- BROTTVÍSUN ER MORÐ! -

Mótmæli, sunnudaginn 29. mars, klukkan 15
Krafa um að íslensk yfirvöld hætti að senda fólk út í opinn dauðan!

Hist verður á Lækjartorgi klukkan 15:00 á morgun, sunnudag, til að mótmæla
meðferð íslenskra stjórnvalda á hælisleitendum á Íslandi.

- BROTTVÍSUN ER MORÐ! -

Dauðadómur frá Íslandi

Í þessari viku átti að senda 5 hælisleitendur aftur til Grikklands með
eingöngu tveggja tíma fyrirvara. Rauði Krossinn og Sameinuðu þjóðirnar
hafa ásakað Grikkland fyrir að brjóta á mannréttindum í búðum
hælisleitanda. Ef við leyfum þessu að viðgangast er nær öruggt að þeir
verða sendir aftur til heimalanda sinna og beint í opinn dauðann.

   * Í lok ársins 2007 þurftu 67 milljónir manna að yfirgefa heimili sín
vegna stríðs og náttúruhamfara. Fæstir njóta nokkurrar verndar né hafa
fastan stað til að búa á.

   * Ísland tekur á móti fæstum hælisleitendum, hlutfallslega, af öllum
löndum heims. Frá 1990 til 2007 sóttu 603 einstaklingar um hæli á
Íslandi. Einungis einn hlaut hæli. Á sama tíma eru það fátækustu lönd
heims sem taka við flestum hælisleitendum.

   * Ísland nauðgar Dyflinnarsamkomulaginu með því að senda
hælisleitendur aftur til þess Schengenlands sem þeir komu fyrst til.
Þaðan verða þeir sendir aftur til sins heimalands.

Að senda fólk til lands þar sem geisar stríð er morð!

Að senda fólk til lands þar sem það er ofsótt fyrir skoðanir sínar er morð!

Berjumst fyrir lífi. Mætum á mótmælin á Lækjartorgi Sunnudaginn 29. mars,
kl. 15:00.

---

Bréf Hassan Raza , hælisleitanda frá Afghanistan.

„Ég kom frá Afganistan til Evrópu til að finna friðsamlegt líf, og ég hélt
að allt yrði í góðu lagi. Í Grikklandi lærði ég fyrst tungumálið og
tileinkaði mér svo lífsstílinn. Í 2 ár hélt ég að allt hefði breyst til
hins betra, þegar náungar sem höfðu valdið mér vandræðum í Afganistan,
komu til Grikklands. Þeir fundu mig og handleggsbrutu mig svo
handleggurinn hefur ekki komist í samt lag síðan, og stungu mig fjórum
sinnum hnífsstungu í brjóst, bak og háls. Þá komst ég að þeirri niðurstöðu
að Grikkland og jafnvel öll Evrópa væri mér ekki örugg. Ég flutti og hélt
að ef til vill myndi Kanada reynast betur. Á leiðinni þangað millilenti ég
á Íslandi og hér stöðvaði lögregla för mína. Þá átti ég einskis annars völ
en sækja um hæli á Íslandi.

Nú hef ég verið hér í 11 mánuði. Á þessum 11 mánuðum hef ég gert mitt
besta. Ég fann starf sem aðstoðarmaður kokks á veitingastað á hóteli í
Keflavík, og tímabundið atvinnuleyfi, til þriggja mánaða. Ég starfaði á
veitingastaðnum í þrjá mánuði án þess að fá nokkurn tíma greitt, því
veitingastaðurinn varð gjaldþrota. Ég hef rætt við Rauða krossinn um málið
og þau fengu mig til að afhenda þeim atvinnuleyfið, þannig að þau gætu
sótt um hæli fyrir mína hönd. Það var fyrir fjórum mánuðum síðan og ég hef
ekkert heyrt frá þeim síðan þá. Og nú hafa þau ákveðið að senda mig aftur
til Grikkland, þar sem þau vita að ég er í lífshættu. Nú hef ég þannig
engan stað þar sem mér finnst ég öruggur.

