Frábær stuttmynd um hrunið

The Crisis of Credit Visualized

 

Ráðamenn: hlustið á Evu!

Mikið er ég þakklát fyrir að Eva Joly er hluti af endurreisninni - nú er mikilvægt að SJS og Jóhanna hlusti á Evu og bregðist við þessari réttmætu gagnrýni á AGS og ESB og taki undir þessi orð hennar. Ég var beðin um að taka þátt í skoðanakönnun fyrir AGS þar sem þeir fengu markaðsfyrirtæki í USAnu til að meta álit ráðamanna og embættismanna á frammistöðu þeirra. Ég sagði m.a. að mér þætti furðulegt að sjóðurinn hefði ekki meiri metnað en svo að eftir að hafa verið orðin nánast óþarfur hafi sjóðurinn aftur fengið hlutverk í núverandi kreppu, en í stað þess að læra af hörmulegum mistökum sem hann hefur staðið fyrir í t.d. Asíu og Latnesku Ameríku sem og í Jamaíka þá heldur hann áfram að gera sömu mistökin. AGS prógrammið er búið að rústa Lettlandi og nú á að nota sjóðinn til að kúga okkur til að skrifa upp á skuldabréf sem við munum ekki geta verið borgunarmenn fyrir og mun hneppa þjóðina í ánauð fátæktar um langa hríð.

Ég hef aldrei verið mikill aðdáandi AGS prógrammsins enda er það byggt á hinum sömu gildum og urðu til þess að allt hrundi hér sem og víðsvegar um hinn vestræna heim.

Mér finnst mjög mikilvægt að við fáum hingað fólk úr hollensku og bresku samninganefndunum og fáum á hreint hvernig þau túlka vafaatriðin. Ég hef í tvígang beðið um að fá þau fyrir utanríkisnefnd en því hefur verið synjað í bæði skiptin. Við Þór hittum konu úr Hollensku samninganefndinni áður en við fengum að sjá samninginn, að hennar frumkvæði, þannig að ég á ekki von á að það myndi sækjast illa að fá fólkið til okkar til að fá einhver af þessum vafaatriðum á hreint. Það er endalaust hægt að finna sérfræðinga sem eru sammála eða ósammála ríkisstjórninni, best væri bara að skera úr þessu án milliliði. Við spurðum þessa ágætu konu að því hvort að hún gæti hugsað sér að samþykkja jafn afdrifaríkan samning fyrir hönd Hollendinga ef hún sæti á þeirra alþingi án þess að hafa séð öll gögn og hún sagði einfaldlega nei. 

Mér finnst að SJS ætti í stað þess að berja þingmenn sína til hlýðni varðandi ICESAVE að fara til Hollands og Bretlands ásamt Jóhönnu og þau ættu að hitta kollega sína og útskýra málið. Þau hljóta að vita innst inni að við getum ekki borgað þetta og mér finnst við hreinlega ekki getað tekið þá áhættu að vonast til þess að við getum hugsanlega mögulega gert það eftir 7 ár. Það eru áhættuþættir í þessum skuldabréfi sem ekki er vert að láta á reyna. 

Kannski er kominn tími á að viðurkenna að við erum gjaldþrota, Bandaríkjamenn urðu gjaldþrota 1930 og eitthvað, upp úr þeirra hruni, þeir eru skuldugasta þjóð í heimi en komast upp með það vegna stærðar og valds. Hvernig væri að stjórnvöld skoðuðu á yfirvegaðan hátt hvað það þýðir að viðurkenna umfang vandans áður en við tökum á okkur enn fleiri byrðar. 

Hlustið á Evu, hún hefur lög að mæla. Hún hefur þá nauðsynlegu yfirsýn sem stjórnvöld virðast ekki hafa. 

P.S. Ég er ekki að segja að við eigum EKKI að borga. En samninginn verður að fella, því það má ekki breyta honum eða koma með fyrirvara. Verum heiðarleg og losum þingið úr gíslingunni svo við getum farið að huga að leiðum til að koma með lausnir fyrir fólkið í landinu en ekki bara útrásarvíkinga í vandræðum. 

Stöndum ekki undir skuldabyrði

Mild núna - skæð síðar?

Samkvæmt því sem hefur komið fram varðandi þessa flensu er ótti um að hún verði sífellt hættulegri eftir því sem hún fer fleiri smithringi í kringum hnöttinn. Hún leggst á fólk sem hefur ekki fengið hana áður eða afbrigði af henni. Fjölmiðlar greina svo frá að eldra fólk sé ekki í eins mikilli hættu, því það hefur myndað sér náttúrlegt mótefni. Sennilega fengið afbrigði af henni þegar hún hét flóðhestaflensan eða eitthvað álíka framandi.  Kannski ættu sem flestir að gera sér far um að fá flensuna á meðan milda afbrigðið ef henni er í gangi til að mynda með náttúrulega mótstöðu og vera síður í hættu að fá hættulegri stökkbreytingu af flensunni síðar.

Óska eftir mótrökum og meðrökum hjá einhverjum sem er sérfróður um flensur. 

p.s. Ég er ekki að segja fólki að gera það bara að velta þessu upp eftir að hafa heyrt í dag í fréttum hve vond áhrif bóluefnið hefði á börn sem voru bólusett á Bretlandseyjum út af þessari flensu. Enn hafa mjög fáir látist út af henni miðað við aðrar flensur.

