið gróft að stela þjóðerni hans, bara til að blása upp þjóðarstolt okkar. 

 

Fossar falla í Austurá

Þar sem sólin skín

Ég verð alltaf jafn hissa þegar ég vakna og það er svokölluð Bongóblíða í höfuðborginni, dag eftir dag. Ég fyllist jafnan miklu eirðarleysi í slíku veðri og finnst það jaðra við helgispjöll að vera inni í svona veðri, það hefur yfirleitt verið þannig að svona dagar koma ekki í pörum, hvað þá vikupörum hérlendis. 

Allt fær á sig einhvern framandi blæ þegar sólin skín í borginni. Grámyglan sem hefur tekið á sig fasta mynd á gráum húsveggjum vestur í bæ sem búið er að friða og má ekki mála, er horfin inn í trjágróður sem skyndilega er þakinn litríkum og ilmsterkum blómum. 

Ég var úti í allan gærdag, í allskonar aðgerðum, fyrst fyrir utan kínverska sendiráðið, meðal Vina Tíbets, síðan tók ég þátt í menningarhátíðinni RÚST á Lækjartorgi. Þar skemmti ég mér við að hlusta á það hvernig fjöldi fræðimanna og kvenna sá fyrir sér ímynd Íslands, í boði forsætisráðuneytisins. Samkvæmt þessari skýrslu erum við varla til sem þjóð, nema að eiga sterka ímynd og vera þekkt stærð erlendis. Því er um að gera að dæla miklum fjármunum í ímyndarsköpun, enda ekki vanþörf á að bjarga þessum íslensku útrásarfyrirtækjum sem fóru í útrás án þess að eiga gott ímyndarbakland. Hvet fólk til að kynna sér þessa skýrslu á vef forsætisráðuneytisins. Þar kemur fram að við erum villt náttúrbörn sem jafnframt erum full af óbeisluðum krafti sem líkja mætti við hver, best í heimi og getum nýtt okkur börn frá stríðshrjáðum löndum til að efla ímynd okkar sem friðarþjóð. Fá þessa krakka til að koma og njóta friðar á Íslandi í viku og senda þau svo aftur heim í stríðshrjáða landið sitt, sem friðarsendiherra Íslands... 

Ég og yngri sonur minn sátum í góðum félagskap eftir lesturinn en ég fékk að lesa niðurlag ímyndarskýrslunnar fyrir vegfarendur sem sumir hverjir stöldruðu við. Elísabet Jökuls las sinn þátt eins og henni er einni lagið - náði að fanga þessi paník sem virtist einkenna ímyndina okkar hálfkaraða og ósastillta. Það er alveg rosalega langt síðan að ég hef notið þess að gera ekki neitt, eins og í gær. Hitti mikinn fjölda af fólki sem flokkast sem vinir og kunningjar sem voru greinilega með "ég verð að fara út í góða veðrið" óþreyjuna. Þetta var hið fullkomna líf.

Ég gleymi því oftast að ég þurfi að nota sólarvörn á Íslandi og er því með nokkuð rautt nef og bringu eftir 5 tíma útiveru í sólinni. En ég er svo lánsöm að eiga gríðarlega stóra aloa vera plöntu sem ég fæ að nota í neyð til að hlúa að brunasárum fjölskyldunnar:)  

Nú verð ég bara að fara út og skoða þessi fallegu ský sem kúra yfir Esjunni og fanga sólina á meðan tími gefst. Vona að helgin ykkar hafi verið endurnærandi og gefandi og geymi í það minnsta eitt lífsins ævintýr.   

Hér er tilkynningin frá okkur í heild sinni

Samkvæmt nýjustu fréttum frá þeim örfáu blaðamönnum sem fengu aðgang að Tíbet á meðan för Ólympíukyndilsins fór fram, er ástandið í Tíbet mun verra en talið var. Landið er sem risastórt fangelsi þar sem lítið má út af bregða til að sæta hörðum refsingum sem yfirleitt innibera grimmilegar pyntingar. Yfir 1000 manneskjur eru með öllu horfnar samkvæmt skýrslu Amnesty International og óttast er um líf þeirra. Samkvæmt heimildum blaðamanna sem nú eru staddir í Tíbet hefur mikill fjöldi fólks látið lífið í fangelsum eða borðið varanlegan skaða vegna pyntinga. Amnesty International segir að um 5000 hafi verið handteknir. Kínversk yfirvöld gera lítið úr skýrslu AI og segja samtökin ekki áreiðanlegur félagsskapur.

