Kannski gerist ég farfugl enn á ný

Mér hefur tekist að lifa spart og náði að borga eina upp eina stóra skuld sem karlinn minn fyrrverandi skildi eftir handa mér fyrir nokkrum árum. Ég var að fara að skuldbreyta yfirdrættinum mínum þegar bankakreppan skall á, var komin með gott flæði verkefna og ákveðið jafnvægi í fjármálum. Vissi nákvæmlega hvað ég gat leyft mér en nú er svo komið að það eina sem ég get skorið niður er maturinn - því hafði nánast skorið alla aðra neyslu niður. Ekki gengur að losa sig við sparibílinn minn því þó lánin séu ekki ýkja há, þá hefur það hækkað um þriðjung. 

Ég var búin að taka ákvörðun um að flytja EKKI aftur frá landinu - hef alltaf fengið ákveðið óþol eftir að hafa búið hér í 3 ár. Var búin að ná því að vera hér í næstum því í 5 ár, sem er nýtt met hjá mér:)

Ég sé marga góða kosti við kreppuna og vona að fólk læri eitthvað af þessum hamförum. Ég mun ekki fara héðan nema ég sjái fram á að skapist óreiða í fjármálum mínum, vil ekki þurfa að lenda í fyrsta skipti á ævinni á vanskilaskrá. 

Finnst sárara en tárum tekur að hrægammar reyni nánast að sölsa undir sig allt sem tengist þessari kreppu. Mér finnst svo mikilvægt að við hættum að vera eiginhagsmunaseggir og þróum með okkur samkennd. Ég ætla því að nota yfirvofandi atvinnuleysi mitt til að sinna samfélagsmálum enn meir en ég hef gert og hvet alla sem lenda í þannig stöðu að hafa ekki vinnu að leggja sitt af mörkunum í endursköpun þessa samfélags, þá á ég ekki við að fólk fari að moka skurði, heldur miklu frekar að fólk nýti sér sköpunarkraft sinn til að byrja að móta í huga sér, hvernig samfélagi það vill búa við. 

Það er svo margt sem gleymdist eða trosnaði í góðærinu. Fjölskyldumynd sú sem ég ólst upp við er nánast ekki til. Það er búið að stofnanavæða börnin okkar og eldri kynslóðina. Fólk hefur unnið allt of mikið og oft án þess að þurfa - vinna til að fá meira af dóti sem endar í Sorpu. 

Ég myndi gjarnan vilja taka þátt í að búa hér til betra samfélag, ég veit bara ekki alveg um neinn vettvang - hef drifið mig á öll möguleg málþing og hugsprettur og borgarafundi og finn að þessu meira sem ég skoða samfélagið hér að aldrei hefur verið meiri þörf á að hreinlega byrja upp á nýtt. Henda út gatslitinni stjórnarfarsmyndinni og valdskiptingunni. 

Nú er verið að skipuleggja fleiri borgarafundi, mótmæli og málþing. Við getum öll tekið þátt. Samfélagið er okkar, samfélagið er við, hvernig viljum við hafa það. 

Ég verð að viðurkenna að mig langar ekki að fara frá eyjunni minni, enda er svo margt við hana sem ég elska, svo margt fólk sem mér þykir undurvænt um og náttúran hefur alltaf togað í mig. Ég vona að ég neyðist ekki til að verða efnahagslegur flóttamaður í framandi landi:)

Möguleiki á landflótta?