Að vera eða vera ekki með hettu?

Miklar umræður hafa spunnist um það hvort að fólki sé stætt á því að láta sjá sig á almannafæri með hettur. Það þykir samkvæmt fjölmörgum sem tjáð hafa sig um það, fádæma dónaskapur að mæta með hettu eða klút fyrir vitum sér ef maður mætir í mótmæli. 

Hér er myndasyrpa af hettumönnum Íslands og ég spyr af hverju eru þeir með hettur? Er það kannski af sömu forsendum og sumir mótmælendur kjósa að hylja andlit sitt? Það þýðir lítið fyrir mig að hylja andlit mitt en ég mun mæta í næstu mótmæli með trefil og sundgleraugu - bara svona til öryggis - vil helst ekki fá piparúða aftur í mitt smetti. 

Ég hef kynnst henni Evu í gegnum mitt andóf undanfarið árið og finnst þar fara sómakona með hjartað á réttum stað. Ég mun strika út komment ef þau eru níð á þessa góðu konu eða son hennar sem mér finnst alveg frábærlega gaman að spjalla við. Ég skora á fólk að mæta á námskeið í borgaralegri óhlýðni, lesa um borgaralega óhlýðni, hægt að finna margar góðar greinar um það á netinu.

Það hefði nú verið miklu mun flottara hjá þeim sem fóru í skjóli nætur og brutu rúður af slíku offorsi að þeir hinir sömu kæmu nú fram undir nafni og útskýrðu verknað sinn. Kannski gætu þeir sent frá sér yfirlýsingu eða eigum við kannski að fremja borgaralega handtöku á þeim - hélt að það væri í verkahring lögreglunnar en mér skilst á því sem ég hef lesið að þeir hafi engan áhuga á því. 

Ráðist gegn Nornabúðinni

Er okkur viðbjargandi?

Ég veit ekki hvort að fólk hafi tekið eftir því að í fjórða sæti yfir mann ársins höfðu hlustendur Rásar 2 valið Jón Ásgeir Jóhannsson og tíunda sætið vermdi Jóhannes faðir hans.

Það sem er líka merkilegt er sú orðræða sem spinnst með miklum offorsi varðandi mótmæli. Það er greinilegt að bestu mótmælin eru þau að gera ekki neitt. Ef einhver manneskja ætlaði að reyna skapa vettvang fyrir þessa þjóð svo allir yrðu sáttir þá yrði sennilega að hafa 320.000 tegundir af mótmælum því enginn virðist geta komið sér saman um aðferð eða áherslur. 

Þegar mótmælt er fyrir utan seðlabankann, hrópar fólk: af hverju ekki fyrir utan Baug. Þegar mótmælt er í bönkunum, hrópar fólk: af hverju er ekki mótmælt fyrir utan Ráðherrabústaðinn og svona gengur hringavitleysan áfram dag eftir dag á meðan verið er að fremja hryðjuverk á okkur sjálfum af því fólki sem einhverjum datt í hug að kjósa til að stjórna hérna. 

Ég er alveg á því að fólk sem tjáir sig um hvernig hlutirnir ættu betur að fara, já þið sem alltaf gagnrýnið en gerið ekki neitt, þið ættum að framkvæma það sem ykkur finnst betri leið til að mótmæla. 

Ég held annars að okkur sé ekki viðbjargandi. Ég held að það muni ekkert breytast hérna. Ég held að við séum siðferðislega gjaldþrota en getum ekki horfst í augu við það og munum halda áfram að ana áfram í skammtímalausnum og vinapoti uns yfir líkur. 

Við mótmælum aldrei neinu fyrr en það er orðið of seint. Skömmumst frekar út í fólk sem hylur andlit sitt en ég er alveg viss um að engum finnst neitt athugavert við að Víkingasveitin hylji andlit sín.

Mótmælendur hafa þurft að sitja undir hótunum um líkamsmeiðingar og annað ofbeldi. Ég get alveg skilið að fólk hylji andlit sín. Þetta fólk hefur aldrei sagst vera að mótmæla fyrir einn eða neinn nema sig sjálf. Samt hefst alltaf kórsöngurinn: "Þetta fólk er ekki að mótmæla fyrir mig!" 

Sumir koma fram og fara miklum um það af hverju fólk kæri ekki bara lögguna fyrir að ganga of langt. Ég spyr á móti, hve oft hefur lögreglan fengið á sig dóm um vítaverða hegðun í starfi? Þó til séu myndbönd af henni að missa sig þá er það ekki nóg. 

Ég verð svo að gagnrýna aðeins hann Steingrím J., hvað var hann að gera í þætti sem er styrktur af RIO Tinto - mesta umhverfisósóma í áliðnaðinum í heimi. Fyrirtæki sem hefur yfir sér fjöldamargar kærur og hefur verið kært víða um heim fyrir að fara ekki að lögum. Ég hefði nú bara afþakkað að taka þátt í Kryddsíldinni ef ég hefði verið í hans sporum. 

En satt best að segja þá skiptir þetta allt svo sem engu máli - á þessu ári verður allt gleymt - við fáum bara kosningar eftir þeirra forskrift ef það passar þeirra stefnu - aka samfylkingarinnar. 

Ef við fáum ekki kosningar þá fer fólk bara að fjargviðrast yfir einhverri heimatilbúinni gúrku um dauð bjarndýr eða hvort að hugsanlega mögulega það sé ekki bara gott að hafa svona fólk eins og Jón Ásgeir og Björgúlf Thor til að hjálpa okkur aftur á flot. Kannski ættum við að taka þetta alla leið og fá þá bara til að reka landið eins og fyrirtækin sín. Kannski er það einmitt þannig nú þegar....