Nú er kyndilförin yfirstaðin og blaðamönnum verður gert að yfirgefa landið. Þeir hafa ekki haft neinn frjálsan aðgang til að afla heimilda og er því mikilvægt að halda áfram að þrýsta á kínversk yfirvöld að opna Tíbet fyrir alþjóða fjölmiðlum svo hægt sé að flytja fréttir af ástandinu. Landamærin að Tíbet eru enn lokuð, fólk er handtekið ef það sést með GSM síma og munkar eru neyddir til að fordæma og hafna Dalai Lama. Vegna mikillar öryggisgæslu í Tíbet, hefur það reynst þrautinni þyngri að að koma mat og vatni til sumra klaustranna og hafa því fjölmargir munkar dáið úr hungri.

Vinir Tíbets hvetja íslensk stjórnvöld til að þrýsta á kínversk yfirvöld um að opna Tíbet nú þegar fyrir alþjóða mannúðarsamtökum sem og fjölmiðlum. Félagsmenn munu halda áfram að hittast fyrir utan kínverska sendiráðið á laugardögum kl. 13:00  uns þessum kröfum verður mætt. Samstöðufundurinn í dag er fimmtánda skiptið sem félagar hittast með þessum hætti á laugardögum. Öllum er frjálst að mæta og sýna Tíbetum stuðning í verki. 

Umdeildur ólympíueldur í Tíbet

Yfir 1000 Tíbetar horfnir

Samkvæmt AI hafa yfir 1000 Tíbetar horfið síðan mótmæli brutust út í mars. Fleiri þúsund manns eru í haldi og tölur látinna vaxa stöðugt. Vinir Tíbets hittast fyrir utan kínverska sendiráðið á morgunn laugardaginn 21. júní klukkan 13. Markmiðið er að sýna Tíbetum stuðning í verki á meðan farið verður með kyndilinn í gegnum landið þeirra án vilja þjóðarinnar. Fólki er gert að halda sig innandyra og horfa á þetta í sjónvarpinu. Krafa okkar er hin sama og áður. Að landið verði opnað fyrir alþjóðafjölmiðlum sem og mannréttindasamtökum.

Læt fylgja með frétt sem ég var að lesa frá Phayul...

Tensions are High as the Olympic Torch Arrives in Lhasa

TCHRD[Friday, June 20, 2008 18:36]

The Olympic torch relay will travel to the heavily guarded Tibetan capital, Lhasa, on 21 June after the three-day tour that was initially planned was cut to one day. The Tibetan Centre for Human Rights and Democracy (TCHRD) remains highly concerned about the level of restriction imposed on the Tibetan people's fundamental freedoms in the months that have followed in the wake of the March protests.

Since the beginning of June this year, several thousand of the People's Armed Police (PAP) and Public Security Bureau (PSB) forces were redeployed into main market squares, streets, major monasteries and road junctions around Lhasa city to check and respond to any untoward incidents during the Olympic torch relay, which is scheduled to travel from Norbulingka to Potala Palace square tomorrow. According to an official Chinese government website, the 11-km relay will start from Norbulingka, the summer palace of the Dalai Lama and end at the Potala Palace, but it has not mentioned the timing of the torch relay. An official internal circular had been sent to Chinese government departments ordering their heads to discourage their own employees, as well as the common citizens, from taking part in any political activities during the torch relay.

In a press conference during the third Chinese state sponsored media tour of Tibet on 3 June, in response to a question raised by a Hong Kong based journalist, Pema Thinley, the Vice-Chairman of the "Tibet Autonomous Region" ('TAR') government acknowledged the intensification of the security forces and identified what he saw as its three main motivations. He concluded that the increased pressure from the Chinese government might be an effort to reduce "the possibility of further unspecified 'incidents' in Lhasa during the Olympic torch relay, secondly to check any untoward incident during Saka Dawa (a Buddhist holy month) and finally to crush pro-Tibet Independence activists."

