Var að horfa

á afar athyglisverða heimildarmynd á bbc world um ástandið í heimshöfunum í þætti sem heitir earth report. Þar bar hæst að þær skemmdir sem við mannfólkið höfum oft orðið valdandi af án mikillar hugsunar um framtíðina eru orðnar svo miklar að við hreinlega verðum að staldra við og fara að horfast í augu við hinn óþægilega sannleika. Viðhorf okkar gagnvart náttúrunni verður að taka stakkaskiptum. Ef við höldum áfram á þessari leið skammtímagróðahyggju mun lítið verða eftir fyrir komandi kynslóðir. Fiskeldi litu út fyrir að vera mjög arðvænn kostur til að bregðast við minnkandi stofni fisks. En flestir ættu nú að vera meðvitaðir um að fiskeldi krefst þess að veiddur sé fiskur ofan í fiskeldisfiskana. Og oft sleppa þessir genabreyttu fiskar út í náttúruna og þurrka út upprunalega stofna. Við erum svolítið eins og dr Frankenstein gagnvart náttúrunni. Gerum allskonar ófyrirsjáanlegar tilraunir með lífríki jarðar sem enda svo með ósköpum eins hlýnun jarðar ber vitni.

Nokkur ríki í heiminum okkar hafa tekið ábyrga stefnu varðandi sjávarríkið í kringum þau og það var ánægjulegt að sjá en það er því miður staðreynd að aðeins 2% verndaðra svæða heimsins eru hafsvæði. Betur má ef duga skal.

Ég var að lesa yfir merkilegt rit sem tengist þessu og snýr sér í lagi að okkur Íslendingum og það er um ástandið á sjávarbotni við strendur landsins. Ástandið er vægast sagt skelfilegt og botnvörpuveiðar eru þarna ábyrgar fyrir þvílíkri eyðileggingu að manni rann kalt vatn milli skins og hörunds. Kannski skiptum við umhverfissinnar okkur ekki svo mjög af þessu vegna þess að þetta er ekki sýnilegt og ekki er mikið rætt um þessi mál í samfélaginu. En ef við gerum ekkert þá mun jafnvægið í hafinu í kringum strendur Íslands minna á skrímslið sem dr Frankenstein skóp.

En hvernig getur maður svo sem breytt einu eða neinu? Getur maður sem einstaklingur gert eitthvað til að sporna við þessari vá sem við höfum sjálf skapað með því að láta okkur hana ekki varða?

Ég sem einstaklingur get talað við þá sem láta þessi mál sig varða. Beitt fyrirtæki og stjórnvöld þrýstingi með því að fara fram á svör um heildræna stefnu varðandi þessi mál. Ég get gert mitt í mínu nánasta umhverfi. Ég til dæmis borða ekki fisk eða annað kjöt. Ég er dugleg að flokka sorp. Hef komið því í þessa daglegu rútínu og finnst það núna lítið mál. Ég labba til og frá vinnu og keypti sparneytnasta smábílinn sem ég fann. Ég tala um þessi mál við börnin mín. Útskýri fyrir þeim af hverju við gerum svona hluti en ekki hinsegin. Ég kaupi ekki skyndimat. Reyni að kaupa aldrei vörur sem eru augljóslega fjandsamlegar umhverfinu. Reyni að versla ekki vörur sem eru unnar í þrælabúðum barna og svo framvegis. Þetta hljómar kannski ekki sem miklar breytingar en margt smátt gerir eitt stórt. Ef margir myndu gera hið sama og ná heimilissorpinu niður í næstum ekkert eins og mér hefur tekist þá myndi maður spara ótrúlega mikla urðun á endurnýtanlegum hlutum.

Áástandið er orðið verulega slæmt þegar kemur að ástandi jarðar. Og ég ætla að gera mitt og halda áfram að gera allt sem í mínu valdi stendur til að tryggja að jörðin verði ekki einnota fyrir kynslóðina sem ég tilheyri.

Athugasemdir

[Ólafur fannberg, 8.1.2007 kl. 00:54]

kvitt og kveðja