Afmælisdæmisaga

20.4.2007 | 06:55

Þegar ég varð 16 ára þá var ég stödd í landsins mest spennandi heimavistaskóla, þeas Núpi. Ég hafði beðið við símann í litla herberginu sem geymdi myntsímann allan daginn í þeirri von um að mamma myndi hringja. Ekkert gerðist. Ég hringdi því í hana til að gefa henni tækifæri á muna. En það gerði hún ekki. Þetta varð til þess að ég velti mér upp úr þessi í eymd og sjálfsvorkun í mörg ár. Hún sendi mér skeyti næsta dag en það var ekki nóg ég var í krónískri sjálfsvorkun. Eg hefði nú alveg getað sagt, ertu ekki að gleyma einhverju eða eitthvað en til þess var ég of stolt.

Dagurinn var í alla staði fullkominn. Ég byrjaði á að fara í MM þar sem frambjóðendur sem hafa gefið út bækur var teflt fram til að þiggja og leysa út fyrstu ávísanirnar þjóðargjafar bókaútgefanda. Ég sagði öllum sem ég kannaðist við þar að ég ætti stórafmæli. Keypti svo Múmínálfabók handa dóttur minni í afmælisgjöf og ljóðabók til að gefa í aðra afmælisgjöf. Þá lá leiðin í Hljómalind en ég ætlaði bara að stoppa stutt með nokkur eintök af Dagbókinni til gjafar í fanginu. Sagði samt við Einar ljóðalurk þegar ég mætti, ég á afmæli í dag og varð það úr að allir á kaffihúsinu sungu fyrir mig og ég fékk dýrindis vegan köku og latte. Hitti þar nokkra íslandsvini mína og tók maríuhænu upp úr töskunni og leyfi henni að vera með.

Það er greinilegt að mamma er eitthvað að þvælast hér, Einar hélt að ég borðaði ekki rjóma og gjaf mér því "grænar baunir" með kökunni. Ég hefði haldið að hann væri búinn að missa það, ef fyrir mér hefði ekki rifjast upp minning um mömmu. Hún ætlaði eitt sinn að ganga fram af afa sem var þekktur fyrir að blanda saman undarlegum mat og fékk sér grænar baunir út á ís. (afa fannst þetta bara ágæt hugmynd af mixi). Þannig hefur hún laumað sér í huga Einars til að minna á sig.

Svo var brunað í vinnuna og var tekið á móti mér með afmælissöng og hnausþykkri súkkulaðiköku. Svo kom varaformaðurinn með bráðfallegt blóm handa mér og framkvæmdastýran með glæsilega pottaplöntu sem ég ætla að hafa í kosningamiðstöðinni fram yfir kosningar sem lukkudýr.

Ég fékk skrilljón símtöl og fallega tölvupósta, svo voru börnin mín svo góð við mig. Um kvöldið fór ég að kyrja, þetta var sá tími mánaðarins þar sem svokallaðir fræðslufundir eiga sér stað og var umræðuefnið hvernig jarðneskar langanir séu undirrót uppljómunar. Hvernig maður getir verið alkemisti í sínu eigin lífi og breytt þjáningu í meðal, eða eitri í gull. Og þar fékk ég líka köku og staðfestingu á því að ég þrátt fyrir háan aldur þá gæti ég enn lært.

Ég hafði einmitt lært eitthvað ákaflega dýrmætt: Með því að biðja um það sem ég vildi, fékk ég nákvæmlega það sem ég vildi. Og ég sá að mamma hafði án þess að vita það gefið mér dýrmæta gjöf þegar hún gleymdi 16 ára afmælinu mínu. Ég lærði hægt og bítandi að biðja um það sem ég vil. Það er enginn smá gjöf.

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Þetta er falleg saga og góð Birgitta. Það er allt of mikið um að fólk - og maður sjálfur - pirrist yfir að fá ekki eitthvað en gleymir að segja hvað það er sem það raunverulega vill.

Ingibjörg Stefánsdóttir, 20.4.2007 kl. 10:57

Algerlega sammála boðskapnum í pistlinum þínum og til hamingju með afmælið stelpa.

Jenný Anna Baldursdóttir, 20.4.2007 kl. 12:45

'Eg man eftir ungri og myndarlegri leikkonu á Núpi, sem vissi nákvæmlega hvað hún vildi.

Jón Steinar Ragnarsson, 21.4.2007 kl. 17:37

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Birgitta Jónsdóttir

Ég vil gjarnan láta eitthvað gott af mér leiða í samfélagi manna. Ég mun einbeita mér að því að því að búa til vettvang fyrir þjóðina að vinna að þeim lýðræðisumbótum sem hún krefst og vill leggja sína krafta í. Ég starfa sem þingmaður og þingflokksformaður fyrir Hreyfinguna - fyrir fólkið í landinu. Ég er formaður vina Tíbets.