Bestu kveðjur frá Stóru-Sikiley þar sem ekkert er kallað sínum réttu nöfnum. 

96 rúður brotnar í skólanum

Meira um Kryddsíldarmótmælin

Það er enn nokkuð mikið um helberar lygar og hagræðingar sannleikans varðandi mótmælin í gær. Ég vil setja gott fordæmi sem fjölmiðlamenn sér í lagi þeir hjá 365 mættu taka sér til fyrirmyndar. Eftir að hafa horft á og hlustað á efni sem tekið var upp á staðnum er augljóst að ég hef ekki séð alla atburðarrásina og vil því leiðrétta það sem ég hafði ekki rétt eftir í fyrri færslu sjónarvotts um Kryddsíldarmótmælin. Þá vil ég líka benda á rangfærslur í fréttaflutningi af þessum atburðum og hvet blaðamannastéttina til að temja sér vandarði vinnubrögð. Finnst eitthvað meiriháttar bogið við það að gera ráð fyrir að um helmingur allra frétta sé hreinlega ekki réttur og oft átt við fréttirnar útfrá hagsmunum þeirra er reka stöðvarnar.

Það sem er kannski alvarlegast er hve tímalínan er skökk í fréttaflutningnum. Það kemur aldrei fram að fólk var piparúðað fyrst og eftir það fór það út í að setja flugelda á kaplana. Nánari útlistun um þetta neðar á blogginu mínu. Ef þú finnur hvöt hjá þér að kommenta, viltu þá vera svo snjall/snjöll að lesa yfir alla færsluna. Ef þú nennir því ekki - ekki ætlast til að ég nenni að svara.

1. Ég var ekki sjónarvottur fyrr en einhver opnaði hliðið inn í portið. Þá voru nokkrir, bæði fólk og fréttamenn búnir að fara yfir hliðið. Ég var því ekki vitni að því þegar fólk fór fyrst inn. Það leið hinsvegar ekki mjög langur tími - ca 2 mínútur samkvæmt upptökum á myndbandi þangað til að fólk streymdi inn um hliðið, ég þar á meðal. Kannski hefur tæknimaður Stöðvar 2 verið kýldur þá - en ég sá ekkert slíkt ofbeldi þegar ég stóð þarna inni. Samkvæmt myndbandsupptöku þá var ég búin að vera þarna inni í um 2. mínútur þegar lögreglan var kominn í hurðargættina og var þá fólk hætt að reyna að komast inn nokkru fyrr. Fólk settist fljótlega niður. Ég harma allt ofbeldi og myndi aldrei mæla slíku bót. Ég hef tekið eftir að margir óttast að það verði meira ofbeldi tengt við mótmæli og ég vona að til slíks muni ekki koma.

2. Ég sá á ljósmyndum að fólk togaði í kaplana sem lágu í gegnum anddyrið eftir að mér var hent út - það hinsvegar réttlætir ekki beitingu piparúða. Ég hef enn ekki séð neinar haldgóðar heimildir sem styðja þær fullyrðingar Sigmundar Arnar að tækjabúnaður hafi verið eyðilagður fyrir skrilljónir eins og hann heldur fram. Enda var búið að breyta fréttinni á þann hátt að talað var um að þeir hefðu orðið af auglýsingatekjum upp á einhverjar upphæðir. Ég á bágt með að trúa því að snúrur og kaplar kosti skrilljónir.

Gaman væri að fá betri útlistun á því hjá  Ara sem talar um að þarna hafi fólk verið með hnífa - sem enginn beitti á neinn en það sást að einhver var að reyna að opna glugga með hníf. Þessum hníf var ekki beitt að fólki. Þarna var verið að gefa í skyn í fréttatímanum að fólk væri að mæta á mótmæli til að drepa annað fólk. Þetta finnst mér ljótar og beinlínis stórhættulegar dylgjur. Einmitt svona fréttaflutningur getur laðað að fólk sem er tilbúið í slíkt. Lögreglan talar um að hún sjái eftir að hafa ekki gengið enn harðar fram. Vá, til hvers? Hverju hefði það skilað og hvað meinaði maðurinn? Ef þeir hefði talað við fólk eins og fólk en ekki fyrirfram gefið að þetta væri óþolandi skríll þá hefðu þeir aldrei þurft að ganga fram af slíkri hörku. Það kemur hvergi fram að fólk sem mótmælti er lemstrað eftir hörku lögreglunnar. 

3. Mér fannst fólk gagna full langt með flugeldana. Ég var sjálf skíthrædd við það þegar var verið að kveikja á þessu inni í portinu og þeim sem stafaði mest hætta af þeim vorum við sem vorum að mótmæla. Mjög hættulegt að vera með slíkt í mótmælum og sem betur fer þá er flugeldasölu lokið og vonandi verður ekki meira notað af slíku á mótmælum. 

4. Áhugavert hve fólk er tilbúið að draga furðulega dramatískar ályktanir af öllu. Ég túlkaði graffið á heimili Björgúlfs Thors sem táknrænt um að þeirra tími væri búinn sem strengjabrúðustjórar og sjálfshygglunarmenn, ekki sem morðhótun. 