P.s. Ég afbirti þessa færslu í smá stund því ég var ekki alveg búin að fínpússa hana og þurfti að bregða mér út í krónu og þvo bílinn minn og viti menn einhverjir glöggir fjölmiðlamenn höfðu tekið eftir því að hún var ekki lengur birt... það er sérstaklega furðulegt að upplifa það að hvert einasta orð sem maður skrifar sé fylgt svona grannt eftir... svolítið mikil viðbrigði fyrir einhvern eins og mig sem gat skrifað og skrifað svo árum skipti og nánast enginn pældi í því sem frá mér kom... maður þarf víst að venja sig þetta nú um stundir.

 

Svínaflensutilvik orðin 51

Afsakið þinghlé í boði framkvæmdavaldsins

Ég fékk símtal í gær þar sem mér var tilkynnt að það yrðu ekki þingfundir í næstu viku vegna áframhaldandi nefndarvinnu út af Icesave. Persónulega þá finnst mér að við ættum að halda þingfundi í næstu viku til að klára þau mál sem útaf standa og þurfa ennþá að fara í umræðu á þinginu. Finnst ég ekki geta farið úr borginni ef ske kynni að boðað yrði óvænt til fundar með stuttum fyrirvara eins og oftast er gert. Ég er eiginlega orðin hálf náttúrlaus enda ekkert komist út í náttúruna síðan fyrir hrun☺ En það kemur sumar eftir þetta sumar, finnst mikilvægt að hafa hugann við það ástand sem við erum hér að glíma við. Ég heyrði mjög góða líkingu á ástandinu og viðbrögðunum við því í vikunni sem er að líða. Við gerðum kraftaverk við að bjarga fólkinu lifandi út úr logandi húsinu en 10 mánuðum síðar erum við enn að reyna að fatta hvernig á að koma slöngunni á brunahanann. Það logar enn glatt í hrunabálinu og svo virðist sem ný risavandamál séu sífellt að skjóta upp kollinum og taki fókusinn af björgunarstarfinu svokallaða. (fjölskyldur og fyrirtækin sem eru að fara á kaf í skuldaklafa) Mikið vildi ég óska þess að það væri hægt að gera hlé á pólitísku argaþrasi og einbeita sér að því sem við getum öll verið sammála um. Það hlýtur að vera eitthvað!

Vægðarlaus heiðarleiki er okkur hollur
Ég er í starfshópi utanríkismálanefndar um Evrópumál og var boðuð á fund með Pierre Lellouche Evrópumálaráðherra Frakka með stuttum fyrirvara ásamt dágóðu föruneyti hans og annarra meðlima starfshópsins. Hópurinn samanstendur af einum úr hverjum flokki sem á sæti í utanríkismálanefnd. Fundurinn var haldinn í herbergi forsætisnefndar. Þetta var eiginlega alveg magnaður fundur. Lellouche er einstaklega sérstakur maður og var ekkert að skafa utan af hlutunum við okkur. Hann sagði eitthvað á þá leið að ef við viljum að Evrópufjölskyldufaðmurinn breiði arma sína á móti okkur þá verðum við Íslendingar að taka höndum saman við að uppræta spillinguna og kasínóbankakerfið okkar til að tryggja að við myndum ekki flytja með okkur óværuna inn í sambandið. Honum var líka fyrirmunað að skilja rétt eins og flestum öðrum samlöndum mínum af hverju það væri ekki enn búið að handtaka einhvern þeirra sem bera ábyrgð á hruninu eða frysta eigur þeirra. Ég held að það megi draga þann lærdóm af því sem hann sagði, að ef Samfylkingunni og öðrum sem vilja að við verðum hluti af ESB er einhver alvara með því, þá verða þessir aðilar að setja höfuð áherslu á að einhver verði dreginn til ábyrgðar á hruninu. Þá er auðvitað nauðsynlegt að tryggja að hið sami geti ekki endurtekið sig. Ég held að það sé enn hægt að opna netbankaútibú með grunsamlega góðum vöxtum án þess að regluverkið sé enn til staðar sem hindrar að sami leikurinn verði leikinn. Kannski ætti þingið einmitt að koma saman í næstu viku með frumvarp sem tryggir að hér sé ekki stundaðar svikamyllur í fjármálakerfinu með uppáskrift á ríkisábyrgð. Ég er til í að styðja slíkt frumvarp. Ég er til í að styðja frumvarp um að frysta eigur þekktra hvítflibbaglæpamanna. Ég er til í að styðja frumvarp sem krefst þess að þeir þingmenn sem eigi beinan þátt í hruninu séu dæmdir vanhæfir til að starfa að lagasetningu um slík mál. Ég er til í að styðja frumvarp um að fólk verði aldrei látið borga meira en þeirrar skuldar sem það upprunalega efndi til. Ég skora á alla flokka að vinna saman að frumvörpum sem innihalda þessi réttlætismál eigi síðar en í næstu viku. Sum þessara frumvarpa eru til og hafa verið flutt. Það er kominn tími til að endurflytja þau eigi síðar en strax.

Stjórnvöld halda í vonina

Furðulega sett upp frétt

Ég held að ég myndi lítið annað gera en að leiðrétta fréttir ef ég færi að standa í slíku, en mér finnst þessi fyrirsögn ranglát, ég sagði aldrei að fólkið í utanríkismálanefnd væri óttaslegið, heldur sagði ég að undirtónninn í álitinu frá meirihlutanum væri óttaþrunginn, það er ekki alveg það sama:) Ég held að fólkið í utanríkismálanefnd sé ekki endilega óttaslegið, heldur sé fólk bara á öndverðu meiði með hver hin alþjóðlegu viðbrögð verði ef við setjum fyrirvara á samninginn.

