Loksins

Ég bjó eitt sinn í landi andfætlinga og þykist þekkja smá til þeirra. Þetta er meiri háttar sigur fyrir þá sem hafa starfað að umhverfisvernd í landinu en ekki síður fyrir heimsbyggðina á þessum tímum þar sem meðvitund okkar um hvaða afleiðingar rányrkja á jörðu sem í hafi er að verða augljósari með degi hverjum. Mér leist aldrei vel á hann John Howard. Ég bjó þarna þegar frumbyggjar báðu ríkistjórnina um táknræna fyrirgefningu gagnvart þeim skaða sem þeirra kynstofn hafði hlotið af völdum þeirra sem tóku landið frá þeim og ekki síst börnin af þeim. Saga Ástralíubúa er jafnvel enn skammarlegri en þeirra í USA gagnvart frumbyggjum. En John neitaði að gera þetta þó allir aðrir höfðu séð hve mikilvægt þetta væri til að hægt væri láta gróa á milli. Stefna hans gagnvart innflytjendum og sér í lagi flóttafólki var ómanneskjuleg og einkenndist af fordómum og ótta. Merkilegt með þessar ríku þjóðir hve fast þær þurfa að halda um gullin sín. Í Ástralíu hefur verið stunduð mikil rányrkja á landsins gæðum og mætti með réttu kalla þá umhverfissóða af verstu sort miðað við hve upplýstir þeir ættu að vera.
Mikið var gott að John komst ekki einu sinni á þing aftur. Það er greinilega einhver vakning meðal Ástrala og er hún af því góða því þó þeir séu okkur fjarri þá er þetta stór þjóð, með risaland, nánar tiltekið heimsálfu á sínum snærum og þeirra stefnumál hafa mikil áhrif í þessum heimshluta. Bravó fyrir einbeittum vilja nýrrar stjórnar til að láta gott af sér leiða. Löngu kominn tími til.

Ástralar staðfesta Kyoto-sáttmálann