Fundir með Perkins og Hudson 6. apríl

Fundur með John Perkins í dag klukkan 17:00, Háskólatorgi, stofa 102.

Fundur með Michael Hudson og Gunnari Tómassyni verður haldinn á Grand Hóteli í kvöld kl. 20.00. 

Michael Hudson - The Financial War Against Iceland - and Within It

Michael Hudson verður með hádegisfyrirlestur í Háskólanum í Reykjavík, þriðjudaginn 7.apríl kl: 12:00 - 13:00 í stofu 101, Ofanleiti. "The Financial War Against Iceland - and Within It"

 

Skýrslan þungur dómur yfir Darling

Ekkert um stórtíðindi dagsins á mbl.is, visir.is og dv.is

Í Silfri Egils voru tvö mögnuð viðtöl við þá mætu menn Micahel Hudson og John Perkins. Það er ekki neitt fjallað um það sem þeir höfðu að segja um IMF og skuldir landsins á helstu fréttamiðlum landsins: mbl.is, visir.is og dv.is. Fann myndskeiðin úr silfrinu hjá Láru Hönnu og leyfði mér að skella þeim hér inn - til að tryggja að sem flestir landsmenn fái tækifæri á að hlusta á þá.

Michael Hudson

John Perkins

 Eftirfarandi frétt var inn á ruv.is: "Íslendingar passi auðlindir sínar

Versnandi staða Landsvirkjunar getur verið ávísun á sölu íslenskra auðlinda til stórfyrirtækja og Ísland á að forðast allt samstarf við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Þetta segir John Perkins, fyrrverandi efnahagsböðull, sem vann við að gera nauðasamninga við ríkisstjórnir þriðja heims ríkja.

John Perkins er höfundur bókarinnar The Confessions of an economic hit man en í henni segir hann frá reynslu sinni þegar hann starfaði sem svokallaður efnahagsböðull fyrir bandarísku þjóðaröryggisstofnunina. Þar vann hann við að gera nauðarsamninga við ríkisstjórnir þriðja heimsríkja til að knésetja þær svo bandarísk stórfyrirtæki ættu greiðan aðgang að auðlindum þeirra. Perkins horfir í þessu sambandi til versnandi fjármögnunarstöðu Landsvirkjunar en undanfarið hafa fjármögnunarmöguleikar fyrirtækisins verið metnir litlir sem engir og staða fyrirtækisins því erfið eða slæm að mati fjárfesta.

Perkins segir þetta er ótrúlega sorglegt og fyrirsjáanlegt. Náttúrulegar orkulindir séu mestu auðlindir Íslendinga og stór áliðnaðarfyrirtæki hafa komið hingað til lands til að notfæra sér það. Hann segir algjörlega fáránlegt að ríkisrekið orkufyrirtæki tapi peningum. Þar með séu Íslendingar ekki aðeins að gefa auðlindir til erlendra stórfyrirtækja heldur tapa gríðarlegum fjármunum. Perkins spyr hvort það myndi ekki gangast Íslendingum betur að nota náttúrulegu orkuna til að hita upp stór gróðurhús til matvælaframleiðslu. Þessi þróun sé alveg dæmigerð þegar svokallaðir efnahagsböðlar komi til sögunnar. Og með aðkomu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, verður ástandið aðeins verra. Perkins segir að alþjóðlegar lánastofnanir taki þátt í leiknum af fullum krafti og varar sterklega við Alþjóðagjaldeyrissjóðnum."

og þessi líka:"Segir Ísland ekki eiga að borga

Michael Hudson, prófessor í hagfræði við Missouri-háskóla, segir að íslenska ríkið eigi ekki að borga skuldir sem það hefur ekki sjálft stofnað til og að hætta eigi samstarfi við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Verið sé að ráðast á íslenska hagkerfið.

Markmiðið með árásinni segir hann vera að ná yfirráðum yfir náttúruauðlyndum og fjármunum Íslendinga. Hudson var gestur í Silfri Egils í dag. Hann segir að fólk átti sig kannski ekki á þessu en haldi að það séu eðlilegir viðskiptahættir að lánardrottnar krefjist þess að fá greitt strax en svo sé ekki.