Annars þá hef ég um lítið annað hugsað undanfarnar vikur og hef komist að eftirfarandi niðurstöðu:

Það væri lang heiðarlegast að láta Breta og Hollendinga vita að það sé ekki vilji til að skrifa undir ríkisábyrgð án þess að setja fyrirvara við samninginn. Okkur hefur verið sagt að það eitt og sér muni fella samninginn - samningurinn verður felldur á þinginu ef engir fyrirvarar verða gerðir. Því væri best að láta þá vita af þessu og setja nú þegar saman faglega samninganefnd ástamt því að kalla til almannatengslafyrirtæki í Bretlandi og Hollandi og byrja nú þegar að útskýra okkar hlið á málinu. Það er nefnilega alveg furðulegt þegar því er haldið fram að með því að fella samninginn í þeirri ómögulegu mynd sem hann er í dag séum við að segja umheiminum að við ætlum okkur ekki að axla ábyrgð á þessu máli. 

Óttaslegin utanríkismálanefnd

Enn ein staðfestingin

Nú þarf víst SJS að éta ofan í sig stóru orðin frá því í fréttum fyrr í kvöld um að það væri misskilningur að Icesave sé tengt ESB umsókninni. Gegn þessum blekkingaleik börðumst við í síðustu viku og reyndum eftir fremsta megni að sýna fram á þessi tengsl. Ég ætla að rekja þessa tengingu í afar stuttu máli og er nú að koma í ljós það sem blasti við mér við lestur þessara svokölluðu leynigagna sem þjóðin ætti að fá að lesa, þau eru nú varla neitt leyndarmál lengur - hægt væri að stroka út viðkvæm nöfn og annað sem mætti lögsækja okkur fyrir að opinbera en ég get ekki séð að þessi gögn séu þess eðlis að þau eigi að varðveitast í möppum sem aðeins einn og einn þingmaður má lesa í einu, undir vökulum augum.

Ef Icesave-skuldabréfið, sem note bene er ríkisábyrgð á gjaldþrota fyrirtæki, sérdeilis sérstök skuldbinding, verður ekki samþykkt, eða samþykkt með breytingatillögum þá munu Bretar og Hollendingar beita eftirfarandi þumalskrúfum: 

1. Þeir munu beita sér gegn aðildarviðræðum við ESB

2. Þeir munu beita sér gegn því að við fáum annan hluta AGS lánsins

AGS mun setja upp ný viðmið ef Icesave verður samþykkt: lengja í þeim tíma sem hér verða gjaldeyrishöft og krefjast enn meiri niðurskurðar en fyrirhugaður er. 

Mér er fyrirmunað að skilja af hverju við erum að leggja slíka ofuráherslu í dag á þessar aðildarviðræður eins og það komi ekki dagur eftir þennan dag með Icesave eins og nábít á möguleika á aðild og að öllu óleyst mál. Það er alveg ljóst að nú á að nota aðildarviðræðurnar sem nýja grýlu og til að beita enn meiri þrýsting á ríkisstjórn sem er við það að bresta.

Hve dýr á setja nokkurra einstaklinga í valdastólum að verða þjóðinni? Hve dýr á aðgöngumiðinn að inngönguferli ESB aðildar að verða? Miði sem flestir gera ráð fyrir að hafna. Margir sérfræðingar í hagfræði hafa bent á að við erum hvorki meira né minna gjaldþrota, það væri ráð að athuga hvort að það sé ekki kominn tími á að fara fram á afskriftir, því það er ljóst að við getum ekki haldið áfram á þessari vegferð. En samt á að halda þessu áfram því varla fer ESB að taka við aðildarumsókn frá gjaldþrota þjóð af einhverri alvöru.

Það er líka ömurlegt til þess að hugsa að fólk haldi virkilega að með því að láta níða af okkur allt sem við eigum verði til þess að auka á tiltrú á skynsemi og heilindi okkar erlendis, hvað þá að það auki virðingu fyrir okkur.

Ég vil að lokum segja: ég hef ekkert á móti aðildarviðræðum ef að það er ljóst að það sé meirihluti þjóðarinnar á bak við þá ákvörðun. Ég vil jafnframt biðja þá kjósendur XO sem hafa fundist þeir sviknir afsökunar - ég lít ekki á þessa leið okkar til að reyna að fá Icesave frestað sem hrossakaup enda ekkert í þessu fyrir okkur - ég er ekki inni á þingi fyrir mína hagsmuni, ég er að reyna að vinna eins samviskusamlega að þjóðarhagsmunum og mér er mögulega unnt að gera, ég hef ekki áhuga á að vera á þingi til langframa og mun ekki ætlast til þess að ég fái bitlinga eins og sendiherrajobb út á þessa vinnu sem ég er að vinna núna. En mér finnst ekkert mál eins mikilvægt og þetta Icesave mál og ætla að einbeita mér að því að halda áfram að viða að mér upplýsingum. Á morgun mun ég birta sérálit mitt hérna á blogginu sem ég hef skrifað varðandi Icesave þegar það verður tekið út úr Utanríkismálanefnd. Ég vona að þessu verði frestað og unnið áfram í þessu þó ekki væri til annars en að eyða þeim vafa sem um málið hefur hjúpast, núna á bara að horfa fram hjá varnarorðunum og láta eins og ekkert sé.