Mr. Thinley's perspective reemphasizes earlier comments made by Chinese authorities in Tibet who have promised to "severely punish" and "give no indulgence" to Tibetans who would try to "sabotage" the torch relay.

The move by the Chinese authorities to allow journalists from 29 foreign media groups to cover the Lhasa leg of Olympic torch relay, however, has been welcomed by those calling for increased media access to Tibet. Because the media tours allowed foreign journalists have been so closely monitored and controlled though, for many there still remains something to be desired. Many still believe that the authorities should provide free and unfettered access to all media to shed light on the situation on the ground. TCHRD believes that the media presence in Lhasa for the torch relay would not only do good, but also that Chinese authorities should provide unfettered access to foreign journalist to speak freely to Tibetans, visit prominent monasteries and nunneries which remain sealed off, visit those in detention, or otherwise investigate aspects of the recent protests.

Since there has been a complete lockdown in Tibet and restrictions on the travel of independent international observers to Tibet, as well as severe media censorship, the Chinese authorities currently have a pseudo state-sanctioned license to commit human rights abuses, including arbitrary detention, beatings, and abductions of Tibetans. The Centre has recorded the arrests or arbitrary detention of more than 6,500 Tibetans and the deaths of more than 100 others. Additionally, the cases of thousands of injured Tibetans remain unaccounted for since 10 March Protests across Tibet. Reportedly, many Tibetans have also died shortly after being released from Chinese custody, in which they were subjected to inhumane torture. In one instance, Nechung, a 38- year-old mother of four children from Charu Hu Village in Ngaba County, Ngaba "TAP", Sichuan Province, died days after being subjected to brutal torture in a Chinese prison on 17 April 2008. In another instance, Dawa, a 31 year-old Tibetan farmer from Dedrong Village, Jangkha Township, Phenpo Lhundup County, Lhasa City, "TAR", died on 1 April 2008 after being severely beaten by Chinese prison guards.

Numerous credible reports received by the TCHRD about the scale and intensity of the Chinese government's repression across Tibet suggests that authorities have used the March Protests as an opportunity to launch a systematic crackdown on Tibetans' fundamental rights. The Chinese authorities have deployed a large number of security forces to suppress further demonstrations and have intensified their "patriotic re-education campaign" across all sections of Tibetan communities. So far, the Chinese officials have given only limited information on those who have been sentenced after swift trial proceedings.

Following the March protests in Lhasa and other traditional Tibetan areas in the east and north, the Chinese authorities have repeatedly disregarded demands made by the Dalai Lama and the Tibetan Government-in-Exile to allow independent international observers into Tibet to report on the continuing protests there and the reactions of the Chinese government that occur in the aftermath. Recently, in response to the international condemnation of the brutal crackdowns on the protesters, the Chinese government organized three official media tours to Lhasa and Labrang and permitted 15 diplomats to visit Lhasa in late March, but seriously restricted their ability to speak freely to Tibetans.

In early April, a request was made by Ms. Louise Arbour, the United Nations High Commissioner for Human Rights, to the senior Chinese diplomats in Geneva to visit Tibet to independently witness first-hand the human rights violations in the ongoing crisis in Tibet. Her request was declined by the Chinese government on the grounds that 'the timing was not convenient." Similarly, the International Committee of the Red Cross, which is mandated to visit detention facilities and check on the well-being of prisoners worldwide, has never been allowed to carry out such work in China, and particularly not in Tibet, since 10 March protests, which subsequently led to mass arrests and detentions across Tibet. In addition, six United Nations Special Procedures mandate holders issued a joint statement calling for "greater and unfettered access to the regions for journalists and independent observers, guarantees for the free flow of information, and full implementation of international standards in regard to the treatment of protesters and those detained," but all of these demands were ignored.

Hundreds of Tibetans are still languishing in the Chinese administered prisons and detention centers for peacefully expressing their opinions, exercising fundamental human rights and even many whose families still have no knowledge of their whereabouts.

