Ég elska Laugaveginn

Ég viðurkenni fúslega, að ég elska Laugaveginn. Því varð ég fyrir verulegu áfalli þegar ég fletti í gegnum myndir af öllum húsunum sem fyrirhugað er að rífa eða fjarlægja frá götunni sem ég elska að labba og hef arkað svo oft að ég hef ekki tölu á því.

Ég átti eitt sinn heima í einum af þessum sérdeilis sérstöku húsum sem til stendur að taka í burtu. Það eru 20 ár síðan og þá stóð einmitt til að rífa húsið. Ekki var mikið gert fyrir húsið á þessum tíma vegna þess að það átti að rífa það einhvern næsta daginn. En mikið var rosalega góður andi í þessu húsi og tréð sem slútti yfir innganginn er víst næst elsta tré borgarinnar. Þetta hús er Laugavegur 21 og hefur hýst alls konar merkilega og manngöfgandi starfsemi síðan ég leigði þar. Nú síðast hefur Hljómalind verið með vinalegasta kaffihús bæjarins í húsinu og tréð aldrei fallegra. Á sumrin er portið iðandi af lífi og oft opið inn í Sirkusportið og alls konar skemmtilegir markaðir þar sem hægt er að kaupa sögulega nútíma hluti. Ég get ekki sætt við mig að það eigi að endanlega ganga frá þessari götu sem er einmitt skemmtileg vegna þess að þessi hús grípa augað með sögu sinni og handverki. 

Hver hefur ekki farið í Brynju til að fá aukasett af lyklum og eins og einn nagla. Það sem er kannski sorglegast við þetta allt saman er sú staðreynd að þeir sem ákváðu að það væri í lagi að rífa og breyta, sjá ekki að sérstaða Laugavegins er þessi fullkomna alkemía þess gamla og nýja. Það er stór hópur fólks sem fer aldrei í verslunarmiðstöðvar vegna þess að þeim hugnast ekki hve ópersónulegar þær eru. Laugavegurinn er persónuleg gata, þar sem hægt er að fá hluti sem fást ekki annars staðar í borginni okkar.

Ég er frekar fúl yfir þeim mistökum sem gerð voru þegar hin ólýðræðislega einveldisborgarstjórn tók upp á því að kaupa tvö hús um daginn fyrir 600 milljónir, þetta eru í raun og veru lang ljótustu húsin sem stendur til að rífa eða færa. Af hverju var ekki hægt að bíða eftir úrskurði Menntamálaráðherra? Ég kemst ekki hjá því að hugsa um maðka í mysu. Veit ekkert hverjir þessir maðkar eru en þetta er bara svo mikið ofurklúður að maður á bágt með að trúa því að fólk geti klúðrað svona stórt án þess að gera það að yfirlögðu ráði!

Mér finnst þessi ákvörðun veikja möguleikana stórum á að hægt sé að bjarga götunni minni, en sem betur fer þá eru fullt af duglegu og kláru fólki að vinna að því að hindra þetta slys. Hér er slóð í vefinn Laugavegur og nágrenni, þar sem hægt er að skoða húsin sem eru á útrýmingarlistanum. Þau eru í afar misjöfnu ástandi en þau eiga að það skilið að vera gerð upp og sýnd virðing. Við eigum alveg nóg af götum í borginni sem eru einsleitar. Þeir sem sækja í stóru verslunarmiðstöðvarnar, fara hvort er eð ekki að spássera um Laugaveginn í verslunarerindum.

Það sem mætti gera fyrir Laugaveginn væri að leyfa honum að vera eins og hann er. Þessi gata þarfnast einskis, nema skilning á að húsin megi standa og eitthvað verði gert fyrir þau. Það er nóg af bílastæðum, gönguleiðum, skringilegum og skemmtilegum verslunum, kaffihúsum og veitingastöðum til að halda áfram að laða að sér mannfólk um langa hríð.

Læt hér fylgja með ljóð úr smákverabók minni Reykjavík sem ég skrifaði þegar ég bjó

Við Laugaveg

 

Hvít hönd

strýkur burt frostrós.

Börn borgar 

     ljós borgar

í einum punkti

í miðju borgar.

 

Bros mót götuvitum

og sól við tjörn.

 

Augu anda og svana

fyllt grátklökkum

saknaðartárum

þegar vorið sem 

aldrei varð 

sekkur í djúpin.

 

Þá rís upp úr 

vatninu

andi horfinna tíma.

Kallast á við fuglana.

 

En svanirnir synda um

í blúndugardínu í glugga

sem vísar út á lífið.

Tileinkað húsinu að Laugavegi 21 

þar sem þetta ljóð var skrifað 1988. 

Athugasemdir

[Edda (IP-tala skráð) 3.2.2008 kl. 10:58]

Mér verður hreinlega illt í hjartanu og ómótt við að skoða þessar myndir.... hvað er þetta helv... pakk að hugsa?  Eða hugsar það bara nokkuð yfir höfuð?  Að rífa allar þessar yndislegu perlur er hrein og bein GEÐVEIKI!!!

