Hjáseta

Það er yfirlýst stefna mín að greiða ekki atkvæði um mál sem ég hef ekki haft tíma til að kynna mér. Vegna mikillar færibandavinnu á þinginu núna er ekki mögulegt að kynna sér öll þau frumvörp sem verið er að renna í gegn með endalausum afbrigðum. Afbrigði þýðir að beðið er um að mál fái hraðari afgreiðslu en kveður á um í þingsköpum. 

Ég er ekki í nefndinni sem fjallar um þetta mál og hafði ekki tíma til að ræða við aðra þingmenn sem eru líka á hlaupum um möguleg ágreiningsmál eða galla á frumvarpinu. Þess vegna sat ég hjá.

Það er svolítið furðulegt að sjá þingmenn greiða atkvæði eftir einhverri línu um mál sem þeir vita ekki neitt um. Það ætti að tilheyra gamla Íslandi. Því drjúgan hluta næsta árs munum við svo eyða í að lagfæra galla á löggjöf sem var ekki nægilega vel unnin. 

Ég er ekki að tala sérstaklega um þetta mál, hef miklu meiri áhyggjur af fjárlögunum og skattafrumvörpum sem hafa víðtæk áhrif á afkomu almennings. Annars þá er ég búin að fá það staðfest að þingið hefur nákvæmlega engin völd og kannski er bara kominn tími á að leggja það niður í núverandi mynd ef þingmenn fara ekki að standa í lappirnar og krefjast breytinga og endurheimti völd sín frá framkvæmdavaldinu. 

Ný matvælalöggjöf samþykkt

Athugasemdir

[Katrín G E, 19.12.2009 kl. 10:30]

Það er sárgrætilegt hvað þingið okkar er, eins og þú segir valdalaust.  Við almenningur sem höfum kosið fólk í þessi störf svona flokkslega, erum orðin langþreytt á ástandinu.  Ef ég á að spá í framtíðina þá myndi ég nota orðið BYLTING.  Það þarf byltingu á okkar litla landi og það þarf að hreinsa út þessa vinagreiðapólitík, setja inn fleira stálheiðarlegt fólk og hreinsa til í skúmaskotum. 

Þjóðin fylgist með og heyrir að sumt af nýja  fólkinu á þingi er að vinna öðruvisi og opnara, sem er vel.   Þjóðin kann ekki við slæleg vinnubrög.   Að koma frumvörpm í gegn á miklum hraða og án almennilegra umræðna er afar slæmt.  Það eru of margir lausir endar og það að  sitja hjá í atkvæðagreiðslu slíkra mála er meira en vel valið, það er að sýna fram á það að maður tekur ekki þátt í vitleysunni.

Áfram Ísland!!

[Jón Ingi Cæsarsson, 19.12.2009 kl. 12:57]

Þú villt kannski taka það að þér að vera einræðisherra hér... mér sýnist að þú hafir hæfileika og skoðanir í það verkefni. 

[Friðrik Þór Guðmundsson, 19.12.2009 kl. 13:16]

Þetta eru merkilegar pælingar. Hvernig greiddu Þór og Margrét atkvæði í téðu máli? Náðu þau að kynna sér efni frumvarpsins?

Á því er ekki nokkur vafi í mínum huga að völd löggjafarvaldsins eigi að vera meiri gagnvart framkvæmdavaldinu og ekki síst eftirlitshlutverkið. En um leið finnst mér blasa við sú þingræðislega hefð okkar að framkvæmdavaldið sé ekkert annað en meirihluti löggjafarvaldsins. Ekkert frá framkvæmdavaldinu fer í gegn nema með samþykki meirihluta þingsins. Annað fellur. Eru það ekki þó nokkur völd? Höfum við ekki séð óræk dæmi þess að þingið hefur stórlega breytt málum frá framkvæmdavaldinu? Erum við ekki sammála um að þingmenn Samfylkingar og VG styðji verk framkvæmdavaldsins, og ef ekki, þá er málum breytt eða þeim sjálfhætt? Eða ertu að tala um að það eigi að auka völd minnihlutans á Alþingi?

Færibandavinnan við afgreiðslu mála fyrir jólahlé og sumarhlé er vissulega ankannaleg og má bóka það að margir þingmenn viti ekki gjörla hvað þeir eru að greiða atkvæði um í einstökum málum. Þetta nær auðvitað ekki nokkurri átt NEMA í því samhengi sem þetta hefur verið í; að enginn þingmaður getur kynnt sér ÖLL mál í þaula og verður því að treysta á verkaskiptingu (sérhæfingu) og hóp-ákvörðun þingflokks síns. Í reynd er þetta þannig að þingmenn treysta dómgreind og mati meðþingmanna (samflokksmanna) sem sérstaklega hafa kynnt sér einstök mál (í þingnefndum með meiru) og fylgja þeirri ákvörðun og stefnu sem þingflokkurinn tekur sameiginlega. Ef ekki er hægt að koma upp kerfi þar sem ALLIR þingmenn kynna sér ÖLL þingmál í þaula og ofan í kjölinn og þá hverja einustu klásúlu, þá virðist slík verkaskipting, sérhæfing og hópavinna (sem byggist á trausti) skynsamleg. Annars ekki.  

[Birgitta Jónsdóttir, 20.12.2009 kl. 09:26]

Jón Ingi það að vilja að þingið hafi völd þýðir einmitt að ég vil að einræðistilburðir framkvæmdavaldsins verði minni. Það er einmitt andstæða við einræði:)

[Birgitta Jónsdóttir, 20.12.2009 kl. 09:38]

Friðrik minn

Þú veist alveg jafn vel og ég að vald þingsins er ekki neitt á meðan við búum við flokksræðið í þeirri mynd sem það er í dag. Það var til dæmis gerð mjög merkileg vinna í sumar varðandi Icesave fyrirvarana. Það voru settir skynsamlegir og sanngjarnir fyrirvarar við ríkisábyrgð sem þingheimur með sanni setti sitt mark á. Hvað gerist svo? Ný lög koma frá framkvæmdavaldinu sem umbylta þeirri vinnu sem samþykkt var á þinginu og hvað ætla þingmenn stjórnarliðsins að gera? Þeir þingmenn sem setja fyrirvara við þessi vinnubrögð eru ásakaðir ljóst og leynt um að þeirra skoðanir séu við það að fella ríkisstjórnina.

Það er alveg ljóst að þingmenn meirihlutans eru settir í þá stöðu að ef þeir styðja ekki vilja framkvæmdavaldins þá eru þeir á móti ríkisstjórninni. Á meðan hugarfarið er á þessa vegu þá hefur þingið engin völd.

[Birgitta Jónsdóttir, 20.12.2009 kl. 09:38]

Varðandi að fylgjast með öllu - þá geri ég mér alveg grein fyrir því að það er ekki vinnandi vegur. En ég hef margoft heyrt samþingmenn mína tala um að þeir viti ekki hvað þeir eru að kjósa um.

[Birgitta Jónsdóttir, 20.12.2009 kl. 09:39]

og þá er ég að tala um þingmenn úr öllum flokkum

[Birgitta Jónsdóttir, 20.12.2009 kl. 09:40]

Ef ég veit ekki hvað ég er að kjósa um þá kýs ég ekki með - sit oftast hjá. Ég var ráðin inn á þing til að taka upplýstar ákvarðanir ekki satt. Ef ekki vinnst tími vegna þess óskipulags sem á sér stað á þingstörfum að kynna sér málin þá er auðvitað skynsamlegast að vera ekki með því eða á móti, ekki satt?