Lífsgæði geti ekki aukist undir þessum kringumstæðum þegar vextir og skuldir eru að sliga þjóðarbúið sem geti ekki staðið undir greiðslunum. Hudson gagnrýnir Alþjóðagjaldeyrissjóðinn fyrir að láta Ísland greiða af skuldum sem það ræður ekki við og mælir með því að samstarfinu við sjóðinn verði hætt."

Þetta er það eina sem ég fann á öllum fréttavefum landsins fyrir utan það sem Egill Helgason skrifar sjálfur um þáttinn. Finnst furðulegt þetta áhugaleysi fjölmiðla á stórfrétt af þessu tagi. Bloggheimar loga í umræðum en engum fréttamanni finnst ástæða til að fjalla um þetta. 

 

	Yfir 1000 hafa sótt um greiðsluaðlögun
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

John Perkins og Micael Hudson á Íslandi

Í dag mun Egill Helgason spjalla við þessa merku menn í Silfri Egils. Ég skora á alla sem lesa þetta að láta það ekki fram hjá sér fara.

Að auki mun John Perkins halda eftirfarandi erindi klukkan 17:00 á mánudaginn í stofu 102, Háskólatorgi.

Er allt uppi á borðinu ? / Is everything on the table?

Síðastliðin 40 ár hefur Ísland, lítið land í norðurhöfum, leitað stórra lausna í orku-, atvinnu-, og efnahagsmálum.  Á þessu málþingi verður fjallað um stóriðjustefnu stjórnvalda í ljósi náttúruverndar, hnattvæðingar og efnahaglegs sjálfstæðis.

Sérstakur gestur á málþinginu verður bandaríski rithöfundurinn John Perkins, höfundur The Confessions of an Economic Hitman.  Perkins er staddur hér á landi í tilefni af frumsýningu heimildamyndarinnar Draumalandið, sem byggð er á samnefndri bók Andra Snæs Magnasonar, en Perkins kemur fram í myndinni.                

17:00	Introduction
17:10	John Perkins, höfundur Confessions of an Economic Hitman  Economic crisis: Hitmen hit Iceland and the world
18:00	Sigurður Jóhannesson, hagfræðingur  What is Iceland´s benefit when dealing with foreign investors?
18:15	Hjálmar Gíslason, DataMarket  What does the data tell us?
18:30	Pallborðsumræður/Panel Discussion
19:00	Fundarlok/End

 

- BROTTVÍSUN ER MORÐ! -

Mótmæli, sunnudaginn 29. mars, klukkan 15
Krafa um að íslensk yfirvöld hætti að senda fólk út í opinn dauðan!

Hist verður á Lækjartorgi klukkan 15:00 á morgun, sunnudag, til að mótmæla
meðferð íslenskra stjórnvalda á hælisleitendum á Íslandi.

- BROTTVÍSUN ER MORÐ! -

Dauðadómur frá Íslandi

Í þessari viku átti að senda 5 hælisleitendur aftur til Grikklands með
eingöngu tveggja tíma fyrirvara. Rauði Krossinn og Sameinuðu þjóðirnar
hafa ásakað Grikkland fyrir að brjóta á mannréttindum í búðum
hælisleitanda. Ef við leyfum þessu að viðgangast er nær öruggt að þeir
verða sendir aftur til heimalanda sinna og beint í opinn dauðann.

   * Í lok ársins 2007 þurftu 67 milljónir manna að yfirgefa heimili sín
vegna stríðs og náttúruhamfara. Fæstir njóta nokkurrar verndar né hafa
fastan stað til að búa á.

   * Ísland tekur á móti fæstum hælisleitendum, hlutfallslega, af öllum
löndum heims. Frá 1990 til 2007 sóttu 603 einstaklingar um hæli á
Íslandi. Einungis einn hlaut hæli. Á sama tíma eru það fátækustu lönd
heims sem taka við flestum hælisleitendum.

   * Ísland nauðgar Dyflinnarsamkomulaginu með því að senda
hælisleitendur aftur til þess Schengenlands sem þeir komu fyrst til.
Þaðan verða þeir sendir aftur til sins heimalands.

Að senda fólk til lands þar sem geisar stríð er morð!

Að senda fólk til lands þar sem það er ofsótt fyrir skoðanir sínar er morð!

Berjumst fyrir lífi. Mætum á mótmælin á Lækjartorgi Sunnudaginn 29. mars,
kl. 15:00.

---

Bréf Hassan Raza , hælisleitanda frá Afghanistan.