5. Ég sá mjög góða skilgreiningu á því hvað það er að vera atvinnumótmælandi í nýrri kvikmynd sem heitir Pólitískt bíó 1 - þar skilgreinir Haukur Már það að vera atvinnumótmælandi það sem að vera fagaðili þegar kemur að mótmælum. Að þekkja skilgreiningu á beinum aðgerðum og starfa í anda þeirra. Ég er í ágætum samskiptum við Geir Jón, vegna allskonar mótmæla sem ég hef staðið fyrir.  En hann er prýðis maður og ég er sannfærð um að ef hann hefði verið á staðnum að atburðarrásin hefði verið öðruvísi. Það var enginn þarna sem talaði við mótmælendur eins og hann gerir. Ég hef aldrei fengið pening fyrir að mótmæla. Ef ég hefði fengið eitthvað fyrir öll þau skipti sem ég hef reynt að vekja athygli á óréttlæti og bágri stöðu annarra á opinberum vettvangi væri ég án efa öllu betur sett fjárhagslega en ég er:) 

5. Fólk hefur misjafnar skoðanir á því hvar og hvenær á að mótmæla. Ég hvet fólk til að gera þá eitthvað í því. Ég endurtek enn og aftur: ég er ekki að mótmæla fyrir ykkur, ég er ekki talsmaður eins né neins nema sjálfrar mín og ég hef aldrei sagst vera að gera eða segja neitt í nafni þjóðarinnar. Það eru helst þeir sem gera ekki neitt sem halda því fram að mótmæli séu ekki í þeirra nafni og skiptir þá litlu hvernig mótmælin eru - það eru aldrei allir sáttir við hvernig þau eru.

6. Ég bið fólk um að hætta að rífast og fara frekar að reyna að finna hvað við getum verið sameinuð um. Ég reyndar stórlega efast um að það sé til eitt eða neitt sem þessi þjóð geti verið sammála um. Til þess hefur verið allt of lengi alið á sundrung og siðspillingu. En ég lofa ykkur því að það verða engar breytingar hérlendis ef við höldum áfram að brjóta hvert annað niður í stað þess að finna sameiginlega fleti sem við getum unnið að til að losa okkur við óværuna í samfélaginu.

7. Ég er að vinna í því á fullu á bak við tjöldin að finna lausnir - ég er ekki bara að mótmæla. Ég vil ekki vera að varpa fram hálfköruðum hugmyndum en ég vona að úr þessu komi tillaga að neyðarstjórn sem og listi yfir erlenda aðila sem hægt væri að biðja um aðstoð. Ég vil líka taka það fram að út um borg og bý er fólk að funda, vinna og koma saman hugmyndum að nýju Íslandi. Það er hellingur að gerast sem snýr að lausnum. Spurningin mín til þeirra sem gagnrýna okkur sem  þó stöndum í ströngu við að sýna að okkur er nóg boðið, hvað eruð þið að gera? Eruð þið kannski sátt við ástandið eins og það er? Ef ekki, takið þá niður vandlætissvipinn og finnið vettvang og fólk sem ykkur hugnast að vinna með að nýju Íslandi. Við þráum að komast út úr þessari spillingu og þessu gjaldþroti siðferðis. Eitt sem hægt er að gera fyrir þá sem vita ekkert hvað þeir geta gert: að bjóða fram krafta sína sem sjálfboðaliðar - það er hefð fyrir slíku á elliheimilum og hjá hjálparsamtökum. Gaman væri ef einhver sem þekkir vel til gæti komið með lista yfir slíkt. 

8. Ég vil þakka öllum þeim sem hafa komamentað á bloggið mitt (líka tröllunum) undanfarinn sólarhring. Þetta er svo mikið að ég mun ekki hafa tök á að svara öllum. Ég vona að þessi færsla bæti það upp. Ég hef fengið að kynnast fullt af huguðu fólki í gegnum bloggið mitt og mótmælin undanfarið og er þakklát fyrir að sjá að það er til fólk sem vill ekki bara í orði heldur líka í verki annað samfélag. Það er til fólk með þroskaða samfélagsvitund hérlendis og það gefur mér ákveðna von. 

Ég setti þetta myndband saman með því efni sem ég tók upp á kryddsíldarmótmælum og hef í tvígang sent það á youtube en það er ekki að birtast þar, þrátt fyrir að meira en sólarhringur er liðinn. Veit ekki af hverju. Mun reyna aftur í dag. Lögin eru eftir mömmu: Bergþóru Árnadóttur. 

 

 

 

 

Atburðarrásin á atburðunum við Hótel Borg í dag

Ég er ein af þeim sem Ingibjörg lítur ekki á sem þjóðina. Því er ég væntanlega óþjóðleg. Ég fer aldrei í mótmæli til að mótmæla fyrir aðra. Ég fer eingöngu vegna þess að siðferðiskennd minni er misboðið. Í dag mætti ég vegna þess að ég er búin að fá svo mikið upp í kok á spillingunni sem ráðamenn leggja blessun sína á með aðgerðaleysi sínu. Enginn hefur axlað ábyrgð og ég held svei mér þá að fólkið í dag hafi gert þjóðinni stórkostlegan greiða með því að hlífa henni við bráðaþunglyndi sem Geir veldur henni með því að opna sinn óheiðarleikamunn, svo lygaloðinn að það getur ekki verið heilbrigt.

Mér finnst leitt að lögreglumaður kinnbrotnaði - ég hef aldrei verið samþykkt ofbeldi. En við skulum hafa það hugfast að það var lögreglan sem hleypti þessu upp eins og henni er einni lagið. 

1. Fyrst voru fyrir í anddyrinu starfsfólk Hótel Borgar - ásamt einhverju af starfsfólki stöðvar 2 - þetta fólk leit svo á að það ætti að verja hótelið (skil það svo sem alveg) og gekk fram af mikilli ákefð og var frekar ofbeldisfullt. Mótmælendur sem ég sá beittu þau ekki ofbeldi en þröngvaði sér inn.

