Bananlýðveldið Ísland

24.10.2008 | 10:45

Mér hefur alltaf liðið eins og útlaga hérlendis. Ég hef ekki getað fundið það í mér að tilheyra klíkum eða nýta mér vensl til að fá betri þjónustu. Ég hef alltaf hafnað klíkuskapnum og fyrir vikið er maður einskonar holdsveikisjúklingur í hugum margra.

Ég veit að hér verður ekkert alvöru uppgjör. Til þess að slíkt uppgjör gæti átt sér stað þyrftum við að vera harla hugrökk og afnema fjölskyld- klíku- vina- flokkshollustu. Ég er ekki að sjá það gerast. Ef ég skoða afneitunarferlið sem er í gangi varðandi hver ber ábyrgð þá er ljóst að notuð verður séríslenska aðferðin, "ha ég, ekki satt, það var "blíb" sem stal ærunni frá þjóðinni í gær... og svona gengur þetta koll af kolli uns auðljóst er að enginn gat mögulega borið ábyrgð, því það var enginn annar en jólakötturinn sem át æruna þegar hann fattaði að það var enginn innistæða fyrir henni.

Ég veit að við munum áfram keyra á skyndilausnum. Afnemum umhverfismat og leggjum helst niður ráðuneyti umhverfis til að spara. Leggjum aftur niður mannréttindastofu og burt með alla útlendinga mun kveða við, sumt af þessu er nú þegar byrjað að kveða við sem er vægast sagt skammarlegt.

Hvar erum við eiginlega stödd þegar eina fólkið sem þjóðin treystir eru þingmenn sem eru sestir á helgan stein? Ekki það að mér finnist Jón Baldvin ekki skelleggur og hafi gefið greinagóð svör.

Við munum áfram sitja uppi með meiri hollustu við flokka heldur en heiðarleika, málefni og heilindi.

Sifjaspell nátengingar og krossbanda eru á þeim skala að hægt væri að segja að við höfum sett enn eitt heimsmetið samkvæmt höfðatölu.

Hvernig verður hið nýja Ísland? Verður það eitthvað öðruvísi? Munum við hafa vilja og þor til að breyta hugsunargangi okkar, neysluvenjum og gildismati? Nú er svo komið að við getum ekki, hvorki sem þjóð né mannkyn, tjaldað til einnar nætur. Það er afar mikilvægt að fólk, ekki bara hér heldur um gjörvalla veröld endurskoði gildismat sitt á lífsgæðum. Staðreyndin er þessi: ef við höldum áfram á sömu braut neyslu þá verður ekki til nægilega mikið af jörðinni til að metta okkur öll, hvað þá halda áfram á þeirri tæknivæddu braut sem við höfum lagt svo mikið í. Núna lifum við í veruleika ótta, ótta við aðrar þjóðir, ótta við að það sé ekki til nóg fyrir alla, ótta við hryðjuverk og ótta við þá sem hafa ekki arkað í hjólför græðgisvæðingar. Við óttumst nánast allt og við óttumst ekkert frekar en óvissuna. En óvissan er hluti af lífsins gangi, það er alltaf óvissa, það er ekki til neinn morgundagur aðeins þessi stund. Það veit enginn hvað morgundagurinn ber í skauti sér. En það að vita ekki hvað morgundagurinn ber í skauti sér er gott fyrir okkur og ágæt áminning um að láta ekkert ógert í dag sem við getum framkvæmt í dag. Nýtum okkur þessa óvissu til að gera byltingu í hjarta okkar. Ræktum hjartavöðvann, hann er miklu traustari en ef hausinn okkar ræður einn för, því ekkert hefur gert okkur meiri grikk en að halda að vitsmunir okkar einir geti leyst vandamál heimsins. Horfið bara í kringum ykkur og sjáið hve jörðin er sviðin af eiginhagsmunasemi og hroka þeirra er hugsa án siðferðis- og réttlætiskenndar.

Ég held að kvendi við stjórn séu ekki endilega lausnin, heldur hygg ég að þeir sem eru hjartahreinir og eigi engra hagsmuna að gæta séu þeir sem ættu að leiða þetta land okkar inn í nýja tíma. En eru þannig manneskjur til hérlendis? Auðvitað, ykkar er að koma auga á þetta fólk, fólk sem hefur unnið baksviðs að því að hjálpa öðrum, þeir sem hafa unnið baksviðs af alúð og umhyggju fyrir þeim sem minna mega sín og aldrei kallað á athygli fyrir það. Þannig fólki myndi ég treysta fyrir landinu okkar.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook

Athugasemdir

Algerlega frábær pistill hjá þér Birgitta og eins og skrifaður úr mínu hjarta

Kærar þakkir og ég tek undir að við þurfum allt annars konar fólktil að leiða þessa þjóð út úr ógöngum sínum en við höfum haft hingað til og allt allt önnur gildi.

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 24.10.2008 kl. 12:13

takk Katrín

við verðum að læra að vera samstillt þjóð... nú virðast allir vera að hefja byltingar hvert í sínu horni - það þætti mér miður.

veit hvað þú átt við Skorrdal... hef séð mannorðsmorð eiga sér stað hér oftar en einu sinni.

