Viðtal við hælisleitendann John

Þessi maður var sendur frá Íslandi í dag ásamt einum öðrum sem ég hef því miður engar upplýsingar um. Mér finnst mikilvægt að hugsa til þessa fólks sem hverfur bak við orð og tölur. Ég hitti hann aðeins þegar ég fór í heimsókn á Fit-hostel stuttu fyrir fallið okkar. Gleymum því ekki að fjölmargir Íslendingar munu fara til annarra landa sem efnahagslegir flóttamenn. Við skulum vona að þeir fái mannúðlegri meðferð en þeir sem hafa leitað til okkar mitt í góðærinu svokallaða. Hér er viðtal sem ég fékk í pósti í morgunn og myndin af John er eftir Leó Stefánsson. Viðtalið tók Bryndís Björgvinsdóttir.

John frá Líberíu

„How are you?“
„Fine...“
„Hvað hefur þú beðið lengi á Fit-hostel eftir svari frá Útlendingastofnun?“
„Svona... einn mánuð og tvær vikur.“
„Hvaðan komstu hingað til lands?“
„Í gegnum Ítalíu. Ég en ég vil ekki vera þar. Ítalía er ekki gott land fyrir Afríkumenn. Ég kom hingað því hérna eru meiri líkur á hjálp. Ég þurfti að bíða í 6 ár á Ítalíu eftir hæli, en ég þó unnið þar aðeins á meðan ég beið".
„Komstu hingað til lands með öll skjöl sem til þarf?“
„Ég er bara persónuskilríki á  mér núna en lögreglan á að vera með öll skjölin mín“.
„Veistu eitthvað um stöðu þína í kerfinu hér á landi?“
„Þeir töluðu um að ég þyrfti að bíða allavega í þrjá mánuði eftir að fá að vita eitthvað. Svo ég bíð bara“.
„Áttu fjölskyldu?“
„Já, það er vandamálið. Við erum flóttafólk. Kona mín hefur flúið Líberíu og dvelst núna í Ghana. Kona mín og börn eru þar núna. Og ég hef 40 daga til að reyna að hjálpa konunni minni. Hún hefur hringt í mig einu sinni og segist ekki þekkja neinn í Ghana, og að hún fái enga hjálp þar í landi. Ég þarf að finna einhver ráð. Börnin eiga að byrja í skóla og konan vill að ég reddi þeim pening til að borga skóla barnanna. En ég má ekki vinna hér á Íslandi.“
„En þú færð 2500 krónur á viku til að framfleyta þér, er það ekki?“
„Ég er búin að fá 2500 krónur einu sinni“
„Einu sinni! En þú átt að fá 2500 krónur vikulega og þú ert búin að vera hér í 6 vikur!“
„Nei hælisleitandi fær ekki 2500 krónurnar fyrr en hann er búin að vera hér í mánuð. Svo ég fékk fyrsta peninginn um daginn. En ég get ekki séð um fjölskylduna mína. Hvernig getur þú hugsað um fjölskyldu ef þú mátt ekki vinna? Og eftir þrjá mánuði veit ég ekki hvort ég fái Já eða Nei frá Útlendingastofnun, og börnin eru að byrja í skólanum í næstu viku“.
„Viltu fá fjölskylduna þína hingað og búa hér?“
„Já. Ef það er í lagi þá er það mjög gott. Og ef ég gæti unnið. Ég kom hingað til að reyna að fá að vinna svo ég geti fært fjölskyldu minni lifibrauð“.
„Hvenær yfirgafst þú heimaland þitt og byrjaðir á flótta?“
„Árið 2002 flúði ég fyrst frá Líberíu með fjölskyldu minni. En svo ákváðum við að ég færi til Ítalíu. Og þar var ég í sex ár, þangað til núna“.
„Hver er staða þín í heimalandi þínu?“
„Nei, nei. Ég get ekki farið þangað. Ekki að ræða það. Þar er hrikalegt ástand. Ég hef hvergi höfði mínu að halla þar, þar eru allar dyr luktar.“
„Ertu vongóður um að fá jákvætt svar“
„Ég á mér svo litla von, þess vegna vona ég að þeir leyfi mér að vera hér. Og að fjölskylda mín gæti komið hingað líka“
„Hversu mikinn pening þurfa börnin þín núna til að geta farið í skólann og borðað mat?“
„Í Evrum væri það um þrjú hundruð Evrur handa öðru þeirra, en hitt er yngra og það þarf að borga 175 Evrur. En auðvitað vantar mig meira fyrir mat og húsnæði og svona“.

