Því miður var þetta fyrirséð

Og ein meginástæða þess að ég lagði blóð, svita og tár í skipulagningu á aðgerðum til að mótmæla yfirvofandi stríði á sínum tíma. En nú er mál að linni. Við megum ekki undir neinum kringumstæðum sem meðlimir alþjóðasamfélagsins kaupa það, að réttlætanlegt verði að fara í stríð við Íran.

Manni skortir eiginlega orð, en ég veit að við sem þjóð áttum okkar þátt í þessu stríði með því að samþykkja sömu ríkisstjórn til valda stuttu eftir að tveir "flokkshöfðingjar" settu okkur gegn vilja okkar á lista hina viljugu ríkja. Því berum við ábyrgð. Við munum vonandi læra af reynslunni.

Setti þessa færslu óvart undir bergþórublogg, smá morgunsársmisktök... gleymi stundum að skrá mig út af hennar stjórnborði:) hún reyndar var sama sinnis og ég, en kannski óþarfi að ljá látnum orð í munn...

151.000 sagðir hafa fallið í Írak

Það er mjög öflugt AA starf á Hrauninu sem og í Hegningarhúsinu

Auðvitað er mikil neysla á þessum stofnunum, en aldrei fyrr né síðar hefur verið eins öflugt AA starf inn á þessum stofnunum. Það hefði alveg mátt koma fram í þessari frétt. Það eru fyrst og fremst fangarnir sjálfir sem standa fyrir þessari vakningu í fangelsum landsins og samkvæmt því sem ég kemst næst þá eru starfsmenn himinlifandi vegna þessa, því fólk í bata er bæði heiðarlegra og ábyrgara á sinni hegðan.

Að sjálfsögðu eru ekki allir fangar í prógrammi, en það er samt tækifæri fyrir alla að snúa blaðinu sínu við, og ekki má gleyma því, þó heimur dópista sé harður, þá eru þetta engir aumingjar sem hafa ákveðið að taka á sínum málum. Hægt að sækja sér stuðning þar ef maður er að farast úr hræðslu gagnvart sínum veikleikum og brestum. En ef maður er með svona hugarfar eins og virðist viðloðandi við þá sem teknir eru í viðtöl hjá fjölmiðlum, þ.e.a.s. fórnarlambshugarfarið þá er næsta víst að illa fari.

Hvernig væri nú að fjölmiðlar taki sig saman í andlitinu og hætti að vera að birta endalaus viðtöl við fólk sem hangir inn í þessu hugarástandi, sumir kalla það paranoju á háu stigi sem fólk fær ef það er í mikilli neyslu. Aðrir kalla það einfaldlega sjálfsvorkunn.

Eitt er það sem gjarnan gleymist í þessu öllu er að fangar á Litla-Hrauni hafa að því virðist ótakmarkaðan aðgang að læknadópi sem fangelsislæknirinn skrifar út á þá. Mig minnir að einn af Breiðavíkurmönnunum hafi látið loka sig í einangrunarklefa til að sleppa undan neyslufreistingum. Fannst það bráðsnjallt hjá honum og sýndi mikinn viljastyrk. Þá var líka ekki eins öflugt AA starf í gangi í fangelsinu og fólk þurfti meira og minna að vera eitt í þessu, en það er bara ekki þannig núna.

Erfitt að vera edrú á Hrauninu