Með stækkunargler á fortíðina

Hef undanfarið verið á kafi í fortíð mömmu. Eyddi helginni meira og minna í að skoða gamla mogga á netinu þar sem fjallað var um hana. Komst að ýmsu sem ég var ekki meðvituð um sem tengist ferli hennar. Segja má að hún hafi verið á hátindi ferils síns þegar pabbi tók upp á því að láta sig hverfa í Sogið 1987 og Valdi tók upp á því að skilja við hana í kjölfarið. Eftir það rak hvert áfallið á fjörur hennar og hún hvarf meira og minna úr heimi tónlistar. Sú Bergþóra sem var til á Íslandi var ekki sama Bergþóra og var til í Danmörku svo mikið er víst. Það er skringilegt að sjá einhvern hverfa svona algerlega úr sviðsljósinu sem hún lifandi væri dáinn.

Finnst annars sú þjónusta að hægt sé að nálgast gömul blöð á netinu alveg frábær og gagnast vel í svona rannsóknarvinnu. Vona að það verði hægt að nálgast fleiri dagblöð á netinu fljótlega. Þetta er alveg ljómandi vel sett upp og greinilega mikil vinna lögð í alla bakvinnu á þessu.

Annars þá er ég líka búin að laga bloggið hennar mömmu og gera það rosalega flott og hvet ég þá sem hafa áhuga á að fylgjast með útgáfu og tónleikum sem tengjast henni að skrá sig sem bloggvini á bergthora.blog.is. Ég mun á næstunni setja í tónhlöðuna þar óútgefin lög með henni og einnig lög sem við höfum verið að setja í stafrænt form af vínilplötum.

Mér tókst að hafa upp á gömul samstarfsfélaga mömmu sem var landsþekktur hér á landi í eina tíð og gaf út eina nokkuð furðulega plötu með mömmu sem bar nafnið "Það vorar". Mamma var búin að leita að honum í fjölda ára án árangurs en með tilkomu myspace tókst mér að grafa hann upp. Sumir hverjir sem lesa þetta muna ef til vill eftir honum, en þetta er enginn annar en Graham Smith sem var mér góður vinur. Ég eignaðist mínar fyrstu búddhistabækur frá honum en þær fékk ég ásamt alls konar öðru dóti fyrir að þrífa piparsveinaíbúð hans þegar hann flutti úr landi. Hann bjó hjá okkur um stund á Skólavörðustíg og var meira að segja hjá okkur um jólin. Það voru skemmtilegustu jól sem ég man eftir. Mikið spilað á hljóðfæri og mikið hlegið. Ég er svo ánægð að hafa fundið karlinn, hann er enn að spila og gaman væri ef maður hefði tök á að fá hann til landsins í tengslum við tónleikana á næsta ári til heiðurs mömmu.

Af mínum ástkæra Jóni Tryggva er það helst að frétta að þó augað sé enn svart þá er kominn í það fallegur himnablár hálfmáni og aldrei að vita nema að sjónin komi aftur, en það verður tíminn að leiða í ljós. Hann er núna á Kúbu með foreldrum sínum með eina hækju og leppinn góða. Þar er bara sól og blíða og ég er að berjast við að öfunda hann ekki.

Á þessari stundu eru tveir erlendir farandverkamenn að brjóta rúðurnar í eldhúsinu mínu og ég er hér í leyni inn í stofu að reyna að einbeita mér að því að slá inn síðustu textana við lög mömmu áður en ég held á fund vegna útgáfumála.

Þjóðminjasafnið, pönnukökur og aðgerð hjá JT í fyrramálið

Fyrst bið ég alla vini og vandamenn í bloggheimum að sjá fyrir sér að hin langa og stranga augnaðgerð sem Jón Tryggvi er að fara í, í fyrramálið muni ganga vonum framar. Voninn er að hægt sé að bjarga sjóninni. Síðan langar mig að þakka frá dýpstu hjartarótum fyrir hlýhug og fallegar kveðjur. Þið eruð yndisleg.

Við Delphin minn yngri sonur eigum það sameiginlegt að hafa alveg óskaplega gaman að því að þvælast um á Þjóðminjasafninu. Þetta er upp á halds staðurinn hans og fórum við í dag í skemmtilegan leiðangur þangað. Það er alveg stórkostlegt hve vel hefur tekist til að færa safnið nær nútímanum í framsetningu. Ef einhver sem les þetta hefur ekki farið í leiðangur í safnið eftir það opnaði þá hvet ég ykkur til að fara. Ég fer alltaf ríkari út í sinni og hjarta. Bara svona hlutur eins og kíkja inn í gamla baðstofu er eitthvað svo heillandi. Allt var svo fallega fábrotið og hugvitsamlega úr garði gert. Í nútímanum er maður að drukkna í litaflóði og stöðugu áreiti.

Í gær steiktum við Neptúnus heilt fjall af vegan pönnukökum, en það er nýr siður á heimilinu að belgja sig út af pönnukökum um helgar, helst með agave sýrópi og stundum einhverju nýstárlegu eins og rjómaosti. Systir mín og hennar yndælu börn komu í heimsókn frá Garðinum og ég er alveg í essinu mínu þegar ég fæ svona fjölskylduheimsóknir. Synd hvað ég hitti bróðir minn og hans fjölskyldu sjaldan en hann vinnur alltaf um helgar.

Delphin verður 7 ára 7. nóvember og er að springa úr tilhlökkun. Hann er búinn að ákveða að þegar maður á afmæli fái maður að ráða öllu... spurning hve langt ég gangi með að leyfa honum að halda það:) Við fórum í leiðangur í toysrus og er dótið þar nokkuð ódýrara en annars staðar þar sem ég hef keypt dót. En verð samt að segja að við erum samt að borga tvisvar stundum þrisvar sinnum meira en fólk gerir í USA fyrir nákvæmlega sömu vöru. Ætla að gera eins og í fyrra, versla fyrst og fremst á the Hungersite en þar er hægt að fá gjafir sem hjálpa þeim sem búa þær til eða til dæmis að borga laun kennarar í Afghanistan í heilt ár fyrir $40 eða kaupa skólaföt á stúlkur svo þær komist í skóla eða hið sígilda: geit. Ég held að ég ætli að einbeita mér að dóti sem styrkir fólkið í Tíbet og Burma í ár. Mæli með þessu. Gaf ömmu í fyrra að styrkja tvær skólastúlkur í Afghanistan og hún vill endilega fá aftur eitthvað svona og var alsæl með þetta.