Jómfrúrræðan mín

Kæra þjóð

Þessi ríkisstjórn hefur lagt fram frábæra stefnuskrá ef hún hefði verið sett saman fyrir árið 2006. Stjórnarsáttmálinn hefði án efa komið þjóðinni að verulegu gagni í góðærinu. En ríkisstjórnin virðist ekki vera meðvituð um að við erum tæknilega séð gjaldþrota þjóð.

Þessi stjórn hefur um margt góðan vilja og margt í þeirra stefnu sem Borgarhreyfingin getur stutt varðandi lýðræðisumbætur. Stjórnin hefur sett frábært fordæmi fyrir nýjum vinnubrögðum á þinginu með því að leggja ESB málið í dóm samvisku sérhvers þingmanns óháð flokkslínum. Þarna er kominn vísir að vinnubrögðum sem við viljum upplifa á þinginu.

En þegar ég las verkefnalista sumarþingsins varð ég satt best að segja reið. Öskureið vegna þess að þessi listi endurspeglar ekki þá brýnu þörf á neyðaraðgerðum til að hjálpa fjölskyldunum í landinu. Reið því ég upplifi eins og svo margir aðrir að ráðamenn hafi ekki fullan skilning á því hörmulega óréttlæti sem við höfum orðið fyrir og virðast ekki skilja umfang neyðarinnar. Það þýðir ekkert að vera með bómullaraðgerðir eða málamiðlanir til að þóknast öllum hags á meðan þjóðinni er að blæða út.

Nú þurfa stjórnvöld að sýna okkur að þau hafi þor og vilja til að forgangsraða rétt, sýna að þau setji fjölskyldurnar í fyrsta sæti en ekki fjármagnseigendur.

Samkvæmt því sem komið hefur fram telur ríkisstjórnin að þær aðgerðir sem hún hefur boðað séu nægilega góðar til að hjálpa nauðstöddum. Því mun ekkert verða gert á þessu sumarþingi til að bregðast við neyðarópum almennings um hjálp.

Við verðum að hugsa út fyrir ramman – taka hugrakkar ákvarðanir sem litast ekki af flokkadráttum eða valdapólitík. Það er ekkert réttlæti í því að veðsetja vinnu Íslendinga til næstu 70 ára til að borga skuldir sem þjóðin efndi aldrei til.

En það verður engin þjóðarsátt fyrr en fargansröðin verður rétt hjá núverandi ríkisstjórn. Það verður engin þjóðarsátt nema hér verði skuldastaða heimilanna leiðrétt með stórum heildrænum aðgerðum sem koma heimilunum strax til hjálpar áður en fólk hreinlega gefst upp.

Kæru landsmenn

Þjóðin hefur verið beitt miklu óréttlæti. Það verður að draga einhverja til ábyrgðar á því hruni sem við sjáum enn ekki fyrir endann á. Það er mikil reiði í samfélaginu. Ef enginn verður færður til saka og eigur þeirra sem enn svíkja og pretta fyrir opnum tjöldum frystar á meðan rannsókn stendur, mun skella á önnur bylting, bylting fólks sem hefur engu að tapa. Það er einfaldlega ekkert réttlæti í því að þeir aðilar sem hafa hneppt komandi kynslóðir í rammgert skuldafangelsi gangi enn lausir á meðan aðrir er fangelsaðir og sektaðir fyrir að stela sér í matinn.

Ósjálfrátt eru háttvirtir þingmenn og hæstvirtir ráðherrar grunaðir um hagsmunatengsl.

Endurreisnin verður að fela í sér von. Von um réttlátt samfélag sem er ekki gróðrarstía svika og pretta. Vonin kemur þegar ljóst er að hér verði tekið föstum tökum á spillingu og að það sé tilgangur með því að fórna sér enn og aftur fyrir samfélagið sem við búum í. Ef hér verða ekki gerðar nauðsynlegar stjórnsýslubreytingar og lýðræðishallinn réttur af, mun fólk eiga það á hættu að lenda í sömu stöðu áður en langt um líður.

Það er því miður staðreynd að AGS stjórnar fjármálastefnu ríkisstjórnarinnar. Við megum ekki láta þau fjölmörgu varnarorð sem við höfum fengið um þá vá sem við stöndum frammi fyrir sem vind um eyru þjóta. Auðlindir okkar og sjálfstæði er í bráðri hættu. Lærum af reynslunni í þetta sinn. Við vorum ítrekað vöruð við vegna ofþenslu í bankakerfinu okkar, en hlustuðum ekki, gerðum lítið úr þeim sem varnarorðin sögðu og uppskárum algert hrun fyrir vikið.

Yfir okkur vofir skriðþungi jöklabréfa sem geta hæglega gefið, því sem næst gjaldþrota hagkerfi okkar náðarhöggið. Við krefjumst þess að leyndinni yfir þeim verði aflétt nú þegar, sem og bankaleyndinni. Þjóðin krefst þess og við erum hér inni á þessu þingi til að þjóna henni og því megum við aldrei gleyma.

Átta jómfrúrræður í kvöld