Ættartré ríkisvalds og bankabákns

Kæri bloggheimur

Í bígerð er að útbúa ættartré nokkuð - þar sem tengsl ríkisvaldsins eru rakin á myndrænan hátt við einkavinavæðinguna. Óska eftir upplýsingum um slík tengsl - fyrsta tréð mun fyrst og fremst fjalla um banka- og ráðherratengsl. En allar upplýsingar eru vel þegnar um tengsl almennt frá ríkisvaldi inn í einkageira. Hægt að senda mér þessar upplýsingar á netfangið: [e-mail]

Hef verið þögul á blogginu undanfarið - en hef verið að sinna mínum borgaralegu skyldum á annan hátt. Finnst fátt eins mikilvægt núna og að miðla réttum upplýsingum til almennings -mér til mikillar ánægju hefur netið sannað ágæti sitt - en þar fær maður þær upplýsingar sem maður þarf en ekki í íslenskum fjölmiðlum. Margir bloggarar hafa verið ötulir við að miðla réttum upplýsingum og það eina sem vantar upp á vegna þess að magnið af upplýsingum er svo mikið er staður sem helstu punktar eru teknir saman. Verið er að þróa slíka upplýsingagátt og mun ég láta ykkur vita þegar hún kemst í loftið.

Skynsamleg aðferðarfræði

sem án efa hefur hjálpað mörgum að ná tökum á lífi sínu, rétt eins og öll hin fjölmörgu afbrigði 12 spora starfs gera. Það er svo grunnt í fíknareðli manneskjunnar og 12 sporin eru bara tær snilld ef fólk er tilbúið að vinna þau af heiðarleika. 

Segja má að allar fíknir þegar þær hafa náð hámarki sínu séu óhugnanlegar, því fólk virðist missa algerlega tök á mennsku sinni. Ég er óendanlega þakklát fyrir að þessi spor eru til sem valkostur fyrir fólk sem er á ystu nöf. Hef séð mörg kraftaverkin eiga sér í stað með aðstoð þessara spora:)

Það er því mikið gleðiefni þegar læknar taka þau undir sinn væng sem leið til bata fyrir sjúklinga sína.

 

Átröskun yfirbuguð eins og fíkn

Ánægjuleg þróun...

en það þarf að gerast eitthvað stórkostlegt kraftaverk til þess að almenningur geri sér grein fyrir mikilvægi þess að leggja sitt af mörkum til að hindra frekari hörmungar á heimsvísu.

Ég bý í fjölbýlishúsi í vesturbæ Reykjavíkur og er með ábyrgð á ruslageymslunni í desember. Ég var að vonast eftir því að nágrannar mínir væru farnir að endurvinna eitthvað og að dagblöðin færu í það minnsta í endurvinnslupokann sem ég kom fyrir á ganginum. En svo er ekki þegar ég tók við var full tunna af dagblöðum eftir eina viku og sú var ekki blá sem tók á móti mér. Fólk hendir öllu í ruslið og það virðist vera sama hve mikið er auglýst og hve mikið er talað um þessi mál það eru sárafáir sem nenna að endurvinna blöð, hvað þá að flokka eins og ég geri. Ég er með stóra fjölskyldu en mér er samt að takast að flokka þannig að ég er bara að fara með einn burðarpoka af rusli til urðunar á viku. Að endurvinna allt sem mögulega er hægt að endurvinna fylgir smá vinna, en það er lítilvægt miðað við vandamálin sem að okkur steðja ef við gerum ekki neitt. Allir verða að gera eitthvað. Það er ekki nóg að ráðamenn og konur skrifi undir eitthvað plagg, held reyndar að þjóðin mín sé að falast eftir undanþágum á losun koltvístringi sem mér finnst alveg ferlegt.

Þegar ég bjó í USA fyrir margt löngu voru þeir með frábært kerfi varðandi endurvinnslu í mínu samfélagi. Þó að 16 ár séu liðin síðan ég bjó þar þá voru þeir að hvetja og stuðla að endurvinnslu á öllu. Það var náð í blöðin til okkar, dósir, gler og svo mætti lengi telja. Hér er þetta frekar flókið og lítið gert til að hvetja fólk dáða. Það væri til dæmis bara snilld að láta flokkun hefjast í ruslageymslum fjölbýlishúsanna. Af hverju eru ekki plasttunnur, umbúðatunnur og pappírstunnur þar og af hverju er þetta ekki gert án endurgjalds. Umbúðir sem ekki eru urðaðar eru verðmæti og það hlýtur að kosta minna fyrir borgir og bæi að sleppa við svona mikla urðun og fá hráefni til útflutnings. 