„Ég kom frá Afganistan til Evrópu til að finna friðsamlegt líf, og ég hélt
að allt yrði í góðu lagi. Í Grikklandi lærði ég fyrst tungumálið og
tileinkaði mér svo lífsstílinn. Í 2 ár hélt ég að allt hefði breyst til
hins betra, þegar náungar sem höfðu valdið mér vandræðum í Afganistan,
komu til Grikklands. Þeir fundu mig og handleggsbrutu mig svo
handleggurinn hefur ekki komist í samt lag síðan, og stungu mig fjórum
sinnum hnífsstungu í brjóst, bak og háls. Þá komst ég að þeirri niðurstöðu
að Grikkland og jafnvel öll Evrópa væri mér ekki örugg. Ég flutti og hélt
að ef til vill myndi Kanada reynast betur. Á leiðinni þangað millilenti ég
á Íslandi og hér stöðvaði lögregla för mína. Þá átti ég einskis annars völ
en sækja um hæli á Íslandi.

Nú hef ég verið hér í 11 mánuði. Á þessum 11 mánuðum hef ég gert mitt
besta. Ég fann starf sem aðstoðarmaður kokks á veitingastað á hóteli í
Keflavík, og tímabundið atvinnuleyfi, til þriggja mánaða. Ég starfaði á
veitingastaðnum í þrjá mánuði án þess að fá nokkurn tíma greitt, því
veitingastaðurinn varð gjaldþrota. Ég hef rætt við Rauða krossinn um málið
og þau fengu mig til að afhenda þeim atvinnuleyfið, þannig að þau gætu
sótt um hæli fyrir mína hönd. Það var fyrir fjórum mánuðum síðan og ég hef
ekkert heyrt frá þeim síðan þá. Og nú hafa þau ákveðið að senda mig aftur
til Grikkland, þar sem þau vita að ég er í lífshættu. Nú hef ég þannig
engan stað þar sem mér finnst ég öruggur.

Ég þarfnast og á tilkall til þess að komið sé fram við mig í samræmi við
alþjóðleg mannréttindalög. Ég fer fram á hjálp við stjórnvöld og
fjölmiðla. Líf mitt er í ykkar höndum.“

Fall eða endurreisn?

Grein eftir mig sem birtist í Fréttablaðinu í vikunni

Íslenska þjóðin var fyrst til að falla í hyldýpi kreppu sem engan endi  virðist ætla að taka. Þögnin um eiginlega stærð vandans er bæði  þrúgandi og skammarleg.

Heimurinn horfði á okkur falla, en mun heimurinn sjá hér raunverulega  endurreisn? Við höfum tækifæri til að gefa bæði þjóðinni okkar von sem  og heimsbyggðinni um að hægt sé að taka á spillingu þó hún nái inn á  æðstu stofnanir.  Við höfum tækifæri til að sýna að við þorum að reisa 
hér samfélag þar sem krafan um gegnsæi og raunverulegt lýðræði rís hærra en óttinn við breytingar.

Heimurinn horfir til okkar því við erum fyrsta landið til að kjósa  í  kjölfar efnahagshrunsins eftir að ríkisstjórn var steypt af stóli með raunverulegri byltingu. Við berum því mikla ábyrgð að láta ekki tæla 
okkur til að endurnýja umboð þess fólks sem brást algerlega  trausti okkar. Heldur einhver að þau séu best til þess fallin að leiða  landið úr þeim ósköpum sem þau létu dynja yfir okkur án nokkurrar 
iðrunar? Tveir flokkar skópu þessa atburðarrás með fádæma  tengslamyndun á milli viðskiptaheims og þingheims. Treystið þið  virkilega þeim til að rannsaka sjálfa sig og vini sína?

Ef við viljum breytingar þá verðum við að gera eitthvað til að  þessar breytingar verði að veruleika. Ég treysti hvorki kerfinu né  fólkinu sem situr í öllum æðstu embættum til að tryggja að við 
almenningur fáum meiri völd. Ég treysti þeim ekki til að hafa dug í  sér til að uppræta þá spillingu sem hér er orðin svo samofin veruleika  allra að fólk er nánast hætt að sjá hana.