Ég vil hafa athugasemdakerfið opið - bið fólk samt um að tjá sig eins og það myndi gera ef við stæðum augnlitis til augnlitis. Ég mun því miður ekki alltaf hafa tíma til að svara kommentum eða tölvupósti en ég reyni að lesa allt með opnum huga. Vil gjarnan nota þetta sem vettvang fyrir fólk að koma með hugmyndir um hvað mætti betur fara í samfélginu okkar.

Ég aðhyllist engin sérstök trúarbrögð, ég tilheyri engu sérstöku flokkakerfi, ég tilheyri engu sérstöku nema þessu stórmerkilega mannkyni og þessari yndislegu jörð. Ég er þakklát fyrir að lifa á sögulegum tímum þar sem allt getur gerst.

Netfang: birgitta@this.is

Tenglar

Nýja Ísland

Ég les:

Tíbet

Fréttir frá Tibet
Tibet Info Net An Independent Information Service on Contemporary Tibet
Undercover in Tibet Ný heimildarmynd frá Channel 4 um hvernig ástandið er í raun og veru í Tíbet
Leaving Fear Behind Viðtöl við Tíbeta í Tíbet stuttu fyrir mótmælin í mars
Cry of the Snow Lion Margverðlaunuð heimildarmynd um Tíbet
Yeti - heimildarmynd
Yogis of Tibet Heimildarmynd um Jógameistara Tíbets sem eru óðum að hverfa
Students for a Free Tibet
Dalai Lama
Tibetan Uprising
Kerti fyrir Tíbet
Tibet TV
Central Tibetan Administration
Om mani padme hum

Ýmsar slóðir

sem ég man eftir í andartakinu

The Hunger Site
THE MEATRIX
Myspace síðan mín
Úgáfan Beyond Borders Alþjóðleg útgáfa sem ég stofnaði árið 1999 í netheimum
Hitt bloggið mitt
Félagið Ísland-Palestína
Womb of Creation Vefurinn minn sem ég hef haldið við síðan 1995
Myspace síðan hennar mömmu
Saving Iceland
Be the change:)
Náttúra vefur með umhverfisvitund
Nattura info
Care 2 make a Difference

Bækur

Bækurnar mínar

Mikhail Gorbatsjov og Daisaku Ikeda : Tuttugasta öldin og lærdómar hennar (ISBN: 9979-772-77-8 )
Þýddi þessa ásamt Jóni Karli Stefánssyni
don Miguel Ruiz: Lífsreglurnar fjórar - the Four Agreements (ISBN: 9979768835)
Lífsreglurnar fjórar er ævaforn indjánaspeki sem hefur farið sigurför um heiminn. Bókin er byggð á fornri visku Tolteka-indjána og útskýrir sannindi sem er að finna í helgum dulspekihefðum víðsvegar um heim. Lesanda eru kynntar fjórar einfaldar en magnaðar lífsreglur sem vísa leiðina að frelsi og sjálfstæði einstaklingsins. Höfundurinn, don Miguel Ruiz, er af ætt græðara og seiðmanna sem hafa iðkað Toltekafræðin frá aldaöðli. Hann er heimsþekktur fyrir bækur sínar og fyrirlestra.
Birgitta Jónsdóttir: Dagbók kameljónsins (ISBN: 9979973307)
Dagbók kameljónsins er þroskasaga stúlku sem hefur þurft að berjast við að sogast ekki inn í geðveiki ættmenna sinna, en sjálfsvíg þeirrar manneskju sem hún leit á sem klettinn í lífi sínu verður til þess að hún gerir sér ljóst hve dýrmætt lífið er. Með því að þvinga sig til að muna fortíðina skapar hún möguleika á að eiga sér einhverja framtíð. Alkóhólismi móður hennar vegur jafnframt þungt í þessu verki og hefur afgerandi áhrif á sjálfmeðvitund söguhetjunnar sem á endanum öðlast þroska til að sjá manneskjuna handan sjúkdómsins sem brýst oft út í mikilli sjálfhverfu þess sem er haldin honum og skilur aðra fjölskyldumeðlimi eftir með því sem næst ósýnilegan geðrænan sjúkdóm sem jafnan er kenndur við meðvirkni. En þetta er engin venjuleg bók, hún er brimfull af von og lausnum, ævintýrum og einlægni og fellur aldrei inn í pytt sjálfsvorunnar. Bókin er tilraun til að brúa bilið á milli þess myndræna sem oft fyrirfinnst í dagbókum, en formið bíður upp á vægðarlausan heiðarleika og gefur lesandanum tækifæri á að nota sitt eigið hugarflug.