Birgitta Jónsdóttir, 24.10.2008 kl. 12:22

Allt gott kostar vinnu og heildarsýn til langs tíma - við þolum ekki að halda áfram að byggja allt okkar stjórnkerfi á tímarammanum næstu fjögur ár.... þeas kjörtímabilið... ég held að það sé nauðsynlegt að fá fólk sem upplifir kerfið og alla þess galla til að leggja sína sérfræðiþekkingu á sínu eigin ástandi... búin að fá ógeð á fræðingum greiningarguttum og nefndarfólki sem hefur enga reynslu af því sem það fjallar um nema að bókum og reiknilíkönum

Birgitta Jónsdóttir, 24.10.2008 kl. 12:37

Vel skrifað, sammála.

Big Mama (IP-tala skráð) 24.10.2008 kl. 13:48

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Birgitta Jónsdóttir

Ég vil gjarnan láta eitthvað gott af mér leiða í samfélagi manna. Ég mun einbeita mér að því að því að búa til vettvang fyrir þjóðina að vinna að þeim lýðræðisumbótum sem hún krefst og vill leggja sína krafta í. Ég starfa sem þingmaður og þingflokksformaður fyrir Hreyfinguna - fyrir fólkið í landinu. Ég er formaður vina Tíbets.

Ég vil hafa athugasemdakerfið opið - bið fólk samt um að tjá sig eins og það myndi gera ef við stæðum augnlitis til augnlitis. Ég mun því miður ekki alltaf hafa tíma til að svara kommentum eða tölvupósti en ég reyni að lesa allt með opnum huga. Vil gjarnan nota þetta sem vettvang fyrir fólk að koma með hugmyndir um hvað mætti betur fara í samfélginu okkar.

Ég aðhyllist engin sérstök trúarbrögð, ég tilheyri engu sérstöku flokkakerfi, ég tilheyri engu sérstöku nema þessu stórmerkilega mannkyni og þessari yndislegu jörð. Ég er þakklát fyrir að lifa á sögulegum tímum þar sem allt getur gerst.

Netfang: birgitta@this.is

Tenglar

Nýja Ísland

Ég les:

Tíbet

Fréttir frá Tibet
Tibet Info Net An Independent Information Service on Contemporary Tibet
Undercover in Tibet Ný heimildarmynd frá Channel 4 um hvernig ástandið er í raun og veru í Tíbet
Leaving Fear Behind Viðtöl við Tíbeta í Tíbet stuttu fyrir mótmælin í mars
Cry of the Snow Lion Margverðlaunuð heimildarmynd um Tíbet
Yeti - heimildarmynd
Yogis of Tibet Heimildarmynd um Jógameistara Tíbets sem eru óðum að hverfa
Students for a Free Tibet
Dalai Lama
Tibetan Uprising
Kerti fyrir Tíbet
Tibet TV
Central Tibetan Administration
Om mani padme hum

Ýmsar slóðir

sem ég man eftir í andartakinu

The Hunger Site
THE MEATRIX
Myspace síðan mín
Úgáfan Beyond Borders Alþjóðleg útgáfa sem ég stofnaði árið 1999 í netheimum
Hitt bloggið mitt
Félagið Ísland-Palestína
Womb of Creation Vefurinn minn sem ég hef haldið við síðan 1995
Myspace síðan hennar mömmu
Saving Iceland
Be the change:)
Náttúra vefur með umhverfisvitund
Nattura info
Care 2 make a Difference

Bækur

Bækurnar mínar

Mikhail Gorbatsjov og Daisaku Ikeda : Tuttugasta öldin og lærdómar hennar (ISBN: 9979-772-77-8 )
Þýddi þessa ásamt Jóni Karli Stefánssyni
don Miguel Ruiz: Lífsreglurnar fjórar - the Four Agreements (ISBN: 9979768835)
Lífsreglurnar fjórar er ævaforn indjánaspeki sem hefur farið sigurför um heiminn. Bókin er byggð á fornri visku Tolteka-indjána og útskýrir sannindi sem er að finna í helgum dulspekihefðum víðsvegar um heim. Lesanda eru kynntar fjórar einfaldar en magnaðar lífsreglur sem vísa leiðina að frelsi og sjálfstæði einstaklingsins. Höfundurinn, don Miguel Ruiz, er af ætt græðara og seiðmanna sem hafa iðkað Toltekafræðin frá aldaöðli. Hann er heimsþekktur fyrir bækur sínar og fyrirlestra.
Birgitta Jónsdóttir: Dagbók kameljónsins (ISBN: 9979973307)
Dagbók kameljónsins er þroskasaga stúlku sem hefur þurft að berjast við að sogast ekki inn í geðveiki ættmenna sinna, en sjálfsvíg þeirrar manneskju sem hún leit á sem klettinn í lífi sínu verður til þess að hún gerir sér ljóst hve dýrmætt lífið er. Með því að þvinga sig til að muna fortíðina skapar hún möguleika á að eiga sér einhverja framtíð. Alkóhólismi móður hennar vegur jafnframt þungt í þessu verki og hefur afgerandi áhrif á sjálfmeðvitund söguhetjunnar sem á endanum öðlast þroska til að sjá manneskjuna handan sjúkdómsins sem brýst oft út í mikilli sjálfhverfu þess sem er haldin honum og skilur aðra fjölskyldumeðlimi eftir með því sem næst ósýnilegan geðrænan sjúkdóm sem jafnan er kenndur við meðvirkni. En þetta er engin venjuleg bók, hún er brimfull af von og lausnum, ævintýrum og einlægni og fellur aldrei inn í pytt sjálfsvorunnar. Bókin er tilraun til að brúa bilið á milli þess myndræna sem oft fyrirfinnst í dagbókum, en formið bíður upp á vægðarlausan heiðarleika og gefur lesandanum tækifæri á að nota sitt eigið hugarflug.