2. Lögregla kom á staðinn og lokaði inn á Hótelið en mótmælendur voru þarna inni í anddyri og það var hrópuð slagorð í ca. 10 mínútur. Ég var aftast og hafði góða yfirsýn og sá ekki nokkurn mann skemma eitt eða neitt eða sýna ofbeldisfulla hegðun. Fólk sat á gólfinu mest allan tímann. 

3. Markmiðið með að vera þarna - var að þetta var eini staðurinn á svæðinu þar sem var einhver möguleiki að það myndi heyrast í okkur. Fólk hefur væntanlega haft mismunandi forsendur fyrir því að vera þarna. Flestir voru þó sammála um slagorð eins og vanhæf ríkisstjórn og þannig held ég að stórum hluta þjóðarinnar líði: að stjórnin sé vanhæf. Markmið mitt var að láta ráðamenn vita að ég er ekki sátt á aðgerðaleysi þeirra, í aðdraganda hrunsins sem og gagnvart allri þeirri spillingu sem hefur komið upp á yfirborðið.

4. Eftir 10 mínútur var kominn mikill fjöldi að lögreglu fyrir utan og ruddust þeir út og hentu fólkinu út sem var næst útihurðinni með miklu og tilefnislausu ofbeldi. Þeir hentu meðal annars mér út - ég fann reiði við það enda hefði verið alveg nóg að biðja mig um að færa mig. Ég settist niður fyrir framan hurðina og lögreglan tók sér stöðu í hurðinni. Ég spurði einn lögreglumann hvort að það væri ólöglegt að sitja þarna, því einhver önnur lögga hafði hrópað að við ættum að fara því þetta væru ólögleg mótmæli. Gaman væri að vita hvað ólögleg mótmæli séu. Á þessum punkti var fólkið inni að syngja og við kölluðum slagorð. Ég hafði áhyggjur af fólkinu þarna inni því það var innikróað en hugsaði, "þeir hljóta að hafa lært eitthvað af aðgerðunum við lögreglustöðina." 

5. Lögreglan biður okkur sem sitjum og stöndum fyrir utan hurðina að færa okkur. Ég vissi þá að þeir ætluðu að rýma inni í anddyri. Færði mig til að hleypa fólkinu út. Það sem tekur við næst er algerlega óafsakanlegt. Fólkið inni í anddyri var innilokað - því var sagt að fara en komst ekkert því lögreglan stóð í vegi fyrir þeim þegar þeir sem voru inni í húsinu hófu að úðaði á þau - sum flæktust í snúrum sem voru á gólfinu og duttu í gólfið en löggan virðist alltaf missa sig í einhverskonar paník og ótta í svona aðstæðum. Það var reyndar greinilegt á myndbandi sem ég tók upp að merkjasendingar á milli þeirra sýndu að þeir ætluðu að ráðast á mótmælendur á óvæntan hátt. 

6. Loks kemst fólkið út og það vorum við mótmælendur enn og aftur sem létum vita af gasinu en ég heyrði bara lögguna öskra út út út. Fólk reiddist, ég reiddist yfir þessu og ég er enn reið. Ég myndi ekki fara út í að berja einhvern enda er það alveg ljóst að þeir aðgerðasinnar og atvinnumótmælendur sem ég þekki hafa aldrei mælt með ofbeldi og standa ekki fyrir slíku. 

7. Ég var þarna um einhverja hríð og sá hvernig ég var allt í einu stödd í einhverju öðru landi en ég hélt að ég byggi við. Óeirðalöggur og þvílíkur fjöldi lögreglu hef ég aldrei séð. Þeir voru í raun og veru fleiri en mótmælendur. Þeir voru að passa upp á að við myndum ekki hrópa slagorð að ráðamönnum enda erum við óþjóðlegur skríll sem þau geta ekki hugsað sér að horfast í augu við. Þessi skríll var á öllum aldri, frá öllum þjóðfélagsstigum enda hafa þau landráð sem við stöndum frammi fyrir komið við kaunin á öllum í samfélaginu. 

8. Það er hryggilegt að sjá að fólk eins og Sigmundur Ernis lýgur án þess að blikna, en það sannar það bara enn og aftur að hann hefur gert það um langa hríð. Ég bið fólk um að setja hlutina í samhengi. Það var ekki ráðist á neina upptökumenn áður en piparúðanum var beitt. Það voru engar snúrur eyðilagðar áður en piparúðanum var beitt. Ég sá ekki neina ráðast á upptökumenn frá stöð 2 en kannski hefur það gerst í dimmu húsasundi, gaman væri að sjá upptökur eða myndir af því. Ég sá að eftir að búið var að úða á fólkið í tvígang að einhver sprengdi flugeld á snúrum sem lágu í tæknibíl sagafilm en ekkert var eyðilagt áður en lögreglan réðst á fólkið algerlega að tilefnislausu.

9. Þetta voru friðsamleg mótmæli áður en lögreglan beitti fólkið ofbeldi. Höldum því til haga. Það sem truflaði mig var að horfa á andlit lögreglumanna og sjá hve þeir gátu ekki leynt eða reyndu ekki einu sinni að leyna óbeitina á mótmælendum. Við skulum líka halda því til haga að fólk mætir á svona mótmæli á eigin forsendum og hver og einn er aðeins ábyrgur fyrir sínum eigin gjörðum. Ég vona að þeir sem köstuðu múrstein á lögregluna gefi sig fram. Ég vona líka að þeir sem beittu úðanum á fólk að tilefnislausu munu verða áminntir um afglöpp í starfi. 

Gas Gas Gas á gamlársdag

WSJ myndband um fall Íslands

Ríkið hluthafi í verslunarkeðjum?