Human rights transgressions in China remain systematic and widespread and the communist regime continues to trample upon the civil liberties and democratic rights of Tibetans. The TCHRD calls upon government of the People's Republic of China (PRC) to respect the fundamental human rights of the Tibetan people to express their opinion peacefully as enshrined in the Chinese Constitution and numerous International human rights covenants that PRC had signed and ratified.

 

Ólympíueldurinn á leið til höfuðborgar Tíbets

Nóg að gera hjá aðgerðasinna á næstu dögum

Í kvöld 20. júní er opinn félagsfundur hjá Vinum Tíbets - við munum hittast á Kaffi Hljómalind klukkan 20:00. Allir velkomnir. 

Á morgunn 21. júní verður okkar vikulega staða fyrir utan kínverska sendiráðið klukkan 13:00. Þetta er mikill örlagadagur fyrir Tíbeta, því Ólympíukyndillinn sem á að vera táknrænn fyrir frið og sameiningu þjóða mun þrátt fyrir allt fara í gegnum Tíbet. Kínversk yfirvöld hafa hótað engri miskunn þeim sem voga sér að mótmæla ástandinu í landinu á meðan hlaupið verður með kyndilinn í gegnum Lhasa. Krafa okkar er enn hin sama: við viljum að alþjóðafjölmiðlum verði hleypt inn í Tíbet nú þegar.

Ég mun jafnframt eftir stöðuna fyrir utan kínverska sendiráðið taka þátt í RÚST - og lesa upp úr ímyndarskýrslunni sem forsætisráðherra okkar lét gera og er vægast sagt undarleg og óþægileg lesning. Þessi skýrsla hljómar afar fallega ef maður gleymir því að þetta er markaðssetningarskýrsla. En mikilvægt er að gleyma því ekki og mikilvægt að þjóðin viti meira um þessa skýrslu. 

Ég ætla svo að taka þátt í alheimsföstu á sunnudaginn ... undir yfirskriftinni.... heilbrigði og menntun, ekkert stjörnustríð.

Svo fer ég í barnaafmæli og mun þurfa að hefja hina miklu leit að leikföngum sem ekki eru búin til í Kína... Það er ekki auðvelt, eyddi heilum klukkutíma í það um daginn... fann bara eitt púsl sem búið var til í Tékklandi og eina barnabók sem var prentuð annarsstaðar en í þrælakistu heimsins. 

Fór í gær að skoða leiðið hennar mömmu. Við ætlum að láta búa til gítar úr steini. Táknrænt að sjálfsögðu enda samdi hún flest lögin sín við ljóð Steins Steinars:) 

Í nótt dreymdi mig Dalai Lama. Þetta var skringilegur en magnaður draumur. Þarf að finna draumaráðningarmanneskju hið fyrsta.

Finnst ekkert eins mikilvægt á þessari stundu í heiminum okkar en að við náum sem flest að verða meðvituð um að hamingja okkar er fólgin í því að komast handan sjálfshyggjunnar og leggja okkar á vogskálarnar í að skapa hamingjuríka framtíð fyrir alla, ekki aðeins okkur sjálf. Já ég veit að þetta hljómar fremur væmið en svona er Birgitta - alveg hrikalega væmin mannvera þrátt fyrir pönkið í mér:)

 

Röng frétt

Var að lesa mér til um þetta á vef anarkista og þar kemur í ljós að þessi fyrirsögn og frétt er röng. Fáninn var ekki skorinn, heldur bandið sem heldur honum uppi til að koma hinum fánanum á bandið. Íslenska flaggið var alveg ósnortið og ekkert vanhelgað eins og bloggheimur hefur verið að lepja upp eftir þessari frétt. 

Ég bara skil ekki svona vinnubrögð hjá vinsælustu netfréttaveitu landsins. Ég tek það fram að ég hef nákvæmlega enga skoðun á þessari aðgerð sem slíkri og hef ekki tíma til að þrasa um vanvirðingu eður ei því ég er sjálf að standa fyrir annarri aðgerð í dag og tengist hún auðvitað Tíbet. 