Ég þarfnast og á tilkall til þess að komið sé fram við mig í samræmi við
alþjóðleg mannréttindalög. Ég fer fram á hjálp við stjórnvöld og
fjölmiðla. Líf mitt er í ykkar höndum.“

Ánægjulegar fréttir

Ég er mjög ánægð með núverandi ráðhafa að hafa ráðið þessa frábæru konu til að vinna í mesta réttlætismáli sem þjóðin hefur staðið frammi fyrir - að fólk axli ábyrg á því að velta yfir þjóðina mestu skuldum í sögu landsins sem börn og barnabörn þurfa að bera ef ekkert er að gert.

Ég er ánægð með að núverandi ríkisstjórn hafi gert skurk í að vinna í þessu máli og fengið jafn hæfa manneskju til þess. Segja má að almenningur hafi lagt sitt á vogaskálarnar að þetta yrði að veruleika og sýnir að við skríllinn höfum árhrif ef við sýnum samstöðu og fylgjum málum fast eftir - alla leið inn í stjórnsýsluna. Held að aldrei fyrr hafi verið eins mikið lag fyrir almenning að hafa áhrif - aldrei gleyma því elsku þjóðin mín að þeir sem starfa sem sérstakir fulltrúar inni á þingi eru í vinnu fyrir þjóðina og eru fulltrúar hennar.

Nú eru kosningar framundan og lag að beita þrýstingi og aðhaldi á öllum sviðum.

Joly sérstakur ráðgjafi

Fimm flóttamenn handteknir í dag

Fimm flóttamenn voru handteknir í dag og verða fluttir nauðugir úr landi í fyrramálið - til Grikklands.  Sameinuðu þjóðirnar og ESB hafa sent út þau skilaboð að senda ekki flóttamenn til baka til Grikklands þar sem aðstaða og meðhöndlun flóttamanna sé ekki mannsæmandi og stríði gegn almennum mannréttindunum.  Er eitthvað sem við getum gert?

Einn af þessum flóttamönnum er rétt um 18 ára gamall og kemur frá Írak... hitti hann þegar hann var nýkominn fyrir nokkrum mánuðum síðan og honum leið ekki vel blessuðum.
Finnst mikilvægt að við munum eftir flóttafólkinu sem hingað kemur - margir íslendingar tala um að flýja Ísland - þá má með sanni kalla okkur efnahagslega flóttamenn - við viljum væntanlega hlýrri móttökur en það fólk sem hingað kemur og býr við vægast sagt ömurlegar aðstæður.

Okkar sjóðir!

Hvet alla til að taka þátt í undirskriftasöfnun Helga Vilhjálmssonar, kenndur við sælgætisgerðina Góu, gegn sukkinu í lífeyrissjóðakerfinu. Helgi fór af stað með herferðina í fyrradag og mun afhenda Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra listann. Nú þegar hafa um 12.000 skrifað undir. Miðað við þessa frétt er ástæða til að þrýsta á að lífeyrissjóðirnir séu nýttir í þágu þeirra sem borguðu í þá.

Hægt er að skrifa undir með því að fara á vefsíða: Okkar sjóðir.

Hér er auglýsingin:
„Forstjóri Lífeyrissjóðs verslunarmanna er, þrátt fyrir fjórðungslækkun launa, launahæsti forstjóri íslensks lífeyrissjóðs. Starfskjör hans fela einnig í sér bifreiðahlunnindi sem hann að sjálfsögðu nýtir. Á sama tíma þurfa eldri sjóðsfélagar sennilega að horfa upp á skerðingu á lífeyrisréttindum sínum. Eldri
borgurum, 65 ára og eldri, og aðstandendum ofbýður þessi framkoma við fólkið. Hvernig stendur á því að enn eru ákveðnir einstaklingar að sukka með peningana okkar?