Aumingja vesalings blóðsugan

Mér ofbýður Jón Ásgeir, að þú notir ekki tækifærið og axlar ábyrgð. Þú ættir frekar EN að láta eins og  saklaust fórnarlamb að biðja okkur afsökunar á þeirri stöðu sem þú ásamt öðrum hefur komið þjóðinni í. Þú tókst svo sannarlega þátt í að koma okkur á hausinn og gera okkur að alþjóða athlægi.

Auðvitað tóku flestir þátt, en eingöngu vegna þess að fjölmiðlarnir þínir sáu um að koma aldrei fram með sannleikann. Allt var í himnalagi og spilað var á lægstu hvatir mannskepnunnar. Þú tókst þátt í því. Þínar verslanir ólu t.d. á ótta almennings um að hér yrði vöruskortur og þínir menn hvöttu fólk til að hamstra, svo þú fengir meiri pening til að eyða í spillingarhýt þína. Jón Ásgeir þú ættir að skammast þín. Ég vorkenni ekki blóðsugum. Þér og þínum hefur tekist að mergsjúga þetta samfélag og svo spilar þú þig sem fórnarlamb. Þú ert siðblindur það er harla augljóst. Ef þú ert svona góður ættir þú að taka undir þinn verndarvæng þær fjölmörgu fjölskyldur sem nú standa frammi fyrir því að eiga ekki í sig og á vegna þeirrar kreppu sem þú tókst þátt í að skapa. 

Þú minnir mig um margt á spilafíkil sem er kominn út í horn og getur ekki horfst í augu við að hann hefur sett fjölskyldu og vini á hausinn. Spilafíkillinn hugsar um það eitt í þeirri stöðu að hann hafi verið óheppinn en ef hann kæmist nú í eitt spil enn, þá er öruggt að hann vinni stóra vinningin. Munurinn á þér og hefðbundnum spilafíkli er hinsvegar sá að þjóðin treysti þér fyrir sínum fjöreggjum en þú falbauðst þau fyrir meiri gróða handa þér sem var víst samkvæmt þér ekki raunverulegur. 

Aumingja vesalings litla blóðsugan. Hvenær ætlar þú að vakna upp við þá staðreynd að við höfum séð hvað þú ert veikur og viljum ekkert frekar en að þú farir í meðferð og ástundir vægðarlaust heiðarleika prógram. Komir svo vonandi andlega heill út úr þessu og skilir því sem þú hafðir af þjóðinni með auðmýkt. 

Jón Ásgeir tekur dóma nærri sér

Bónus EKKI lagt í einelti

Bónus er ekki lagt í einelti. Þeir sem eiga fyrirtækið, hafa verið með siðlausa viðskiptahætti um langt árabil og lagt margan kaupmanninn í einelti með því að beita þá afarkostum og reynt að setja marga þeirra í þrot.

Fólk ætti að hafa það hugfast að Bónus er í þeirri stöðu að eiga líka heildsölurnar sem nú kallast birgjar. Ekki halda að við höfum ekki borgað fyrir peningagjafir Bónus með aukakrónum á helstu nauðsynjar. Bónus er ekki og hefur aldrei verið góðgerðastofnun. Engin stórfyrirtæki eru þannig uppbyggð. Peningastyrkir til vinsælla stofnana er yfirleitt vandlega úthugsað af markaðsdeild þeirra um hvernig þeir geti keypt sér góðvild í samfélaginu sem þeir eru á sama tíma tilberar á.

En hér er Íslenska spilaborgin: ótrúleg ormagryfja

 

	„Dapurleg jólagjöf“
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Hvað er borgaraleg óhlýðni?

Fékk þessa greinagóðu lýsingu á borgaralegri óhlýðni í pósthólfið mitt og langaði að deila þessu með ykkur. Það er algengt að fólk skilji ekki alveg út á hvað borgaraleg óhlýðni gangi. Ég var svo heppin að hafa haft tækifæri til að fara á námskeið fyrir nokkrum árum í borgaralegri óhlýðni. Sömu grunnreglurnar liggja alltaf að baki og fannst mér rétt að birta þessar leiðbeiningar hér, svo fólk gæti hætt að tengja saman ofbeldi við slíkar aðgerðir. Auðvitað vona ég að það verði miklu meira um slíka óhlýðni hérlendis - þó svo árangur náist ekki alltaf strax - þá sannar sagan að þessar aðferðir virka.

"Að brjóta lög viljandi í þeim tilgangi að draga athygli að eða réttlæta sýnilegt óréttlæti í lögum eða pólitískum framgangi ríkisins.

Opinber ólögleg hegðun sem er hönnuð til þess að höfða til réttlætiskenndar meirihlutans til þess að breyta lögum án þess að vanvirða reglu við lög þ.e. óofbeldisfullar aðgerðir svo og vilji til að sæta lagalegri refsingu eru oft meðhöndlaðar sem skilgreining á borgaralegri óhlýðni.

Hvenær er lögbrot borgaraleg óhlýðni?

* Hún er ávallt laus við beint ofbeldi og fer fram opinberlega en ekki í skjóli nætur.
* Hún snýst um að brjóta lög til að bæta lög.
* Hún hefur það að markmiði að bæta samfélagið.
* Hún krefst undirgefni við lögin, þ.e. að sæta refsingu án andmæla fyrir brot sitt.

Hvenær réttmæt?

* Ef athöfnin er án ofbeldis.
* Mótmælendurnir sætta sig við refsingu.
* Góðar líkur (reasonable prospect) á að athöfnin verði til að leiðrétta óréttlætið.
* Mótmælendur hafa fyrst reynt að fara löglegar leiðir...
* Óréttlætið er meiriháttar.
* Mótmælendur viðurkenna að aðrir samfélagsþegnar kunna að vera í sömu stöðu og þeir."