Finnst þessi tilraun með ókeypis strætó fyrir framhaldsskólanema vera skref í rétta átt, en betur má ef duga skal. Það eru enn of fáar ferðir á stofnleiðum sem stoppa við skólana og veit um nokkur dæmi þess að fólk hefur gefist upp á öllum troðningnum og fallið í bílafreistingar.  

Hlýnun jarðar er að gerast með miklum hraða og mun hraðar en jafnvel svartsýnustu vísindamenn þorðu að spá um. Miklar hörmungar munu eiga sér stað og eiga sér nú þegar stað meðal fátækustu þjóða heims. Þó fólk hugsi sem svo að þetta fólk komi þeim ekki neitt við, enda aldrei hitt það, þá ætti hið sama fólk að hafa það hugfast að þessar miklu veðurfarssveiflur, flóð og þurrkar hefur áhrif á uppskeru og þegar miklir uppskerubrestir eru á heimsvísu þá hækkar verð á matvælum hérlendis.

Það er ekki hægt að horfa fram hjá því að allt sem gerist á þessari jörð hefur áhrif á okkur á einn eða annan máta. Hygg þó að nærtækast sé að byrja á stórfelldum breytingum hérlendis með því að virkja og fræða almenning um hvaða áhrif það hefði ef allir gerðu eitthvað. Það mætti líka vera hvetjandi á jákvæðan máta og það mætti líka vera einhver umbun sem því fylgdi að sýna ábyrga hegðun gagnvart umhverfi sínu. Það þarf að stórefla umhverfisvitund almennings og ég hef engin einföld svör við því hvernig það ætti að fara fram. Held samt að fræðsla eigi alltaf mikinn þátt í að stuðla að breyttu hugarfari. 

 

Bandaríkin skrifa undir

Kærufrestur á tillögu um virkjun á Hengilsvæðinu að renna út

- - Ég bendi ykkur öllum á nýja heimasíðu um Hengilssvæðið, hengill.nu

Það þarf að tala um Hengilssvæðið, það er á teikniborðinu þessa dagana, Orkuveita Reykjavíkur hyggst nú byggja 135 megavatta háhitavirkjun á Ölkelduhálsi.

Hengillinn er spölkorn frá höfuðborgarsvæðinu, svæðið býr yfir magnaðri öræfakyrrð og náttúrufegurð. Þarna eru eyðidalir, hverir og heitir lækir sem hægt er að baða sig í. Þetta er framtíðar útivistarsvæði höfuðborgarbúa, ósnortin víðerni, kyngimögnuð náttúra, ómetanlegir möguleikar, -svæðið verður að vernda fyrir ókomnar kynslóðir. Umhverfisráðherra staðfesti svæðið sem mikilvægt útivistarsvæði árið 2005.

Þetta svæði er eitt það al magnaðasta svæði sem ég hef heimsótt, við erum að tala um Reykjadal. Ef þið hafið ekki farið þangað enn, hvet ég ykkur til að labba um svæðið og sjá með eigin augum hverju á að fórna. Þetta er rétt hjá Hveragerði fyrir þá sem ekki vita og státar af slíkri fegurð og undrum að ég gæti aldrei fyrirgefið mér ef ég hefði ekkert gert til að stoppa þessa tilgangslausu atlögu að því.

Orkuveitan ætlar að virkja þarna nokkur megavött, sem svo á að gefa fyrirhuguðu álveri í Helguvík, á gjafaverði, ef marka má fordæmin. Orkuveitan borgar og framkvæmir umhverfismatið sjálf, spilling í fínum gæðaflokki.

Kærufrestur á tillöguna um virkjun er 9. nóv 2007, kærum öll hægri-vinstri, -það er ótrúlega auðvelt, sjá www.hengill.nu, þar er tilbúin kæra sem þarf að kvitta upp á / breyta ef þú vilt, og sendist svo sveitarfélaginu Ölfussi, Skipulagsstofnun og cc á umhverfisráðherra á tölvupósti.

Það skiptir máli að málsaðilar viti að fólki er ekki sama. Kærum fyrir 9 nóv og stöðvum þessi skemmdarverk áður en það verður og seint.