Við þökkum fyrir hreinsanirnar í Fjármálaeftirlitinu og Seðlabankanum en verkinu er ekki lokið. -Það þarf að taka til í lífeyrissjóðunum svo þeir geti gegnt því hlutverki sem þeim er ætlað, að tryggja sjóðsfélögum góð lífskjör á efri árum. Velferð eldri borgara veltur á því að peningarnir þeirra séu notaðir rétt í þeirra þágu. Aldraðir hafa ekki efni á að borga hæstu laun á Íslandi.

Jóhanna, nú hefur þú tækifæri til að standa við orð þín um að velferð aldraðra gangi fyrir. Það er líka spilling í lífeyrissjóðakerfinu, þar þarf að taka til.

Við viljum endurskoðun á lífeyrissjóðakerfinu strax. Það gengur ekki að lífeyrisgreiðslurnar okkar séu notaðar til að borga sukk örfárra einstaklinga í stað þess að þær séu nýttar í okkar þágu. Við höfum fengið nóg.“

Lífeyrisréttindi skerðast

Þvílík hræsni

Ég studdi Suður-Afríku í þeirra baráttu gegn því misrétti sem þar var og fór meira að segja í mótmælagöngu í Liverpool fyrir 25 árum til stuðnings þeirra baráttumálum - hef fylgst vel með ástandinu þarna fyrir og eftir aðskilnaðinn. Það er hryggilegt að horfa upp á að þjóð sem maður hefði haldið að hefði samúð og skilning gagnvart því hryllilega ástandi sem er í Tíbet - kúguð og undirokuð þjóð - rétt eins og meirihluti SA bjó svo lengi við.

Það ber vott um óskiljanlega hræsni að neita friðarhöfðingjanum sjálfum um þátttöku í friðarráðstefnu til að þóknast kínverskum yfirvöldum að það er ekki hægt að líta á það öðruvísi en smánarblett á sögu Suður-Afríku. 

Friðarráðstefnu aflýst vegna Dalaí Lama

Er mannanafnanefnd enn til?

Ég hélt að búið væri að leggja niður þessa nefnd. Ég held að fá lýðræðisríki búi við það að þar sé einhver hópur manna sem sé að skipta sér að því hvað fólk kýs að nefna börnin sín.

Eitt sinn þurfti ég að glíma við mannanafnanefnd og vann hana á endanum eftir 8 ára baráttu. Heyrði svo einhvern halda því fullum fetum fram að búið væri að leggja þetta foræðishyggjubatterí niður. Hvað kostar það okkur að fólk sé að rífast um hvort það sé í lagi að fólk nefni börn sín eftir bestu samvisku - stundum bera þeir við málhefð - en stundum eru rökin engin nema að barnið geti mögulega þurft að upplifa stríðni. 

Held að hægt sé að afbaka öll nöfn ef það er stemmningin meðal krakka. Því fannst mér þau rök afar hæpin og ansi langt seilst inn í friðhelgi fjölskyldunnar að þvinga fólk til að hlíta áliti nefndar eins og mannanafnanefndar sem oft er að þvarga um eigin skoðanir en tekur ekki mark á hefðum innan fjölskyldna.

Mannanafnanefnd klofnaði

Stuðningsfundur fyrir utan kínverska sendiráðið í dag

10. mars eru 50 ár liðin síðan H.H. Dalai Lama flúði Tíbet - Þá er 1 ár liðið frá blóðugum átökum í Lhasa sem brutust út vegna mótmæla munka og almennings gegn því alræði sem þjóðin býr við.

Vinir Tíbets taka þátt í alþjóða aðgerð til að sýna tíbesku þjóðinni stuðning í baráttu þeirra fyrir mannréttindum og trúfrelsi. Safnast verður saman fyrir utan kínverska sendiráðið að Víðimel 29, þriðjudaginn 10. mars kl: 17:00. Tsewang Namgyal flytur stutt erindi um ástandið í Tíbet. Birgitta Jónsdóttir les úr yfirlýsingu frá H.H. Dalai Lama.