Hvað ætlar þú að gera til að tryggja að við losnum úr viðjum  flokkakerfisins? Hvað ætlar þú að gera til að sýna umheiminum að þér  er nóg boðið? Ég veit hvað ég ætla að gera, ég ætla að leggja allt 
undir til að tryggja að það fólk fái brautargengi sem ég veit að hefur enga hagsmuni aðra að leiðarljósi en að tryggja þjóðinni aftur þau völd sem hún hélt sig hafa. Ég ætla að styðja Borgarahreyfinguna – þjóðin á þing með  ráðum og dáð til að hér verði í boði raunveruleg lausn fyrir þá sem hafa 
fengið nóg af svikum og sérhagsmunagæslu ráðamanna.

Fimm flóttamenn handteknir í dag

Fimm flóttamenn voru handteknir í dag og verða fluttir nauðugir úr landi í fyrramálið - til Grikklands.  Sameinuðu þjóðirnar og ESB hafa sent út þau skilaboð að senda ekki flóttamenn til baka til Grikklands þar sem aðstaða og meðhöndlun flóttamanna sé ekki mannsæmandi og stríði gegn almennum mannréttindunum.  Er eitthvað sem við getum gert?

Einn af þessum flóttamönnum er rétt um 18 ára gamall og kemur frá Írak... hitti hann þegar hann var nýkominn fyrir nokkrum mánuðum síðan og honum leið ekki vel blessuðum.
Finnst mikilvægt að við munum eftir flóttafólkinu sem hingað kemur - margir íslendingar tala um að flýja Ísland - þá má með sanni kalla okkur efnahagslega flóttamenn - við viljum væntanlega hlýrri móttökur en það fólk sem hingað kemur og býr við vægast sagt ömurlegar aðstæður.

Þvílík hræsni

Ég studdi Suður-Afríku í þeirra baráttu gegn því misrétti sem þar var og fór meira að segja í mótmælagöngu í Liverpool fyrir 25 árum til stuðnings þeirra baráttumálum - hef fylgst vel með ástandinu þarna fyrir og eftir aðskilnaðinn. Það er hryggilegt að horfa upp á að þjóð sem maður hefði haldið að hefði samúð og skilning gagnvart því hryllilega ástandi sem er í Tíbet - kúguð og undirokuð þjóð - rétt eins og meirihluti SA bjó svo lengi við.

Það ber vott um óskiljanlega hræsni að neita friðarhöfðingjanum sjálfum um þátttöku í friðarráðstefnu til að þóknast kínverskum yfirvöldum að það er ekki hægt að líta á það öðruvísi en smánarblett á sögu Suður-Afríku. 

Friðarráðstefnu aflýst vegna Dalaí Lama

Samstaða með Tíbetum - 50 ára afmæli "Tibetan Uprising"

Þann 10. mars næstkomandi eru 50 ár liðin síðan H.H. Dalai Lama flúði Tíbet - Þá er 1 ár liðið frá blóðugum átökum í Lhasa sem brutust út vegna mótmæla munka og almennings gegn því alræði sem þessi þjóð býr við.

Enn á ný hefur landinu verið lokað fyrir alþjóða samfélaginu. Vinir Tíbets taka þátt í alþjóða aðgerð til að sýna tíbesku þjóðinni stuðning í þeirra baráttu fyrir að lifa af sem þjóð. En í fyrra útskýrði Dalai Lama ástandið í Tíbet á þann veg að þar væri verið að fremja menningarlegt þjóðarmorð.

Í Tíbet getur það varðað margra ára fangelsi að sýna Dalai Lama hollustu sína eða að eiga þjóðarflagg Tíbeta í fórum sínum. Í Tíbet fremja munkarnir frekar sjálfsvíg en að verða fangelsaðir og þurfa að búa við margra ára pyntingar og hrottaskap.

Í Tíbet búa nú fleiri Kínverjar en Tíbetar. Í Tíbet er tungumálið að glatast sem og menningarleg arfleifð þessarar friðsælu þjóðar.

Vinir Tíbets stóðu fyrir samstöðu og mótmælafundum fyrir utan kínverska sendiráðið í hverri viku frá því í mars í fyrra þangað til í september. Félagið hefur legið í dvala á meðan efnahagshrunið hér hefur skollið á með fullum þunga, en þrátt fyrir efnahagslegar þrengingar þá ber okkur skylda til að gleyma ekki þeim er þjást þó í fjarlægum heimshlutum sé. Eftir nokkra mánuði mun Dalai Lama heimsækja þjóð okkar. Það væri gaman að geta sýnt honum að hér er víðtækur stuðningur við þjóð hans sem heimurinn hefur gleymt í 50 ár.