Ég bið fólk að sýna því skilning að ég næ alls ekki að svara öllum þeim athugasemdum sem koma við bloggið mitt, en ég les þetta allt saman og finnst gott að heyra ólíkar skoðanir þó þær séu ekki endilega í takt við mínar eigin:)

Þrýst á Íslendinga

ESB og Borgarahreyfingin

Ég vil byrja á því að þakka öllum þeim sem brugðust við fyrra bloggi mínu varðandi hugarangist mína um ESB. Ég ákvað að skrifa frekar færslu en að svara öllum, því ég hef ekki tíma til þess. Hér eru nokkur atriði til glöggvunar og til að svara þeim mörgu spurningum og vangaveltum sem hafa spunnist í athugasemdakerfinu hjá mér.

1. Borgarahreyfingin hefur EKKI neitt um ESB á sinni stefnuskrá. Einstaka frambjóðendur hafa lýst sig fylgjandi eða andvíga því að ganga í bandalagið en það var ekki neitt kosningaloforð um að ganga í bandalagið en mörg okkar lýstu því yfir að við værum hlynnt aðildarviðræður, þar á meðal ég. 

2.Til að það sé alveg á hreinu þá vil ég segja að allir þingmenn Borgarahreyfingarinnar ætla að greiða atkvæði með aðildarviðræðum nema hugsanlega ég, ég hef ekki gert upp huga minn og því eru allar umræður um svik XO alveg út í hött. Það var mjög fast að því kveðið að sérhver þingmaður XO væri bundinn samvisku sinni ef við yrðum að taka afstöðu til mála sem væru ekki hluti af stefnuskrá hreyfingarinnar. Þegar við vorum að koma hreyfingunni saman og berja saman stefnuskrá var ákveðið að framboð okkar væri aðeins til komið til að koma á lýðræðisumbótum, innan þess ramma fannst okkur þó rétt að koma með tillögur að því hvernig við getum leyst þann efnahagsvanda sem þjóðin er í, að uppræta spillingu innan stjórnkerfisins, rjúfa órofa tengsl viðskipaheims og þingsheims, koma með tillögur að lausn á ICESAVE og að leysa upp ægivald fjórflokksins. Við ákváðum að hafa ekki aðra þætti á stefnuskrá hreyfingarinnar því að það er hluti af stefnu okkar að leysa upp flokkinn þegar stefnumálum okkar hafa verið hrint í framkvæmd. 

3. Eitt af mínum prinsippum í lífinu er að áskilja mér rétt til að skipta um skoðun ef ég fæ upplýsingar sem gefa mér tilefni til að endurskoða stefnu mína, ég var klofin innra með mér varðandi þessi ESB mál en það hefur í raun og veru ekkert að gera með þá staðreynd að mér finnst aðildarviðræður í dag ekki tímabærar. Mér finnst eftir að hafa kynnt mér hvað felst í aðildarviðræðum það mjög mikilvægt að við skoðum til þaula hvort að það að fara í slíkt inntökuferli sé það sem við þurfum á að halda núna. Ég hefði haldið að það væri mikilvægara á þessu sumarþingi að koma með lausnir til að reisa upp samfélagið okkar úr brunarústum hrunadansins. 

4. Ég hef heyrt fólk kalla eftir tvöfaldri þjóðaratkvæðagreiðslu og samkvæmt Gallup könnun vill meirihluti þjóðarinnar fá að greiða atkvæði um það hvort að við förum í aðildarviðræður. Því á að virða það að vettugi. Því þessi asi við að fara í aðildarviðræður? Á ekki þessi ríkisstjórn nánast eftir heil 4 ár af kjörtímabili sínu?

5. Noregur og ESB... við búum við allt annan veruleika en Norðmenn þegar þeir fóru í þetta ferli, við erum beygð og niðurbrotin þjóð og ættum að vinna að því að gefa þjóðinni von um að hér verði hægt að búa áfram áður en við ætlum okkur að vera aftur þjóð meðal þjóða.  Mér finnst alveg sjálfsagt að þjóðin fái að kjósa um hvort að henni líki einhver samningurinn síðar meir en þá verður að kalla hlutina réttum nöfnum. Hættum að nota orðið aðildarviðræður og köllum þetta inngönguferli. Segjum frá hlutunum eins og þeir eru, að með því að fara í þetta inngönguferli þá erum við að lýsa því yfir að við viljum gagna í ESB. Mér finnst það einfaldlega heiðarlegra gagnvart ESB og þjóðinni að kalla hlutina sínu réttu nöfnum.

6. Ég hef verulegar áhyggjur af stöðu mála hérlendis og hve mikill tími og orka fer í ESB. Samkvæmt þeim upplýsingum sem ég hef þá er langt í að við fáum Evru ef við sækjum um og það þýðir áframhaldandi blóðmjólkun á fjölskyldur landsins. Stöðugt fjölgar þeim hópi Íslendinga sem eru á förum og ef við eigum að afgreiða bæði ICESAVE og ESB á næstu dögum og segjum að þetta verði bæði samþykkt, já þá óttast ég að haustið verði sögulegt í sem neikvæðustum skilningi. Það sem ég sakna er að sjá áætlun um hvernig við ætlum að byggja upp samfélagið óháð ESB.