Í dag ætlum við að taka þátt í alþjóðaaðgerðum til að vekja athygli á ástandinu í Tíbet - hætt hefur verið við að hlaupa með kyndilinn um skjálftasvæðin í Tíbet í dag en kínversk yfirvöld ætla að fara með hann til Lhasa næstkomandi laugardag. Þrátt fyrir miklar tilraunir til að hafa áhrif á IOC til að þrýsta á CCP um að hætt verið við að fara með kyndilinn til Tíbets hafa þeir hunsað þá ósk, en óttast er að þessi athöfn verði tilefni mótmæla í Tíbet og það þýðir aðeins eitt: fleiri handtökur og jafnvel morð á þeim sem andmæla þessari táknrænu athöfn um yfirráð CCP á Tíbet. Við höfum fengið að láni alvöru Ólympuleikakyndil frá síðustu Ólympíuleikum og ætlum að fara frá kínverska sendiráðinu til stjórnarráðsins. Hittumst við kínverska sendiráðið klukkan 17:30 í dag.     

 

Skar íslenska fánann á Stjórnarráðinu

Ísland og Tíbet

Eigum við eitthvað sameiginlegt með landinu sem snertir himininn? Ef til vill meira en okkur grunar?

Einu sinni vorum við ekki sjálfstæð þjóð. Við vorum dönsk nýlenda eins og Færeyjar og Grænland eru enn þann daginn í dag. Hvernig væri ástandið á Íslandi ef Danir hefðu ekki verið hernumdir og við hefðum ekki með notfært okkur það til að öðlast okkar frelsi? Varla hefðum við getað farið í stríð við Dani, vopna og herlaus þjóðin? Við erum smá en kná, friðarþjóð rétt eins og Tíbetar. Við eigum fornt tungumál sem við keppumst við að vernda, rétt eins og Tíbetar. Við eigum forna menningu sem ímynd okkar er samofin, rétt eins og Tíbetar. Eini munurinn er að við fengum frelsi, en ekki Tíbetar. 

Hvað ef Danir myndu ákveða að þeir ættu tilkall til Íslands vegna sögulegra staðreynda varðandi það að við vorum eitt sinn nýlenda þeirra og í kjölfarið myndu þeir hernema landið?

Tíbet var frjálst land þegar það var hernumið af Kína. Þeir áttu í mun nánari viðskiptatengslum við Mongólíu en Kína. Dalai er mongólskt orð enda voru það Mongólar sem gáfu fyrsta Dalai Lama heiti sitt.  Tíbetar voru með sinn eigin gjaldmiðil og tungumál þeirra á ekkert sammerkt kínversku. Tíbetar líkjast Kínverjum ekkert í útliti og menning þeirra er gerólík. En Tíbet átti eitthvað sem Kína skorti, ósnortna náttúru og fullkomna staðsetningu til að treysta ítök sín og völd enn frekar gagnvart nágrannalöndum Kína. Kjarnaorkukapphlaupið á milli Indlands og Pakistan á rætur sínar að rekja til ótta Indverja við kjarnavopn Kína, en þeim er beint að Indlandi frá hinu hálenda Tíbet. Kínversk yfirvöld hafa jafnframt eytt með ógnarhraða gríðarlega stórum fornum skógum og talað er um að þær aðgerðir hafi meðal annars haft þau áhrif að Kínverjar eru í auknum mæli að upplifa verstu flóð sögunnar á láglendinu kínverska.

Rökin sem Kína færir fyrir því að þeir eigi Tíbet eru þau sömu og ef Danmörk myndi gera tilkall til Íslands. Þegar Tíbet var hernumið var niðurstaða lögfræðingateymis S.Þ. að þetta væri hernám. Alþjóðasamfélagið hefur brugðist Tíbet og látið hernámið viðgangast í meira en hálfa öld. Margvíslegar útskýringar eru á því af hverju ekkert hefur verið gert til að aðstoða Tíbet en það breytir ekki staðreynd málsins; Tíbet er hernumið land. Þjóðmenning þeirra er að hverfa. Kínversk yfirvöld senda sífellt fleiri Kínverja til Tíbet og ætla sér að þurrka út menningu landsins og er þeim að takast það áætlunarverk sitt. Nú eru fleiri Kínverjar í Tíbet en Tíbetar. Tíbetar sem ekki læra kínversku eiga enga möguleika á háskólamenntun eða vel launaðri vinnu.