Eina húsið sem ég gæti samþykkt niðurrif á, er ljóti steinkumbaldinn Laugavegur 22A, en reyndar grunar mig að þarna séu mistök á ferð og leyfið um niðurrif standi fyrir hornhúsið á Laugavegi/Klapparstíg þar sem fólk í dag þekkir skemmtistaðinn 22

Það er líka athyglisvert að á kaflanum Frakkastígur/Vitastígur er bara eitt hús með "skotveiðileyfi" á sig - á þessum kafla eru steinkumbaldarnir hver á eftir öðrum og hver öðrum ljótari t.d. þar sem "sautján" var í "gamla daga" þar sem "Kjörgarður" er og þar sem m.a. "Jón og Óskar" eru!!!!

Ég er eins og þú Birgitta, fer helst ekki í verslunarmiðstöðvar - mér leiðast þær óumræðanlega mikið - en að rölta Laugaveginn og njóta þessa sérstaka andrúmslofts sem þar er, er sko allt annað og miklu betra.  Það jafnast EKKERT á við 101 Reykjavík í þeirri mynd sem hún er núna áður en hún verður skemmd meira en komið er. Hættum þessum fíflalátum og byggjum steinkumbaldana þar sem þeir tilheyra - nálægt "nýja" miðbænum eða hvar sem er..... bara ekki í hundraðogeinum.

Kær kv. E.

[Ásgeir Rúnar Helgason, 3.2.2008 kl. 14:28]

Já, það væri hægt að gera upp ansi mörg hús á Laugaveginum fyrir starfslokasamninga íslenskra auðmanna. Sorgar saga!

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.2.2008 kl. 17:09]

En nú er einmitt við völd borgarstjóri sem hugsar eins og þið.  Mikill húsafriðunarsinni, og þess vegna skil ég ekki alveg alla andúðina í hans garð. 

[Kristín Snorradóttir, 3.2.2008 kl. 23:26]

Ég er alveg laus við að hafa áhyggjur af þessu en sendi þér risastórt faðmlag mín kæra.

[Guðjón Sigþór Jensson, 4.2.2008 kl. 09:00]

Laugavegurinn á vera eins og hann er: fjölbreytni í byggingasögu frá lokum 19.aldar og fram á 20. öld.

Því miður hafa yfirvöld sýnt mikla léttúð að leyfa húsagerð sem er í miklu ósamræmi við þau hús sem fyrir eru. Hvers vegna skyldi svo vera? Það skyldi ekki vera fasteignamatið? Tilgangur fasteignamatsins er að mat fasteigna „endurspegli“ markaðsverð fasteigna. Ef fasteign er seld á „góðum stað“þá hefur það þau áhrif að rífa upp fasteignamat í öllu hverfinu og þar með miðbænum! Þetta nær ekki nokkurri átt og þarf að sporna við þessari hugmyndafræði og hvetur til brasksæðis eins og við höfum þurft að horfa upp á.

Við þurfum að breyta fasteignamatinu þannig að það „endurspegli“ fremur þá nýtingu fasteignar sem þegar er fyrir en ekki sem hugsanlega gæti orðið miðað við stórkarlalegar byggingar.

Mosi

[Laufey Ólafsdóttir, 6.2.2008 kl. 00:00]

Sorglegt Birgitta, mjög sorglegt. Það sem búið er að gera á Stjörnubíósvæðinu er t.d. alger hörmung og ef það er eitthvað í þeim anda sem fyrirhugað er að byggja í staðinn þá er ég virkilega reið. Það hefur þegar nóg eyðilegging átt sér stað í hverfinu okkar og mér finnst nóg komið. Friða það eins og það leggur sig. Þessir verktakar geta farið eitthvert annað.

[Birgitta Jónsdóttir, 6.2.2008 kl. 08:13]

Takk fyrir athugasemdirnar kæru bloggfélagar. Samkvæmt fréttum í gær, hygg ég að baráttan fyrir Laugaveginum sé rétt að byrja. Borgarmeirihluti virðist aðeins hafa keypt þessi tvö hús til að búa til það sem kallað er spin til að taka athyglina frá öðrum málefnum og umtal í tengslum við stólaskipti í borginni okkar.

Það sem gleymist oft í öllu þessu tali er að í mörgum þessum húsum sem stendur til að rífa er blómlegleg starfsemi. Fólk sem hefur lagt mikið á sig til að gera húsin sem það leigir vistleg. Var aðeins að hjálpa til um helgina við að mála nýju Hljómalind. Húsið var í molum þegar þetta dugnarfólk tók við því og hið sama má segja um gömlu Hljómalind. Þó er húsið við Laugarveg 21 friðað. Skil ekki alveg þessi friðunarlög, taka þau aðeins til ytra útlits? Allt þetta vinnuframlag er til lítis metið hjá borg og verktökum.

Svo sorglegt að það sé alltaf verið að laga það sem ekki þarf að laga. Eins og til dæmis Laugaveginn, hann er fínn eins og hann er.