7. Ég endurtek að ég hef aldrei lofað því að styðja ekki eða styðja tvöfaldar þjóðaratkvæðagreiðslur og er því ekki að svíkja einn eða neinn hvað svo sem ég geri. Ég ætla að greiða atkvæði með tvöfaldri þjóðaratkvæðagreiðslu, en það útilokar ekki að ég greiði atkvæði með inngönguferlinu, en ég ítreka að mér finnst þetta sumarþing eigi að snúast um annað en ESB og ég ítreka að mér finnst að það væri nær lagi að sækja um  inngöngu í ESB þegar það er alveg ljóst að það er sú stefna sem þjóðin vill fara. Mér finnst ekki tímabært í dag að fara í ESB enda þurfum við að huga að því björgunarstarfi sem hér þarf að fara fram. Þetta eru mínar skoðanir en ekki annarra þingmanna Borgarahreyfingarinnar því þætti mér vænt um ef þið hættuð að segja að ég sé Borgarahreyfingin - því við frábáðum okkur foringja og formenn og ég er aðeins óbreyttur þingmaður sem hef ekkert vald yfir því hvað aðrir þingmenn hreyfingarinnar kjósa að gera eða þau yfir mér. Við vinnum saman í mesta bróðerni að öllu því sem stefnuskrá Borgarahreyfingarinnar kveður á um og leyfum svo hinum að hafa sínar skoðanir á því sem er ekki í stefnuskránni. Um stefnuskrá XO var kosið en ekki einstakar skoðanir einstakra frambjóðenda XO. Eða það hélt ég.

ESB hugarangist

Ég er í Utanríkismálanefnd og hef setið á fundum nærri dag hvern til að fjalla um EBS - hlusta á hagsmunaaðila en fyrst og fremst á fólk úr ráðuneytunum. Ég hef komist að því að með því að fara í inngönguferlið sem kallað er hér aðildarviðræður þá erum við með sanni að sækja um að ganga í ESB. Ég verð að viðurkenna að ég lét glepjast að því að þetta væri aðeins eins konar könnunarviðræður því það er ljóst að meirihluti þjóðarinnar vill ekki ganga í þetta bandalag. Að þetta snérist um að komast að því hvað væri í boði en ekki að fara til Brussel með ósk um að verða hluti af ESB.

Ég studdi þetta ferli fyrir kosningar, verð að viðurkenna að ég lét hreinlega plata mig. Eftir að Össur átti fund með einum þingmanna okkar til að kanna hvaða skilyrði Borgarahreyfingin setti til að hægt væri að fara í þessar viðræður þá var ég enn með þessa röngu mynd í huga mér um að þetta væri ekki skuldbinding til að ganga í bandalagið, og því þótti mér það sjálfsagt mál að fara í þetta ferli. 

Við settum nokkur skilyrði til að tryggja að ferlið gagnvart þjóðinni yrði sem lýðræðislegast og var brugðist við því á jákvæðan hátt hjá ríkisstjórninni. Eftir stíf fundarhöld í Utanríkismálanefnd var mér orðið ljóst að ég var höfð að háð og spotti og í raun og veru værum við að ganga í ESB. Það á ég erfitt með að styðja því eins og svo margir hérlendis er ég klofin innra með mér hvað gera skal.

Mér er illa við að svíkja loforð og hef ekki sagt neitt enn þá um það hvort að ég muni greiða með þessu afkvæði eða ekki. Ég komst aftur á móti á þá niðurstöðu að best væri til að tryggja að almenningur væri meðvitaður um hve stórt og kostnaðarsamt skref við erum að taka, að hafa atkvæðagreiðslu um það hvort að fólk vildi fara ESB, því þetta snýst um það og ekkert annað þó öðru hafi oft á tíðum verið haldið fram fyrir kosningar. 

Það er ekkert í stefnu Borgarahreyfingarinnar um ESB og því lít ég ekki svo á að ég sé að brjóta nein kosningaloforð eða loforð um að styðja tillögu um tvöfalda þjóðaratkvæðagreiðslu um málið.

Ég er annars í mikilli hugarangist og veit ekki hvort að ég eigi frekar að brjóta á minni eigin samvisku og greiða atkvæði með tillögu ríkisstjórnarinnar því sett voru inn öll okkar skilyrði -eða á trausti ríkisstjórnarinnar til okkar, vil ekki koma félögum mínum í þinghópnum í vandræði. En það er samt alveg ljóst að okkar stefna gagnvart málum sem eru ekki á stefnuskrá Borgarahreyfingarinnar átti hver og einn þingmaður að eiga við útfrá sinni samvisku. Úff þetta er hið versta mál því ég hef hallast fjær ESB þessu betur sem ég hef kynnt mér þetta bákn og finnst skelfileg tilhugsun að taka þátt í að við missum hér fullveldi okkar. Hvað finnst ykkur að ég eigi að gera? Það væri afskaplega gott að fá lánaða dómgreind hjá ykkur félagar.

Annars vil ég þakka öllum sem kommenta á síðuna mína - les það allt en hef yfirleitt ekki tíma til að blanda mér í umræðuna...

Hér er annars ræðan mín frá því í dag, ég hef ekki haft tíma til að fínpússa hana en læt hana bara hingað inn eins og ég flutti hana:

Frú forseti

Enn á ný er forgangsröðun íslenskra ráðamanna á villigötum. Sumarþingið er á villigötum, við þingmenn á villigötum, þjóðin ráðvillt og á meðan hrynja fyrirtækin og inniviðir samfélags okkar eins og spilaborgir.

Forgangsröðun sumarþings ætti að vera eftirfarandi: Endurreisn fjármálakerfisins, lækka stýrivexti, lækka raforkuverð til landbúnaðar, tryggja að björgunarnetin sem sett voru út til að aðstoða fjölskyldur landsins í þeirri neyð sem þær eru að kljást við séu ekki full af götum, frysta eigur auðmanna, yfirheyrslur og gæsluvarðhald á þeim sem vitað er að stunduðu ólöglega fjármálastarfsemi og tóku virkan þátt í mesta hrunadansi sögunnar, rjúfa hagsmunatengsl á milli þingheims og viðskiptaheims, styrkja forvarnastarf og virkja þá sem nú þegar eru á atvinnuleysisskrá, búa til atvinnuskapandi umhverfi og tryggja að meirihluti íslenskra fyrirtækja fari ekki á hausinn.