Í Tíbet getur það varðað margra ára fangelsi að eiga þjóðarflagg Tíbeta í fórum sínum. Í Tíbet búa nú fleiri Kínverjar en Tíbetar. Í Tíbet er tungumálið að glatast. Í Tíbet hafa verið herlög í meira en ár og sífellt meiri harka gagnvart íbúum landsins virðist engan enda taka. Enn á ný hefur landinu verið lokað fyrir alþjóða samfélaginu. Þar eru engir alþjóða fjölmiðlar eða mannréttindasamtök.  Fyrir ári síðan útskýrði Dalai Lama ástandið í Tíbet á þann veg að þar væri verið að fremja menningarlegt þjóðarmorð.

Fjölmennum og sýnum tíbesku þjóðinni samstöðu í verki.

„Tíbetar búa við helvíti á jörðu"

Samstaða með Tíbetum - 50 ára afmæli "Tibetan Uprising"

Þann 10. mars næstkomandi eru 50 ár liðin síðan H.H. Dalai Lama flúði Tíbet - Þá er 1 ár liðið frá blóðugum átökum í Lhasa sem brutust út vegna mótmæla munka og almennings gegn því alræði sem þessi þjóð býr við.

Enn á ný hefur landinu verið lokað fyrir alþjóða samfélaginu. Vinir Tíbets taka þátt í alþjóða aðgerð til að sýna tíbesku þjóðinni stuðning í þeirra baráttu fyrir að lifa af sem þjóð. En í fyrra útskýrði Dalai Lama ástandið í Tíbet á þann veg að þar væri verið að fremja menningarlegt þjóðarmorð.

Í Tíbet getur það varðað margra ára fangelsi að sýna Dalai Lama hollustu sína eða að eiga þjóðarflagg Tíbeta í fórum sínum. Í Tíbet fremja munkarnir frekar sjálfsvíg en að verða fangelsaðir og þurfa að búa við margra ára pyntingar og hrottaskap.

Í Tíbet búa nú fleiri Kínverjar en Tíbetar. Í Tíbet er tungumálið að glatast sem og menningarleg arfleifð þessarar friðsælu þjóðar.

Vinir Tíbets stóðu fyrir samstöðu og mótmælafundum fyrir utan kínverska sendiráðið í hverri viku frá því í mars í fyrra þangað til í september. Félagið hefur legið í dvala á meðan efnahagshrunið hér hefur skollið á með fullum þunga, en þrátt fyrir efnahagslegar þrengingar þá ber okkur skylda til að gleyma ekki þeim er þjást þó í fjarlægum heimshlutum sé. Eftir nokkra mánuði mun Dalai Lama heimsækja þjóð okkar. Það væri gaman að geta sýnt honum að hér er víðtækur stuðningur við þjóð hans sem heimurinn hefur gleymt í 50 ár.

Fjölmennum og sýnum samstöðu með Tíbetum, sýnum kínverskum ráðamönnum að heimurinn lætur málefni Tíbet sig varða.

Ef þú kemst ekki - gefðu þér þá endilega tíma til að skrifa í fjölmiðla um Tíbet eða á bloggið þitt þennan dag. Kveiktu á kerti eða twittaðu - fjésbókaðu þinn stuðning. Vinsamlegast látið sem flesta vita.

Leaving Fear Behind (in Tibetan, Jigdrel) is a heroic film shot by Tibetans from inside Tibet, who longed to bring Tibetan voices to the Beijing Olympic Games. With the global spotlight on China as it rises to host the XXIX Olympics, Tibetans wish to tell the world of their plight and their heartfelt grievances against Chinese rule. The footage was smuggled out of Tibet under extraordinary circumstances. The filmmakers were detained soon after sending their tapes out, and remain in detention today.
 