Kínversk yfirvöld hafa einn lögreglumann á hverja tuttugu Tíbeta. Mikill fjöldi Tíbeta er í fangelsum vegna trúarskoðana, ef þú neitar að hafna Dalai Lama sem trúarleiðtoga ertu sendur í fangelsi. Þessi fangelsi eru þekkt fyrir pyntingar sem eru svo svæsnar að munkar og nunnur fremja fremur sjálfsvíg en að láta loka sig þar inni til margra ára. Börn eru send í þessi fangelsi ef þau reyna að flýja Tíbet og koma þaðan illa leikin á sál og líkama.

Okkur tókst að öðlast sjálfstæði án blóðsúthellinga og tökum frelsi okkar sem sjálfsögðum hlut. Við vorum lánsöm að losna undan því að eiga allt okkar undir annarri þjóð. Okkur ætti því að finnast það sjálfsagður hlutur að aðstoða smáríki eins og Tíbet þegar það kallar á hjálp til að losna undan hervaldi annarrar þjóðar í sínu eigin landi. Mig grunar þó að eitt atkvæði til að komast í öryggisráð S.Þ. vegi þyngra en að standa vörð um mannréttindi, samt eru rökin fyrir því að fá sæti í þessu vitagagnslausa öryggisráði að stuðla að mannréttindum, þrátt fyrir þá staðreynd að öryggisráðið hefur ekki getað sýnt þeim löndum sem þurfa hve mest á stuðning heimsins að halda neinn stuðning, því Kína og USA hafa svokallaðan veto rétt og hafa notað hann óspart til að þjóna hagsmunum sínum. 

Verum hugrakka þjóðin og sínum Tíbetum stuðning í verki með því að formlega krefjast þess að alþjóðlegum fjölmiðlum verði hleypt inn í landið tafarlaust.

Tökum ekki frelsi okkar sem sjálfsögðum hlut. Tíbetar hafa sent út neyðarkall til heimsins um aðstoð. Höfum manndóm til að þora að verða við því kalli og krefjum kínversk yfirvöldum að hefja viðræður við munkinn Dalai Lama um framtíð Tíbets. Ef við gerum ekki neitt erum við samsek um þjóðarmorð.

 

Forsætisráðherra bjartsýnn

Homepage Hall of Fame 1998

Eitt sinn var vefurinn minn Womb of Creation ákaflega vinsæll viðkomustaður og fékk margskonar skringilegar alþjóða viðurkenningar í netsamfélaginu. Gróf þetta myndskeið upp af myndbandi og skemmti mér svo vel yfir þessu að ég mátti til með að deila þessu með bloggvinum mínum. Það getur vel verið að ég skelli líka tónlistarmyndbandi sem við Graham Smith gerðum saman þegar ég var 17 ára hér á bloggið ef ég kemst yfir aulahrollinn. Eitt af fyrstu tónlistarmyndböndunum sem gerð voru hérlendis og er ekki að eldast vel:) 

 

 

Margt framundan hjá Vinum Tíbets

Að venju hittast þeir sem vilja fyrir utan kínverska sendiráðið á laugardögum klukkan 13:00 - markmiðið er að sýna Tíbetum stuðning í verki og minna á að við erum meðvitum um mannréttindabrot kínverska yfirvalda sem viðgangast í Tíbet. Okkar krafa nú sem endranær er að alþjóðfjölmiðlum verði hleypt inn í Tíbet tafarlaust.

Nánast engar fréttir eru að finna um hvernig ástandið er í Tíbet á þessari stundu og hvetjum við ykkur til að skrifa undir nýjan undirskriftarlista þar sem farið er fram á við IOC að þeir þrýsti á CCP að hleypa fjölmiðlum inn í Tíbet http://actionnetwork.org/campaign/Tibet_access

Við ætlum að taka þátt í alþjóðaaðgerðum næstkomandi miðvikudag, klukkan 17:30, þar sem við munum vera með táknræna afthöfn sem mun innibera kyndil og göngu frá kínverska sendiráðinu að stjórnarráðinu. Gott væri að fá uppástungur um hvað við getum gert meira til að fá athygli fjölmiðla á aðgerðina, en mikilvægt er að sýna Tíbetum stuðning á þessum örlagaríku dögum sem kyndilhlaupið í gegnum landið þeirra fer fram.