Röng forgangsröðun

Áskorun til forseta Íslands

Hér er áskorun til forseta Íslands um að samþykkja ekki fjárlagafrumvarp ríkisstjórnainnar.

Ef þú ert sammála þá vinsamlegst klipptu afrit af áskoruninni og límdu í tölvupóst til

[e-mail],

[e-mail]

Vinsamlega senda "Cc" á netfangið

[e-mail] - svo við getum fengið einhverja hugmynd um hversu margir taka þátt.

ÁSKORUN

TIL

FORSETA ÍSLANDS

Við landsmenn förum þess einarðlega á leit við yður, hæstvirtan forseta Íslands Ólaf Ragnar Grímsson, að þér í krafti embættisins hafnið samþykki á fjárlögum þeim sem núverandi ríkisstjórn hefur lagt fram.

Fjárlagafrumvarpið mun velta gríðarlegum skuldaklafa yfir á almenning í landinu til margra ára, skuldum sem til var stofnað af óheilindum af hálfu athafnamanna sem störfuðu í skjóli stjórnmálaflokka, stjórnsýslu og stofnanaumhverfis sem hafa algerlega brugðist hlutverki sínu.

Frumvarpið er mesta aðför sem nokkru sinni hefur verið gerð að sjúkrahúsum, heilbrigðisstofnunum, öldrunarheimilium, framhaldsskólum, háskólum og flestum öðrum þeim stofnunum sem almennt gera Ísland að vestrænni menningarþjóð. Það eykur misskiptingu í samfélaginu, leggur auknar álögur á þá sem minnst mega sín og neyðir fleiri en ella til að draga fram lífið á bótum sem ekki duga til framfærslu.

Frumvarpið festir í sessi þá ætlun ríkstjórnarinnar að láta almenning í landinu borga brúsann fyrir fjármálaóreiðu, ábyrgðarleysi og óheilindi fjárglæframanna og vina þeirra í núverandi og fyrrverandi ríkisstjórn í stað þess að sækja þá til saka sem raunverulega ábyrgð bera.

Frumvarpið mun einnig staðfesta hagstjórn Alþjóðagjaldeyrissjóðsins yfir Íslandi næstu árin og binda börn okkar og jafnvel barnabörn á skuldaklafa um langt árabil. Frumvarpið er samið að tilmælum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og undir þrýstingi og jafvel kúgun frá ESB og er því aðför að fullveldi Íslands.

Núverandi ríksstjórn ber að stórum hluta ábyrgð á hvernig komið er og er rúin trausti. Þar sem hún var kjörin við allt aðrar aðstæður og til allt annara verka er hún í sjálfu sér umboðslaus til að takast á við verkefnið. Þar sem núverandi Alþingi hefur að því er virðist nánast lagt sjálft sig niður, þá er það óskoruð krafa okkar að þér synjið frumvarpinu samþykkis og að það muni í framhaldinu finna viðeigandi sess á öskuhaug sögunnar.

Ef einhvern tíma í sögu lýðveldisins hefur tilefni verið til slíkrar aðgerðar er það nú. Við landsmenn eigum skýlausan lýðræðislegan og siðferðislegan rétt til þess að fá að segja hug okkar um þetta frumvarp og þar með framtíð þjóðarinnar, í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Landsmenn gegn ríkisstjórninni

Forseti hafni fjárlagafrumvarpi

Við erum að bregðast ykkur – núna

Bloggbindindi mitt því rofið. Þetta er grein af NEI - serverinn er kominn í lag, en datt út í morgunn - sennilega vegna álags:)
"Við erum að bregðast ykkur – núna

Yfirlýsing frá Jóni Bjarka Magnússyni

Ég finn mig knúinn, samvisku minnar vegna, að segja frá því að frétt sem ég skrifaði fyrir DV þann 6. nóvember síðastliðinn um Sigurjón Þ. Árnason fyrrverandi bankastjóra Landsbankans var stöðvuð. Þetta geri ég vegna þess að það er skylda mín gagnvart lesendum og fólkinu í landinu að upplýsa um slík mál. Ég hef reynt að sannfæra sjálfan mig í meira en mánuð um hið gagnstæða. Að best væri að gleyma þessu og þegja. Ég hef hinsvegar ekki gleymt þessu atviki, og ég get ekki þagað yfir því lengur. Ég tel það ekki vera ásættanlegt að einhverjir ónefndir aðilar úti í bæ geti stöðvað eðlilegan fréttaflutning. Ég get ekki gerst sekur um að vera þátttakandi í leynimakki og blekkingu í krafti auðvalds á þessum síðustu og verstu tímum. 

Þann 6. nóvember skrifaði ég grein um Sigurjón Þ. Árnason fyrrverandi bankastjóra Landsbankans sem hafði komið sér fyrir á skrifstofu í húsnæði Landsbankans við Pósthússtræti 7. Reynir Traustason ritstjóri DV hafði beðið mig um að vinna þetta verkefni. 

Eftir tvær heimsóknir og fleiri tilraunir til þess að ná tali af Sigurjóni í gegnum síma náði ég loksins að spyrja hann nokkurra spurninga. Í kjölfarið skrifaði ég grein þar sem meðal annars kom fram að Sigurjón væri að koma á fót ráðgjafarfyrirtæki í húsnæði Landsbankans. Einnig að hann vonaðist eftir verkefnum frá Landsbankanum. 