In a remarkable coincidence, filming concluded in early March 2008 on the eve of the eruption of unprecedented mass Tibetan protests across the Tibetan plateau. Shot primarily in the eastern provinces of Tibet, the film provides a glimpse into the hearts and minds of the Tibetan people and their longstanding resentment of Chinese policies in Tibet.

The filmmakers traversed thousands of miles, asking ordinary Tibetans what they really feel about the Dalai Lama, China, and the Olympic Games. The filmmakers gave their subjects the option of covering their faces, but almost all of the 108 people interviewed agreed to have their faces shown on film, so strong was their desire to express themselves to the world. Excerpts from twenty of the interviews, including a self-recorded interview of the filmmaker himself, are included in the 25 minute film.

The footage reveals with stark clarity that Tibetans are frustrated and embittered by the deterioration and marginalization of Tibetan language and culture; the destruction of the lifestyle of Tibetan nomads through Chinese forced settlement policies; the lack of religious freedom and the vilification of the Dalai Lama; and the broken promises made by the Chinese government to improve conditions in Tibet in the run up to the Olympic games. All are united in their reverence for the Dalai Lama and long for him to return, and as some even dream, to attend the Olympic Games.

Ekkert persónukjör í boði XD?

Samstaða - bandalag grasrótarhópa hélt almennan borgarafund um persónukjör og kosningalög á fimmtudagskvöldið. Ekki tókst okkur að fá neinar fréttatilkynningar birtar í fjölmiðlum þrátt fyrir að þær hefði verið ítrekað sendar. Þannig að þeir sem vissu af fundinum voru allt of fáir og fyrir vikið missti fólk af afar fróðlegum fundi - en enginn fulltrúi fjölmiðla mætti á staðinn til að fræðast um málefni sem ég hélt satt best að segja að brynni á þjóðinni. Kannski skiptir persónukjör ekki neinu máli - en ég í einfeldni minni hélt að það hefði verið háværar kröfur um það meðal almennings undanfarið. Niðurstaða fundarins var því miður þess eðlis að ljóst er að það verður ekki í boði fyrir þessar kosningar sem verða í apríl.

Þorkell Helgason stærðfræðingur flutti afar fræðandi erindi varðandi persónukjör en hann var ráðgjafi núverandi kosningalaga og er ef til vill manna fróðastur um hverju er gerlegt að breyta. Erindi hans og viðbrögð þeirra sem sátu fyrir svörum, sér í lagi Birgis Ármannssonar frá XD staðfestu að það verður ekkert úr því að við kjósendur fáum að raða sjálf á listana.

Mér finnst heillandi að geta sleppt því að vera flokksbundin til að fá að taka prófkjöri þess flokks sem mér finnst álitlegastur hverju sinni. Birgir bar því við að ástæða þess að XD vilji ekki styðja breytingu á kosningalögum þess efnis að prófkjörin fari fram í kjörklefanum að þeir væru komnir svo langt í prófkjörsbaráttunni og að það þyrfti að fjalla um þessi mál vel og lengi og taka yfirvegaðar ákvarðanir. Það er allt gott og gilt en skilar ekki prófkjörsbarátta þeirra sér þá bara í kjörklefanum? Eða snýst þetta bara um að tryggja sér efsta sæti til að eiga séns á ráðherraembætti samkvæmt gömlu góðu valdatröppunum?

Siv, Steingrímur J og Helgi Hjörvar voru öll á því að þau styddu persónukjör en gerðu samt ráð fyrir að það myndi ekki ganga upp og því eru allir flokkar að undirbúa prófkjör. Ef þessir flokkar hefðu með sanni verið alvara með þetta þá hefðu þau átt að setja pressu á að breytingin ætti sér í alvöru stað en væri ekki orðin tóm með því að gera bara ráð fyrir að þetta færi fram í kjörklefanum. 

Ég ætla að vitna í blogg Ómars Ragnarssonar sem flutti frábært erindi um kosningalögin sem eru hryllilega gölluð og virðast vera til þess sköpuð að viðhalda valdablokkunum inn á þingi.