Verið er að skipuleggja fjölbreytta dagskrá sem mun fara fram væntanlega í Nasa eða Iðnó þegar lokaathöfn Ólympíuleikana fer fram. Við óskum eftir sjálfboðaliðum til að aðstoða við þessa uppákomu. Ef þið hafið áhuga á að hjálpa hafið samband við okkur á [e-mail].  Markmiðið með hátíðinni er að safna peningum fyrir flóttamenn frá Tíbet. En margir þeirra missa heilsu á flóttagöngunni löngu og mikið af flóttafólkinu eru einstæð börn sem eiga hvergi höfði sínu að halla og einnig að vekja athygli á Tíbet.

Við erum jafnframt með í bígerð að hafa kertaathöfn þegar opnunarhátíð Ólympíuleikana á sér stað og hvetjum alla félaga til að taka þátt í henni. Við ætlum að búa til risastórt friðarmerki með kertum.

Við verðum væntanlega mjög fljótlega með bíósýningu í Hljómalind. Læt ykkur vita þegar dagsetning hefur verið ákveðin.

Ef einhver á þessum lista langar að gera eitthvað, eins og til dæmis að halda upplýsingakvöld, skrifa greinar og fá þær yfirlesnar eða hvað sem gæti gagnast félaginu ekki hika við að hafa samband og við erum tilbúin að hjálpa ykkur eftir fremsta megni. 

Okkur vantar einnig sjálfboðaliða til að halda utan um vefinn okkar, sjá um að skrifa og þýða greinar og efni. Þá langar okkur líka að gera lítið dreifirit og óskum eftir aðstoð við það.

Við ætlum að hafa opinn félagsfund næstkomandi föstudagskvöld klukkan 20:00 í Kaffi Hljómalind - allir sem hafa áhuga á að leggja félaginu lið eru velkomnir að koma. 

Er barnalegt að vilja axla ábyrgð?

Aldrei hef ég tekið mikið mark á Árna Johnsen og geri ekki enn. Finnst furðulegt af hverju maður heyrir svo oft talað um barnalegheit þegar Björk gerir eitthvað sem falla mætti undir hetjudáð fremur en bernskubrek. Hún hefur alltaf verið samkvæm sjálfri sér og nýtt sér frægð sína í að gera heiminn okkar betri. Það mættu aðrir taka sér til fyrirmyndar. Björk er fædd með snilligáfu á mörgum sviðum, burtséð hvað fólki finnst um söng hennar, sem reyndar hreyfir við minni sál meira en margur. Þannig fólk bæði stuðar aðra og hvetur aðra til dáða.

Það að vilja axla ábyrgð þegar kemur að umhverfismálum sem og að minna á að við getum öll gert eitthvað til að snúa við þeirri þróun sem við eigum við að etja, er ekki barnalegt, það er miklu frekar afar fullorðinslegt. Þeir sem hrópa á meiri iðnvæðingu og meiri sóun mætti frekar kalla bernska. Björk sér hlutina í samhengi, Árni Johnsen og hans hirð hafa einskonar rörsýn eða þröngsýn sem stefnir jörðinni okkar í meiri voða en flest fólk er tilbúið að horfast í augu við. 

Við þurfum öll að gera eitthvað til að snúa þróuninni við, breyta áherslunum. Við Íslendingar mengum meira per haus en aðrar "fyrsta" heims þjóðir og miðað við hvað við höfum mikinn aðgang að upplýsingum þá er það sorgleg staðreynd og ekkert skringilegt að risaeðlur eins og Árni ráðist að því sem sýnir hve eigingjarn lífsmáti þeirra er. Í þessu tilfelli Björk. Hann í það minnsta lamdi hana ekki eins og margar söngvara sem voga sér upp á svið á Þjóðhátíð og gætu skyggt á frægðarljóma hans:) 

Barnalegt að hækka koltvísýringslosun