Er hæstvirtri ríkisstjórn fyrirmunað að skilja að almenningur er að gefast upp, það skiptir ekki fólk neinu máli sem er að berjast við að eiga fyrir mat hvort að við förum í aðildarviðræður í dag eða eftir eitt ár, það mun ekki gera neitt til að hjálpa þeim sem þurfa aðstoð núna. Það hafa komið fram góðar lausnir frá öllum flokkunum sem vel ætti að vera hægt nota til að vinna að sameiginlegan lausnapakka sem allir flokkarnir kæmu að og bæru sameiginlega ábyrgð á, það ætti að leggja eins þunga áherslu á það eins og lagt hefur verið um að finna samhljóm um þingsályktunartillögu til að ganga til aðildarviðræna við ESB.

Því miður var sá samhljómur innantómt hjóm, því það er einfaldlega þannig Frú forseti að ríkisstjórnin vill hreinlega ekki hlusta á áköll þjóðarinnar um aðgerðir sem gefa fólki tilefni til að leggja á sig erfiðleika til endurreisnar. Aðildarviðræður við ESB sem munu kosta þjóðarbúið gríðarlega mikla fjármuni á meðan niðurskurðar er krafist af slíkum þunga að fólk flýr landið í umvörpum og er skaðleg aðför að velferðarkerfinu er ekki rétt forgangsröðun.

Af hverju er farið af stað í þetta ferli með slíkum ofsa? Sumarþing var kallað saman til þess eins að vinna að ESB málinu og það er bara ekki hægt að bjóða þjóðinni upp á slíkar áherslur. Það hefði verið afsakanlegt að leggja ofuráherslu á þetta mál ef við byggjum við eðlilegar kringumstæður en við vitum öll að þannig er það einfaldlega ekki. Hér er allt hrunið og fólk er ráðvillt og hrætt um hvað framtíðin ber í skauti sér. Það er fullkomlega óábyrgt að tala um aðildarviðræður sem einhverja allsherjarlausn og í fullkominni mótsögn við það sem er sagt um eðli þessarar aðildarviðræðna.

Ég skildi þetta ferli á eftirfarandi hátt og veit um fjöldann allan af fólki sem skildi þetta á sama hátt fyrir kosningar: Við sækjum um aðild að ESB en þetta eru í raun og veru eins konar könnunarviðræður þar sem við fáum að sjá hvað er í boði en við erum samt eiginlega ekki að sækja um aðild að ESB, heldur kanna hvort að okkar kröfum verði mætt. Ef okkur líkar illa við þann samning sem okkur verður boðinn þá getum við alltaf afþakkað og haldið áfram þar sem frá var horfið.  Við erum semsagt að fara í könnunarviðræður því það er ekki víðtækur meirihluta hvorki á alþingi né meðal þjóðarinnar um stuðning við að ganga í Evrópubandalagið. Mér þótti þetta ágæt rök en síðan hafa runnið á mig tvær grímur.

Því meira sem ég hef hugleitt þetta ferli, því sannfærðari er ég um að það er algerlega ábyrgðarlaust og sínir umheiminum enn og aftur að hér býr þjóð sem er ekki fær um að axla ábyrgð eða taka afdráttalausar ákvarðanir. Við erum semsagt að fara að ganga til aðildarviðræðna án þess að vilja ganga í ESB. Hvaða rugl er það? Annað hvort sækir maður um aðild og er á leiðinni í ESB eða maður sækir ekki um aðild. Þegar hæstvirtur forsætisráðherra fer á fund Evrópusambandsins með samþykki þingsins um að gagna til aðildarviðræðna þá er ég alveg sannfærð um að hún muni ekki segja við félaga sína í Evrópubandalaginu: við ætlum að sækja um aðild en bara til að athuga hvort að þið fallist á allar okkar kröfur og án þess að í raun og veru hafa fullt umboð frá þinginu um vilja til að ganga í ESB. En forsætisráðherra ætti einmitt að segja sannleikann, hæstvirtur forsætisráðherra ætti einmitt að segja að okkur sé engin alvara með þetta, við erum bara að sjá hvort að við fáum ekki sérmeðferð eins og við erum svo vön að fá, því við erum svo spes.

Mér finnst það fullkomlega óábyrgt að halda því fram að sækja um aðild muni hjálpa okkur ef við ætlum svo bara að hafna þessu, því það er alveg ljóst að við munum ekki fá neina sérmeðferð, það hefur aldrei verið gerður neinn sérdíll um sjávarútvegsmál hjá ESB og það yrði með sanni alveg stórmerkilegt ef svo yrði og alveg öruggt að eitthvað annað héngi á spýtunni. Því spyr ég hæstvirtan Forsætisráðherra hvort að það sé skynsamlegt að sækja um aðild núna ef það er næsta ljóst hvað við munum fá og ekki fá út úr því, það er ekkert flókið að finna út hvað það er sem við fáum út úr svona ferli og nánast eins nákvæmt og skoðanakannanir og því óafsakanlegt að eyða að minnsta kosti 1000 milljónum í slíkt og eyða dýrmætum tíma þingmanna í nefndarsetur svo ég tali nú ekki um starfsfólk stofnana á vegum ríkisins sem koma að umsóknarferlinu. Áætlað er að setja á laggirnar fjöldann allan af nefndum og ég get eiginlega ekki ímyndað mér hvað þetta kostar allt saman í raun og veru. Ég hefði frekar haldið að skynsamlegt væri að kynna með sanni fyrir þjóðinni það sem við ætlum okkur að gera og segja má að sú vinna sem nú þegar hefur farið fram sé fullkomið verkfæri til að styðjast við ef kosið verði um það í þjóðaratkvæðagreiðslu hvort að þjóðin vilji leggja höfuðáherslu núna á að sækja um aðild og fræða almenning um það hvað slíkt inniber. Að sækja um aðild hlýtur að þýða að við viljum gagna í ESB. Þar eð ég hef ekki umboð frá mínum kjósendum til að taka slíka ákvörðun mun ég styðja tvöfalda þjóðaratkvæðagreiðslu sem hægt væri að stefna saman eigi síðar en í kringum upphaf haustþings.