"Þorkell Helgason upplýsti að lögfræðinga greindi á um hvort 2/3 þingmanna þyrfti til að samþykkja breytingar á kosningalögunum, en ef slíkan aukinn meirihluta þarf, fella Sjálfstæðismenn frumvarpið auðveldlega ef þeir vilja.

Eina lögfræðilega haldreipið með þessari kröfu um 2/3 virðist vera sú að enda þótt lögin sjálf bendi til þess að ekki þurfi aukinn meirihluta, finnst hið gagnstæða í fylgiskjali á fyrri stigum málsins.

Mér finnst fljótt á litið eðlilegra að þetta skrýtna fylgiskjal verði ekki látið ráða.

Í ljós kom að þessi framboð haga undirbúningi sínum þannig að þau séu viðbúin bæði óbreyttum reglum eða breyttum, allt eftir því hver verða afdrif málsins á Alþingi.

Það er alveg skýrt í stjórnarskrá hvernig skuli stand að breytingum á kosningalögum og stjórnarskrá er það sem ræður. Þetta segir í stjórnarskrá um málið." af bloggi Ómars Ragnars.

Það er því alveg ljóst að forræðishyggja XD mun fella þessar breytingar og deginum ljósara að þeir styðji ekki þær breytingar sem nauðsynlegar eru til viðreisnar. Þeir treysta sem sagt ekki kjósendum sínum. 

Þess má geta að nýju framboðið Borgarahreyfingin -þjóðin á þing og L-listinn eru á öndverði meiði með þetta. Það er skýlaus krafa Borgarahreyfingarinnar að við fáum persónukjör en L-listinn er sammála XD um að það sé ekki tímabært. 

Í gær ákvað svo Ómar að renna inn í Samfylkinguna og ekki ósennilegt að sú staðreynd að það verði ekki að umræddum breytingum á kosningalögum ásamt þeirri staðreynd að ekki verður hægt að breyta 5% reglunni fyrir þessar kosningar hafi haft þar áhrif á.

Við tókum borgarafundinn upp og mun hann verða aðgengilegur á YouTube innan tíðar. Læt ykkur vita hér á blogginu:)

 

 

 

Þessar tölur segja ekki alla söguna

Þessar tölur gefa afar skakka mynd af hve margir hafa misst vinnuna. Inn í þær vantar á milli 7 og 8000 erlenda verkamenn sem hafa yfirgefið landið, á milli 3 og 4000 sem hafa farið í nám hérlendis og erlendis vegna vinnumissis. Þá má ekki gleyma þeim fjölmörgu verktökum sem eiga ekki rétt á bótum.

Ég held að ef við eigum að geta tekið á þessum risastóra vanda sem við okkur blasir verðum við að skoða heildarmyndina. Nú eru 16.356 skráðir atvinnulausir og við það bætist um 10.000 glötuð störf sem vitað er um fyrir utan alla þá sem eiga ekki rétt á bótum - hvað gerir þetta þá tölu atvinnuleysis háa?

Þó flóðbylgja atvinnulausra á skráningu sé að minnka þá eru á sama skapi ekki að skapast ný störf fyrir þá sem hafa misst vinnuna. Þá má líka minna á þá staðreynd að til að fá námslán þarf að fá einhvern sem á eignir til að gerast ábyrgðamaður að lánunum - það er frekar ranglátt því margir eru að horfast í augu við gjaldþrot eða mikil vanskil. 

Ég hlakka til að sjá hvaða lausnir verða í boði - ég mæli annars með því að fólk sem missi vinnuna prófi sjálfboðaliðastörf - fari í sjálfstæða atvinnubótavinnu með því að fræða sig sjálfstætt þó því fylgi ekki neinar prófgráður - en okkur atvinnuleysingjum vantar miðstöðvar þar sem við getum hist og borið saman sögur okkar og hleypt kappi í hvort annað. Vona að það verði boðið upp á slíkt hið fyrsta. 

Hægir á vexti atvinnuleysis