Ég skilaði fréttinni til fréttastjóra eins og vanalegt er og bjóst ekki við öðru en að hún myndi birtast í blaðinu daginn eftir. Þegar ég mætti daginn eftir kallaði Reynir Traustason mig inn á skrifstofu og tjáði mér að „stórir aðilar úti í bæ“ hefðu stöðvað hana. Hann sagðist ekki vera sáttur við þá ákvörðun að bakka með fréttina en ákvað samt að gera það. Ég varð hugsi yfir þessum fregnum en taldi mér trú um að eflaust væri best að láta þetta liggja á milli hluta. 

Nokkru áður eða þann 10. október síðastliðinn birtist leiðari í DV undir yfirskriftinni „Við brugðumst ykkur.“ Þar sagði Jón Trausti Reynisson annar tveggja ritstjóra blaðsins fjölmiðla hafa brugðist þjóðinni. Ég sé ástæðu til þess að rifja leiðarann aðeins upp. 

Hann hefst svona: „Hrun íslenska efnahagslífsins stafar ekki af hagfræðilegum ytri aðstæðum, heldur af lýðræðislegum ástæðum. Þjóðfélagið hefði aldrei farið á fullri ferð fram af brúninni ef það hefði ekki verið gegnsýrt af blekkingu í áraraðir. Blekkingin kom frá stjórnmálamönnum, viðskiptamönnum og líka þeim sem áttu að verja þjóðfélagið gegn blekkingunni, fjölmiðlamönnum.“

Ég lít svo á að með því að stöðva þessa frétt hafi DV ekki varið þjóðfélagið gegn blekkingunni, heldur viðhaldið henni. Fyrirsögnin mætti því vera: Við erum að bregðast ykkur núna. 

Frjáls fjölmiðlun er eitthvað sem þjóðin þarfnast nú. Á tímum sem þessum, við áfall á borð við það sem íslenska þjóðin er að ganga í gegnum, á að vera algerlega skilyrðislaus krafa að fjölmiðlar séu frjálsir og geti sagt hvaða þær fréttir sem þeim sýnist og hvernig sem þeim sýnist. Séu óbundnir af hagsmunum fárra, peningum, styrktaraðilum, stjórnmálaöflum eða lánadrottnum. Og ef þetta bregst tel ég að fólki beri skylda til þess að láta vita.

Ég geri mér ekki grein fyrir því hver eða hverjir það voru sem sannfærðu ritstjóra DV um að birta greinina ekki. En Reynir sagði mér á fundi sem við áttum saman, að þessir aðilar væru valdamiklir og að þetta hefði hreint og beint snúist um líf eða dauða blaðsins. Af orðum hans að dæma er ljóst að haft var í hótunum við hann. Hann þyrfti að hlýða. Ég vil ekki gera lítið úr þeirri klemmu sem ritstjóri minn var settur í: að birta ekki frétt, eða stofna ella lífi sjálfs blaðsins í hættu. Það er erfitt að vera í slíkri stöðu. 

En ég er ósammála ákvörðun hans. Ég tel að best sé fyrir hann, DV, þjóðfélagið allt, að fram komi hver sú atburðarás hafi verið sem hann vísaði til í samræðum við mig, þegar hann útskýrði að fréttin yrði ekki birt. – Að þetta sé jafnvel eina tæka vörnin við slíkar aðstæður. Og að stóra fréttin hljóti að vera þessi: Ónefndir aðilar réðust gegn því sem á að vera einn af hyrningarsteinum lýðræðis á Íslandi. Krafa mín og okkar allra hlýtur því að vera ófrávíkjanleg – að eftirfarandi verði svarað: 

Hvers eðlis er hótunin sem ritstjóri DV var beittur, og hver eða hverjir hótuðu?

—

Frá því að þetta átti sér stað hef ég velt því fyrir mér hversu algengt slíkt sé í íslenskum fjölmiðlum. Að ákveðnar greinar sem hafi verið unnar séu teknar úr umferð vegna þess að þær skaði á einhvern hátt hagsmuni valdamikilla aðila. Sögur ganga um slíkt, en fáar ef nokkrar rata fyrir sjónir almennings. Ef enginn stígur fram og segir opinskátt frá slíkum dæmum í „frjálsum fjölmiðlum“ er líklegt að stór hluti fólks standi í þeirri trú að ekki sé stunduð ritskoðun í íslenskum fjölmiðlum, að allt sé í himnalagi.

Það skiptir í raun minnstu máli hvað fram kemur í þessari frétt. Líklega er ekkert í henni sérstaklega afdrifaríkt, en þó er ljóst að á þessum tíma var eftirspurnin eftir fréttum um athafnir Sigurjóns Árnasonar geysilega mikil, meðal annars vegna vangaveltna Egils Helgasonar um Sigurjón, og hvað fram færi á skrifstofunum við Pósthússstræti. Og hversu mörgum “stórfréttum” er þá kippt úr umferð við að einhverjir menn úti í bæ meti það sem svo að birting kæmi sér illa fyrir þá?

Á Eyjunni var fjallað um skrifstofu Sigurjóns þann fjórða og sjötta nóvember Á vefsíðunni T24 var meðal annars fullyrt að Sigurjón væri að vinna ötullega að því að „greiða úr“ skuldaflækjum fyrirtækja sem tengjast Baugi við Landsbankann. 