Rökin að við verðum að sækja um á meðan Svíar eru í forsæti eru ekki nægilega góð rök í mínum huga, þó ég sé meðvituð um að gott sé að hafa rétt fólk á réttum stað á réttum tíma sem okkur er vinveitt og skilur hinn séríslenska hugsunarhátt, ég ætla rétt að vona að Svíar séu ekki eina þjóðin sem okkur er vinveitt í ESB og gæti aðstoðað okkur við að ganga í ESB ef þjóðin myndi kjósa að gera það.

Frú forseti

Í Utanríkismálanefnd var setið á fundum nánast daglega undanfarnar vikur til að taka á móti umsögnum og tillögum um úrbætur á þeirri þingsályktunartillögu sem lögð var fram í fyrstu umræðu um þetta mál. Ég má til með að hrósa formanni nefndarinnar fyrir vönduð vinnubrögð við að viða upplýsingum að um það sem gestum fannst mikilvægt að væri tekið tillit til í vegvísinum sem samninganefndir eiga að fara eftir. Þá var ánægjulegt að tillögur Borgarahreyfingarinnar um lýðræðisumbætur séu hluti af álitinu, eins og til dæmis stofnun Lýðræðisstofu, sem mun hafa það hlutverk að miðla óhlutdrægum upplýsingum til almennings um fyrirhugaða þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB samninginn – lýðræðisstofa verður vonandi hornsteinn lýðræðislegs og hlutlauss upplýsingaflæðis fyrir almenning er varða mál sem tekin verða fyrir í þjóðaratkvæðagreiðslum framtíðarinnar. En það er margt að athuga við þær hefðir sem hér hafa verið viðhafðar um nefndarstörf og fannst mér það sérstaklega áberandi í þessu málefni því upplagið var að komast að niðurstöðu sem allir í nefndinni gætu sætt sig við. Það var því ömurlegt að upplifa það að við nefndarmenn fengum lítil tök á að ræða saman ólíka þætti álitsins og fara yfir það saman í eins og eina dagstund. Þess í stað var lokavinnsla álitsins unnin á hundavaði og rýrði alla þá góðu vinnu sem hafði þegar átt sér stað. Gleymum því ekki að þær ákvarðanir sem hér eru teknar varða alla þjóðina og þetta mál er ein stærsta ákvörðun sem þjóðin mun taka saman og hafa mikil áhrif á líf allra – hvort heldur það sé til góðs eða ills, það er ekki mitt að meta enda nokkur ágreiningur um hvaða gagn eða ógang Evrópusambandsaðild mun hafa fyrir þjóðarhagsmuni.
Það er ótækt að ég hafi ekki fengið tíma til að skoða í þaula álitið áður en mér var gert að svara því hvort að ég vildi vera með á meirihlutaálitinu, því setti ég fyrirvara á minn stuðning við það.

Æruverðugi forseti

Nú hef ég lesið nefndarálitið til þaula og er ánægð með flesta þætti þess og sé að tekið hefur verið tillit til þeirra viðbóta sem við í Borgarahreyfingunni óskuðum eftir. Það sem ég er ekki ánægð með er ef til vill ekki endilega innihaldið heldur það sem vantar inn í álitið. Það er nefnilega svo að í álitinu er hvergi fjallað um hvað við höfum fram að bjóða sem viðbótarstjarna í Evrópubandalagsflaggið. Það er eingöngu fjallað um það sem við viljum en ekki hvað við höfum að gefa. Það finnst mér alröng skilaboð að senda út í alþjóðasamfélagið. Höfum við eitthvað að bjóða Evrópusambandinu sem þeir hafa ekki nú þegar, er það eitthvað sem við eigum sem aðrar þjóðir vildu hafa með í sínum sameignlega evrópska ranni?
Mér dettur nokkrir hlutir í hug þegar ég leiði hugann að þessu eins og til dæmis sú staðreynd að Við höfum aðgang að einstakri og ósnortinni náttúru og erum enn nokkuð laus við mengun þó við séum fjarri lagi eins ómenguð og ímyndarfræðingar þjóðarinnar vilja halda fram. Við eigum gott vatn og meira en nóg af því og enn er mikill fiskur í sjónum, við erum vel staðsett miðju vega á milli Evrópu og Bandaríkjanna og hér höfum við komið upp víðtækri þekkingu á hvernig má nýta orkuauðlindir okkar, sér í lagi það sem við köllum sjálfbæra orku. Þá höfum við þekkingu og reynslu af því að stýra viðamiklum sjávarútvegi. Til okkar hefur verið leitað varðandi rannsóknir á jarðvísindum og við höfum nokkra sérstöðu varðandi þá þekkingu, en okkar allra verðmætasta eign ef eign mætti kalla er hið óbeislaða hugarflug og sköpunarkraftur sem hefur með sanni sett þjóðina á hið alþjóðlega kort og nú þegar eru fjölmargir einstaklingar sem hafa skapað þjóðinni mikil verðmæti með því að virkja þessa þætti þjóðarsálarinnar.