Fjölmennum og sýnum samstöðu með Tíbetum, sýnum kínverskum ráðamönnum að heimurinn lætur málefni Tíbet sig varða.

Ef þú kemst ekki - gefðu þér þá endilega tíma til að skrifa í fjölmiðla um Tíbet eða á bloggið þitt þennan dag. Kveiktu á kerti eða twittaðu - fjésbókaðu þinn stuðning. Vinsamlegast látið sem flesta vita.

Leaving Fear Behind (in Tibetan, Jigdrel) is a heroic film shot by Tibetans from inside Tibet, who longed to bring Tibetan voices to the Beijing Olympic Games. With the global spotlight on China as it rises to host the XXIX Olympics, Tibetans wish to tell the world of their plight and their heartfelt grievances against Chinese rule. The footage was smuggled out of Tibet under extraordinary circumstances. The filmmakers were detained soon after sending their tapes out, and remain in detention today.
 

In a remarkable coincidence, filming concluded in early March 2008 on the eve of the eruption of unprecedented mass Tibetan protests across the Tibetan plateau. Shot primarily in the eastern provinces of Tibet, the film provides a glimpse into the hearts and minds of the Tibetan people and their longstanding resentment of Chinese policies in Tibet.

The filmmakers traversed thousands of miles, asking ordinary Tibetans what they really feel about the Dalai Lama, China, and the Olympic Games. The filmmakers gave their subjects the option of covering their faces, but almost all of the 108 people interviewed agreed to have their faces shown on film, so strong was their desire to express themselves to the world. Excerpts from twenty of the interviews, including a self-recorded interview of the filmmaker himself, are included in the 25 minute film.

The footage reveals with stark clarity that Tibetans are frustrated and embittered by the deterioration and marginalization of Tibetan language and culture; the destruction of the lifestyle of Tibetan nomads through Chinese forced settlement policies; the lack of religious freedom and the vilification of the Dalai Lama; and the broken promises made by the Chinese government to improve conditions in Tibet in the run up to the Olympic games. All are united in their reverence for the Dalai Lama and long for him to return, and as some even dream, to attend the Olympic Games.

Þrælakistur - ruslakistur

Það er kominn tími til að við förum aðeins að hugsa okkar gang hér í vestrinu. Við viljum fá ódýrt dót sem unnið er af barnaþrælum eða í þrælabúðum fyrir risafyrirtæki - flestir hugsa aldrei um aðbúnað þeirra sem vinna vöruna - eða raunvirði hennar. Við neytum svo mikið að við getum ekki lengur notað okkar eigin víðfeðmu lönd til að losa okkur við úrganginn okkar. Ég hef reyndar lesið það að vesturblokkin sendi ekki bara sorp til Afríku og Indlands, heldur sé vinsælt að senda þangað eiturefnaúrgang.

Þessar þjóðir sem voru ekki allt fyrir löngu undir hæl heimsvaldastefnu hafa aldrei losnað undan viðjum þrælahaldara sinna. Auðvelt er að semja við sveltandi þjóðir og viðhafa siðlausa viðskiptahætti.

Nú þegar við erum komin á sama level og þessar þjóðir ættum við að geta haft töluvert upp úr því að bjóða USA og Evrópu að losa sig við sorpið sitt hér - nóg er nú af óbyggðum bólum og margar sveitir nánast í eyði.

Losa eitraðan úrgang í Afríku

Gervigengi

Það er furðulegt að horfa upp á það að fjölmiðlar landsins séu enn að leita til greiningadeilda bankana eftir fréttum. Það voru margir sem útskýrðu þessar deildir á þann veg eftir fallið að þetta væru einfaldlega auglýsingastofur sem einfaldlega segðu það sem væri hagkvæmast til að halda blóðmjólkuninni áfram.

Þetta gengi okkar er ekki alvöru gengi því þegar maður fer á alþjóðabankavefi þá þarf maður að borga 255 krónur fyrir hvern dal samkvæmt þeirra reiknivélum. Hvað mun gerast þegar gjaldeyrishöftum verður aflétt? Gaman væri að fá svör við því.

Gengi krónunnar styrkist