Þar sagði meðal annars þetta:

„Á götuhorninu er því haldið fram að hugmyndafræðingurinn að baki kaupum Rauðsólar á fjölmiðlahluta 365 hf. sé Sigurjón Þ. Árnason, fyrrum bankastjóri Landsbankans. Fullyrt er að hann vinni nú ötullega að því að „greiða úr“ skuldaflækjum fyrirtækja sem tengjast Baugi við Landsbankann. Sigurjón er sagður vinna náið með Jóni Ásgeiri og tengdum aðilum en Sigurjón og Ari Edwald, forstjóri 365, eru gamlir samherjar  í háskólapólitík og Sambandi ungra sjálfstæðismanna. Þeir sem standa á götuhorninu og velta fyrir sér hvernig kaupin gerast á eyrinni eftir að ríkið yfirtók bankana velta því fyrir sér hvort og þá með hvaða hætti fyrrum yfirmenn banka, sem nú eru í þrotum, koma að málum varðandi uppgjör skulda einstakra viðskiptavina.“

Andrés Jónsson fjallaði um störf Sigurjóns á bloggi sínu þann 5. nóvember: „Meðal viðskiptavina Sigurjóns (auk Baugs og Rauðsólar) eru Samson, stór breskur banki og stór þýskur banki. Einnig einhverjir fleiri erlendir og innlendir aðilar. Þeir treysti engum betur en Sigurjóni til að gæta hagsmuna sinna í tengslum við Landsbankann, enda hafi hann verið sá sem setti öll þessi viðskipti saman á sínum tíma.“

Ég sem blaðamaður var stöðvaður, grein mín ekki birt og ég svo beðinn um að tala ekki um það. Með hliðsjón af því sem hefur meðal annars komið fram í forystugreinum DV um að allt yrði að vera uppi á borðinu fannst mér þetta skjóta skökku við. Blekkingin sem svo mjög hefur verið gagnrýnd var allt í einu farin að ná inn á ritstjórn DV. 

Í leiðara DV þann 10 október segir einnig: „DV mun í framhaldinu sýna aukna harðfylgni í samskiptum við stjórnmálamenn og viðskiptamenn. Þeir verða ekki látnir komast upp með að ljúga að þjóðinni athugasemdalaust. Því þeir sem ljúga að fjölmiðlum ljúga líka að almenningi. Blekkinguna verður að uppræta, því hún er meinið sem varð þjóðinni að falli.“

Ég tek undir þetta og svara hérmeð kalli blaðsins. Ég hvet fleiri blaðamenn, sem hafa látið stöðva fréttirnar sínar, til að stíga fram, og að lokum vil ég ítreka kröfuna um að eftirfarandi spurningum verði svarað: 

Hvers eðlis er hótunin sem ritstjóri DV var beittur, og hver eða hverjir hótuðu?

—

Greinin sem var stöðvuð

Sigurjón Þ. Árnason fyrrverandi bankastjóri Landsbankans kom sér fyrir á þriðju hæð í skrifstofuhúsnæði Landsbankans á Pósthússtræti fyrir nokkrum dögum. Þetta staðfestir hann við DV. Hann segist ekki vera að vinna fyrir bankann, heldur sjálfan sig. 
Aðspurður um það hvaða starfsemi fari fram á skrifstofunni segist hann vera að koma á fót litlu ráðgjafafyrirtæki. „Sko. Það sem ég er að reyna að sjá er hvort maður eigi möguleika á því að vinna ráðgjöf fyrir hina og þessa. Maður er að reyna að búa sér til vinnu,“ segir Sigurjón og bætir því við að hann vilji helst halda því fyrir sjálfan sig hvað hann ætli sér að gera með fyrirtækið. 

Leigir af Landsbanka

Sigurjón leigir skrifstofuna af Landsbankanum. Hann segir þó að Landsbankinn hafi leigt húsnæðið af fyrirtæki sem eigi fasteignir út um alla borg. Hann segir skrifstofuhúsnæðið vera tómt og að verið sé að yfirgefa skrifstofur Landsbankans í húsnæðinu. „Þetta er allt meira og minna tómt núna,“ segir hann. 
Blaðamaður DV heimsótti húsnæðið í gær. Á fjórðu hæðinni, fyrir ofan nýja skrifstofu fyrrverandi bankastjórans, voru skrifstofur Landsbankans en þar var ennþá starfsemi í gangi. Þegar Sigurjón var spurður út í þetta sagði hann; „þá er bara ekki búið að færa það. Annars veit ég það ekki nákvæmlega. Ég held að það eigi að leigja þetta út fyrir einhverja nýsköpunarstarfsemi,“ segir hann.

Vonast eftir verkefnum

Sigurjón segir að hinar og þessar deildir Landsbankans hafi verið í húsinu. Hann vill þó ekki fara nánar út í það. Á skilti sem er á veggnum fyrir utan dyr húsnæðisins kemur fram að á þriðju hæðinni, þar sem skrifstofa Sigurjóns er, sé lögfræðisvið bankans staðsett. Þegar hann er spurður hvort að hann sé byrjaður að gefa Landsbankanum ráðgjöf svarar hann; „já ég ætla að vona að ég geti fengið einhver verkefni þar eins og annars staðar. Að sjálfsögðu.“ 
Hann tekur fram að það geti vel farið svo að að hann komi að einhverjum verkefnum til aðstoðar bankanum. Aðspurður um það hvort að hann hafi átt bréf í bankanum segir hann svo ekki hafa verið. Sigurjón segist undanfarið hafa skráð niður það sem gerðist í aðdraganda hrunsins til þess að það lægi fyrir og til að tryggja að menn hafi réttar upplýsingar. „Ég er auðvitað alltaf boðinn og búinn til að hjálpa Landsbankanum. Ég er alltaf tilbúinn til þess að gera það,“ segir hann að lokum.

Jón Bjarki Magnússon,
fyrrverandi blaðamaður á DV"

Frétt DV stöðvuð