Frú forseti

Það hefur verið um langa hríð hart barist um EBS hérlendis á meðal hagsmunaaðila á meðal megin þorri þjóðarinnar veit lítið sem ekkert um hvað það þýðir í eiginlegri merkingu að vera með eða ekki. Lítið hefur farið fyrir því að útskýra fyrir þjóðinni á hvaða forsendum við sækjum um aðild. Fyrir kosningar voru aðildarviðræður kynntar sem könnunarviðræður þar sem við gætum enn og aftur sýnt algert ábyrgðarleysi með því að vilja bæði halda og sleppa á sama tíma, bara svona til að skoða hvað er í boði sem þó allir vita hvað er. Þetta haltu mér slepptu mér viðhorf er ekki það sem þjóðin þarf að sýna umheiminum í dag. Við höfum verið gagnrýnd fyrir ábyrðarleysi á alþjóðavettvangi og ættum því ef við ætlum að sækja um aðild að ESB að vilja með sanni ganga í bandalagið. Það er skortur á skýrum vilja stjórnvalda, það er skortur á skýrum vilja þjóðarinnar,  sem mun gera þessar aðildarviðræður að enn einum smánarbletti þjóðarinnar sem þarf á því meira en nokkru öðru að sýna að hún sé ekki samansafn tækifærisinna.

Ég get ekki stutt umsókn um aðildarviðræður án þess að kanna vilja þjóðarinnar til þess, sumum mun finnast ég vera að stuðla að sóun á fjármunum og vera hrædd við að styggja einhverja með því að fara fram á þessa leið, en ég get með sanni sagt að ég er aðeins að hugsa um hag þjóðarinnar, mitt hlutverk hér er að tryggja að stórar ákvarðanir fari ekki í gegnum þingið án þess að það sé alveg ljóst að á bak við þær sé einarður og skýr vilji þjóðarinnar til þess. Ég held að við séum enn á villigötum um þessi ESB mál, ég held að við þurfum fyrst að taka upplýsta ákvörðun um það hvort að við  viljum fara í ESB eða ekki. Það vantar að skoða betur á hlutlausan hátt hvað það þýðir, kosti og galla þess án þeirrar heittrúarstefnu sem hefur einkennt þetta mál hjá bæði nei og já fólkinu.

Ég er enn nokkuð klofin innra með mér varðandi ESB – en ég get sagt heilshugar að fenginni reynslu að við leysum ekki vandamál okkar með því að takast ekki á við þau sjálf, við verðum fyrst að takast á við þá víðtæku spillingu sem hér þrífst, við þurfum að horfast augu við í siðrofið og þá firringuna sem leiddi okkur inn í hrunið, við verðum að taka til í okkar garði áður en við viljum fá að sameina hann annarra manna görðum, því það er ekki sanngjarnt að vilja flytja með okkur illgresi og arfa og hafa ekkert annað að gefa en einmitt það.

Tökum okkur þann tíma sem til þarf, sinnum samfélaginu okkar sem hreinlega brennur af reiði og vonleysi, gefum þjóðinni von, vinnum saman að ásættanlegum lausnum hér heimafyrir og prófum að þiggja aðstoð frá erlendum sérfræðingum áður en við ætlum að setja fullveldi okkar undir þing margra þjóða og munum hafa lítið um okkar mál að segja þó við séum stórasta land í heimi. Ef við kunnum ekki að vinna saman hér heima, hvernig í ósköpunum eigum við að geta unnið með 27 þjóðum að jafn mikilvægum hlutum og þá er snerta fullveldi þjóðarinnar. Síðasti samningur sem ritaður var fyrir hönd þjóðarinnar í alþjóðasamhengi var ekki beint til að auka tiltrú mína á getu ráðamanna til að passa upp á þjóðarhagsmuni í návígi við gamla nýlenduherra.

Frú forseti

Ég virði þá vinnu sem lögð hefur verið í þá ályktun sem hér er fjallað um – ég mun bera enn meiri virðingu fyrir þessu þingi ef hæstvirt ríkisstjórn gefi sínum þingmönnum hið sama frelsi til að kjósa eftir eigin samvisku og þau krefjast af okkur í minnihlutanum varðandi þetta mál.
 

Ekki allskostar réttur fréttafluttningur

Ég sat á þessum fundi og vil að því sé haldið til haga að Guðfríður Lilja bar upp breytingatillögur að álitinu - enda vorum við að vinna í drögum þess - það voru fulltrúar Samfylkingarinnar sem báðu um fundarhlé út af þeim tillögum sem Guðfríður Lilja bar upp.

Auðvitað eigum við að gefa okkur þann tíma sem þörf er á til að meta hvort að það sé eitthvað sem betur má fara í álitinu áður en það er tekið úr nefnd og inná þing.

Fundi utanríkismálanefndar um ESB-mál frestað

Frábært framtak

Mikið er ég ánægð að sjá Austurbæjarbíó nýtt fyrir svona frábært verkefni. Verður spennandi að fylgjast með hvaða sprettur upp úr þessum frjósama jarðvegi:)

Kraftur ungmenna virkjaður