Tsunami ljóð

Ég gleymi seint þessum hryllilegu dögum fyrir þremur árum síðan. Ég held að þetta hafi haft svona mikil áhrif á mig því ég vissi nákvæmlega hvernig aðstandendum þeirra sem voru hrifsaðir á haf út í einhverri ægilegustu greip Ægis í sögu mannkyns. Gleymi ekki þessari tilfinningu þegar var verið að leita að pabba á jólunum vitandi að hann hafi labbað út í ísakalda ánna ósyndur. Það eina sem maður gat haldið í var von sem hékk á þunnum þræði. 

Ég samdi strax ljóð sem ég hef tileinkað aðstandendum þeirra sem fórust. Það ánægulega við þetta ljóð er að það hefur ferðast um heiminn í sinni ensku frummynd og oftar enn einu sinni endað á ströndum Indónesíu. Var notað í litlu þorpi sem fór illa út úr flóðunum til að setja á boli sem bæjarbúar seldu til að byggja upp þorpið sitt. Það hefur líka verið notað í fyrirlestrum hjá manni frá Indónesíu sem vinnur að gerð nýrri tæki flóðvarnagarða fyrir heimaland sitt. Hugur minn verður meðal fólksins í Indónesíu í dag. 

En hér er ljóðið og nýlegt lag sem Jón Tryggvi samdi við það er að finna í tónhlöðunni.

Flóðbylgja 

Þögult hafið
skyndilegur veggur eyðileggingar

Sofandi í mjúkum sandi
fjöldagröf
Þúsundir sálna
–skerandi hvítt ljós
vefur sig milli heima

Sársaukabrot skerst
              djúpt 
inn í hjartað

Vaxandi fjöldi
lífvana

Tómar skeljar

Stærri en lífið sjálft
eru hlutföllin

Allt sem ég hef að gefa er
                                   von
á þessum myrkustu tímum

Allt sem ég hef að gefa er
hafsjór gleði
við jaðar dagrenningar

Tsunami
The silent ocean
suddenly a wall of destruction

Sleeping in the soft sand
mass grave
1000 upon 1000's of souls
brilliant flash of light
spiraling in a world between worlds

Fragments of pain
                deep 
into the heart 

Mounting numbers 
of lifelessness

Empty shells

Larger than life
proportions

All I have to offer is 
                       hope
in those darkest of times

All I have to offer is

oceans of joy 

 

Fórnarlamba flóðbylgju minnst